مقالات

شهر سرخ سنندج و نمايش مشترك رژيم و شيخ نهروي كسنزاني صالح سرداري

روز جمعه محله شريف أباد شهر سنندج،شاهد نمايش زنان سبز و سفيد پوشي بود، كه توسط ارتجاع محلي و با كمك همه جانبه و بيدريغ رژيم اسلامي برگزار شد. اين نمايش كه با هزينه هنگفت و زير حمايت نيروهاي امنيتي و انتظامي به اجرا درامد جوابي بود، به همكاري شيخ نهروي كسنزاني كه در جريان انتخابات رياست جمهوري از دراويش و طرفدارانش در كردستان خواست تا به رئيسي عضو هيئت مرگ اعدام هزاران نفر از كمونيست ها و ازاديخواهان رأي بدهند.
سابقه خانواده شيخ كس نزاني براي مردم ازاديخواه در كردستان اشناست. اسناد جاسوسي اين ها براي سازمان سياي امريكا، براي دولت بعث فاشيست، و دولت هاي منطقه در ميدياها منتشر شده اند.
اين ها در مقابل با اين جاسوسي ايي كه انجام داده اند، ثروت هاي ميلياردي بهم زده اند. غير از اين با استفاده از عقب افتادگي ايي كه در ميان بخش قليلي از مردم وجود دارد پول هاي زيادي از ان ها را براي حفظ دستگاههاي ارتجاعي شان گرفته و مرتب بر ثروت خود افزوده اند.
در روز جمعه با توجه به بده وبستاني كه با رژيم جمهوري اسلامي دارند در يك همكاري مشترك، متاسفانه بخشي از زنان نگون بخت را به اين مراسم اورده بودند، كه خود قرباني اين سنت و عقب افتادگي و ،،، هستند. همين عقب افتادگي در همان روز جمعه سحر مرادي أهل باوه ريز داراي دو فرزند را به قتل رساند.
معمولا تجمع دراويش در تكايا و خانقاه ها برگزار ميشود. اما اين نمايش ارتجاعي را چرا به رژه خيابان كشاندند، خود جاي سوْال است.
همه ما ميدانيم در اين چهل و دو سال چگونه جمهوري اسلامي با تجمع زنان برخورد كرده است. اين نمايش رژيم وبا كمك كسنزاني ميخواست بگويد تجمع چند روز قبل معلمان معترض چهره واقعي سنندج نيست.
ميخواست به مردم حقنه كند فضاي شهر سنندج نه سرخ، بلكه سبز و سفيد است. ميخواست بگويد نماد زن سنندج نه شهلا كلاقوچي، فائزه قطبي، گلريز قبادي و فريبا فرشچي و ان صدها زن رزمنده اي كه در زندان هاي مخوف رژيم، تيرباران و يا در ميادين نبردهاي نظامي براي دفاع از أرمان هاي انساني شان مبارزه كرده و جان خود را از دست دادن، نيست، بلكه زني مرتجع بنام فوزيه ويساني فر است.
همه اين داستان برنامه ريزي شده، براي تقابل با كارگران و زحمتكشان و زنان مبارزي بود، كه طي جهل و دو سال گذشته در مقابل همه سركوبگري ها، تسليم نشده و ايستاده اند. رژيم اسلامي سرمايه در كنّار حربه سركوب و اعدام و خفقان، هميشه از حربه تحميق و عقب افتادگي استفاده كرده است. مگر مردم و بخصوص زنان ازاده و مبارز فراموش كرده اند أوائل انقلاب دارودسته مفتي زاده به پیشقراول جمهوري اسلامي براي مقابله با انقلاب تبديل شدند و همراه مكتب قران و جاشهاي پيشمرگ مسلمان كرد جلودار سپاه و اطلاعات براي سركوب انقلابيون و ازاديخواهان شده و صدها نفر از جوانان را شناسايي و به خلخالي جلاد سپردند تا اعدامشان كند.
مگر جمهوري اسلامي انواع و أقسام كنگره و تجمع، را با كمك مزدورانش براي تحميق مردم سازمان نداد؟ مگر بعضي از نويسنده و شاعر و خواننده را، دعوت به بازگشت نكرد؟ مگرتعدادي هم بر نگشته و در نمايشات جمهوري اسلامي شركت نكردند؟ مگر ولدبيگي ها، جلالي زاده ها،اقوامي ها و خيل اصلاح طلبان كرد از اينجا رانده و از انجامانده را براي اينكهً از لحاظ فرهنگي و سياسي مردم را فريب بدهند، سازمان نداد؟
ايا واقعا با همه اين سركوبگري ها و تحميق و فريب توانست دل مردم كردستان را بدست اورد تا اين نمايش ارتجاعي دراويش كسنزاني بتواندكاري برايشان انجام دهد؟
عليرغم اينكهً در اين نمايش تعدادي از زنان بدون اينكهً بدانند پشت اين برنامه مشترك رژيم و شيخ مرتجع كسنزاني چه توطئه اي نهفته است، شركت كردند، ناخوشايند بود، اما به هيج وجه نميتواند، بر فضاي ازاديخواهي و چپ گرايي شهر سنندج و كردستان تأثير بگذارد.
بعد از اين نمايش ارتجاع و گنديده مشترك رژيم و ارتجاع كسنزاني، تعدادي از فعالين چپ، إظهار نااميدي كرده و سرخي فضاي شهر سنندج را زير سوْال برده اند. همچنين بعضي از روشنفكران چپ ناسيوناليست شده، بعد از چهل سال نوشته اند اين بخشي از واقعيت جامعه است. ميخواهند بگويند مردم خود، عقب افتاده اند. خواست ها و مطالبات حداكثري ازاديخواهانه براي اين مردم إضافي است كمونيست ها بيخود از همه أزاديخواهي و مطالبات حداكثري دفاع مي كنند. اين مردم همين لياقت شان است.
همين ارزيابي از جامعه و مبارزه مردم است كه يك حزب ناسيوناليست كرد براي اين جامعه (اتحاديه ملايان اسلامي )تشكيل و ان ديگري ( كميته اي در رابطه با مذاهب )تشكيل ميدهد و رهبر يكي ديگر از احزاب ميگويد فكري تند و مسلح ( منظورش كومله كمونيست ان دوران) در أوائل انقلاب به احمد مفتي ظلم كرد. پشت همه اين تحليل و اقدامات، منافع مادي و واقعي خوابيده است. منافع مادي و طبقاتي جنبش هاي متفاوت.
بنظر من همانطوريكه طي اين چهل و دو سال، رژيم جمهوري اسلامي و ارتجاع محلي با تمام سركوبگري ها و اعدام و خفقان نتوانسته، مردم كردستان را وادار به تسليم بكند، اينبار هم با سازمان دادن اين نمايش ارتجاعي، قطعا بار ديگر سرش به سنگ خواهد خورد. كمونيسم و أزاديخواهي در ان جامعه ريشه دار، و تاريخي پر افتخار پشت سر خود دارد.
ما كمونيست ها و ازاديخواهان ميدانيم كه اين نمايش، كار و فعاليت و روشنگري بيشتري را در دستور ما قرار مي دهد. ما ميدانيم بايد بيشتر كار و فعاليت كرد. ما همراه با زنان و مردان ازاديخواه و برابري طلب همانطوريكه در اين همه سال كوتاه نيامده ايم، همانطوريكه مفتي زاده و مكتب قران و دارودسته رزگاري و كل خيل ارتجاع را سرجايشان نشانده ايم، اين بار هم با گسترش فعاليت هاي كمونيستي و ازاديخواهانه اين توطئه مشترك رژيم و ارتجاع را خنثي خواهيم كرد. هيچ نمايش و هيچ درجه سركوب و تحميق نميتواند ما را أز اين راه باز دارد.