٢٠ سال بعد از واقعه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ که بهانه تهاجم هوائی آمریکا به افغانستان و سرنگونی طالبان شد، و بعد از قریب سح سال مذاکره آمریکا و طالبان و رسیدن به خطوط توافقی برای سهیم شدن طالبان در قدرت دولتی افغانستان، و بالاخره تحویل افغانستان به طالبان، جهان هنوز دستخوش تروریسم و میلیتاریسم و بربریت مدرن است. سیاست “جنگ طولانی علیه تروریسم” بوش قرار بود رهبری آمریکا در “نظم نوین جهانی” را اعاده کند. همانطور که ساختن جریانات اسلامی، آموزش و تسلیح و تدارک آنها، در خدمت اهداف و سیاست آمریکا در دوره جنگ سرد بود. هیئت حاکمه آمریکا در تامین اهدافش ناکام ماند. دامنه عمل تروریسم اسلامی به کشورهای اسلام زده محدود نماند و از بالی و پاریس تا لندن و کشورهای بظاهر تا دیروز “باثبات” و هر گوشه جهان گسترش یافت. نه فقط القاعده و طالبان با تروریسم هوائی آمریکا و موئتلفینش از صحنه سیاسی حذف نشدند بلکه مردم بخت برگشته خاورمیانه و شمال آفریقا با صدها نیروی آدمکش جهادی و در سالهای قبل با داعش روبرو شدند.
٢٠ سال بعد از واقعه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، سياست دخالتگرى ميليتاريستى و جنگ تروریستی و نیابتی به یک قاعده سیاست بورژوازی تبدیل شده و فی الحال نتایج خود را با تراژدی آوارگی میلیونی انسانهای بیدفاع و نابودی سوریه و عراق و افغانستان و لیبی و یمن و سودان و … ببار آورده است. در سالروز ١١ سپتامبر، توجه خوانندگان کمونیست را به گفتگو با منصور حکمت و چهار رساله با عنوان “دنيا بعد از ١١ سپتامبر” جلب ميکنيم.
سردبير.