امروز چهارشنبه سوم آذر مردم نگران و معترض چهارمحال بختیاری در شهر کرد اجتماع کردند. اجتماعی وسیع و البته زنانه – مردانه با چهره نیمه دولتی – نیمه رسمی. در این میان آهنگ نوستالژیک “دایه دایه وقتِ جنگه” از بلندگوهای محل پخش میشد.
صحنه گردانان و سخنرانان البته از کاربدستان حکومتی و یاران آنها بودند. به زنان و مردان و جوانان بیکار تریبونی ندادند. قرار است نهایتا مردم بعنوان سیاهی لشکر جنگ آب سرمایه داران با بک گراند “ایلیاتی” و نغمه “دایه دایه” ظاهر شوند. از این بیشتر مجاز نیست!
کارگران و نسل جدید، زنان و مردان و مردمی که هنوز خود را “ایل” تعریف کنند و به “برنو” و “خون کردن آب” قسم بخورند، از حالا دست را باخته اند. از حالا به سرباز جنگ سرمایه داران برسر آب و منابع تبدیل شده اند. در دوره پهپاد و دورن و جنگهای پیشرفته البته برنو به شوخی میماند و تنها بمثابه مرهمی نوستالژیک به درد کسانی است که قربانی و اسیر حکومت اسلامی اند اما در این جنگ مشخص به افق و سیاست آنها تن داده اند.
بله، وقت جنگ است! خیلی وقت است جنگ شروع شده است! سنگرهای دیماه نود و شش را یادتان نیست؟ حماسه های آبان نود و هشت را فراموش کردید؟ راستی این باصطلاح نمایندگان مجلس که اینروزها صحنه گردان شدند، یادتان هست در آنروزها کنار چه کسانی بودند؟ جزو تک تیراندازها یا تصمیم گیران سرکوب خونین مردم بودند یا نه کنار “ایل لر” از “دایه دایه” سخن می گفتند!؟
زنان و مردان آزادیخواه! کمونیست ها و انقلابیون!
اعتراض به غارت آب چهارمحال اعتراضی برحق است. خواست نمایندگان حکومتی و سرمایه داران و صاحبان صنایع در اصفهان خواستی نامشروع است. آنها هم کشاورزان محروم و زاینده رود را سپر منافع خود کردند. نتیجه اینست که چهارمحال باید در مقابل “اصفهان” بایستد و نغمه جنگ سر دهد! اما جنگ با کی و در کجا؟ جنگ طرف جنگ و میدان جنگ میخواهد. آیا در اصفهان نیز این امکان وجود ندارد که تعدادی تحریک شده به کارگران مهاجر شهرهای خوزستان و لرستان و چهارمحال در حاشیه زرین شهر و فولاد شهر و دیگر شهرکهای صنعتی حمله کنند؟ آیا میدانید دارید چکار می کنید و جامعه را به کدام سمت هول می دهید؟
پوپولیسم میتواند محو این صحنه و خدمتگزار آن شود، یک سوسیالیست خلقی میتواند به خلق لر نقب زند و در جناح چپ جنگ سرمایه داران برای آب قرار گیرد. یک کمونیست، یک کارگر اما منافع طبقه خودش را نمایندگی می کند و نمایندگی این منفعت در این جدال مشخص یعنی: یک، آب حق همه مردم است و باید بطور عادلانه و براساس نیاز لازم تقسیم شود. دو، بانی این اوضاع نه اصفهان است نه چهارمحال، بلکه حکومت است و شورای آب و مافیای سپاه و لابی های صنایع فولاد و بورژوا ملاکان اصفهان. سه، کارگر و زحمتکش اصفهانی و چهارمحالی نه فقط نباید آتش بیار این معرکه شود بلکه اعتراضشان را تیز و روشن علیه بانیان و مسببین این اوضاع قرار دهد.
زندگی و برخورداری از آب و محیط زیست سالم حق همه ماست. ما برای این همه جای ایران می جنگیم. اما جنگ سرمایه داران و باندهای مافیائی حکومتی و سپاهی و آخوندهای میلیاردر و صاحبان باغها و صنایع به ما ربطی ندارد. آنها مردم زحمتکش در اصفهان و چهارمحال را سپر بلای خود کردند.
صف تان را از صف این مزدوران حکومتی جدا کنید! با مردم زحمتکش در اصفهان اعلام همبستگی کنید! سرمایه داران و دزدان و مافیای آب را در هر دو سمت بکوبید! عامل همه این مشقات یعنی حکومت اسلامی را مورد حمله قرار دهید! متحد و متشکل شوید! دست سرمایه داران و دزدان آب از زندگی مردم کوتاه!
۳ آذر ۱۴۰۰ – نوامبر ۲۰۲۱