در عرصه برون مرزی، سیاست کشور کشایی را به کار بسته و به عناوین مختلف تقریبا با اغلب کشور های همسایه چون؛ سوریه، عراق، قبرس، یونان، دولت خودمختار قره باغ و…دست به گریبان شده، جنگ افروزی کرده و خون به راه انداخته است. تا سال ۲۰۱۷ نیز بی دریغ از جریان تروریستی حماس، حمایت کرده، و در عرصه سیاسی و اقتصادی و نظامی، دولت آذربایجان را مورد حمایت و پشتیبانی قرار داده تا بوسیله آن بتواند دولت نیمچه خودمختار ارمنی زبان قره باغ را به زیر بکشد و مردم آنرا از خانه و کاشانه شان بیرون براند و در پس آن خاک آنرا ضمیمه آذربایجان نمایند که مطابق آن پیش رفتند و در این زمینه هم موفق شدند.
در داخل کشور نیز، دولت مادام العمر اردوغان، به خواست های واقعی مردم وقعی نگذاشته و با بی توجهی کامل به آن، بارها به سوی مردم ناراضی و مخالف شلیک کرده و اعتراضات مسالمت آمیز آنها را غرق به خون نموده، و نهایتا ده ها هزار نفر از آنها را از کار اخراج و یا روانه زندان و شکنجه گاه ها کرده است. بارها به بهانه ورود پناهندگان از مسیر ترکیه به کشورهای اروپایی، از دولت های اتحادیه اروپا باج کلان ده ها میلیارد دلاری گرفته و برای استرداد مخالفین سیاسی خود نیز چندین دولت از جمله دولتهای سوید و فنلاند، را تحت فشار قرار داده و در مواردی نیز به موفقیت هایی در این زمینه دست یافته است.
حال با این مقدمه کوتاه، به سراغ اصل مطلب همانا یورش های پی در پی دولت ترکیه، به همسایگان کرد زبان در کشور های سوریه و عراق میرویم و به اتکا به رخداد های هفته پیش، سطح برخورد ددمنشانه رژیم فاشیست ترکیه نسبت بمردم کردستان سوریه را از نظر می گذرانیم. در هفته ای که گذشت، دولت فاشیست ترکیه، به بهانه یک عملیات اتنتحاری توسط نیروهای پ ک ک در شهر آنکارا که این عملکرد مورد انتقاد شدید ما و هر انسان آزادیخواه دیگر نیز بوده و می باشد، برای چندمین بار با تمام توان و قدرت نظامی خود جنگ وحشیانه تمام عیاری را به مردم کردستان سوریه تحمیل کرد که در نوع خود کم نظیر بود. نیرو های این رژیم از راه زمین و هوا با بمباران زیر ساخت های اقتصادی و تولیدی زندگی میلیون ها انسان شریف و بیدفاع را آنچنان در هم کوبید که اثری از زندگی برای آنها باقی نگذارد تا بلکه از این طریق، مردم آن دیار را به تسلیم وفرمانبرداری و اطاعت از سیاست های فاشیستی خود وادار نماید. در هفته ای که گذشت، تمام مراکز زیرساخت برق و انرژی و سوخت، مراکز تولید مواد غذایی، پلها و جاده ها، مدارس و ادارات آموزش و پرورش، مراکز تولید نفت و گاز و… را از هر سو مورد حمله قرار دادند تا در اثر آن چیزی بنام زندگی باقی نماند و کل شیرازه زندگی مردم را درهم بگسلد. در حال حاضر برق و روشنایی شهر بزرگ قامیشلو بکلی خاموش است. این حمله ددمنشانه علاوه بر ویرانگریهای بی سابقه اش، نیروی نظامی کرد تحت الحمایه آمریکا در سوریه را هم در امان باقی نگذاشت و بسوی آنها هم شلیک کردند.
ادامه وحشیگری نیرو های ترکیه باعث گردید که نیرو های آمریکا هم دست رو دست نگذارد و نظاره گر اوضاع باقی نماند. به همین خاطر، یک پهپاد یورشبر مجهز به بمب و موشک ترکیه، که به نیرو های آمریکایی نزدیک شده مورد حمله قرار گرفت در هوا منفجر و ساقط گردید. مضافا برآن، نیرو های ترکیه، همزمان با درگیری در سوریه، پهپاد های مجهز به موشک آن به اردوگاه پناهندگان کرد ترکیه در مخمور، واقع در عمق۱۵۰ کیلومتری کردستان عراق، حمله نموده که در اثر آن نیز تعدادی از پناهندگاه در این کمپ کشته و زخمی شدند. چند روزقبل از شروع این جنگ گسترده در سوریه، پهپاد های ترکیه به یک فردوگاه اتحادیه میهنی در جوار شهر سلیمانیه یورش برده و در آنجا نیز بیش از ۲۰ نفراز افراد مسلح اتحادیه میهنی و …را کشته و زخمی نمود. با وجود همه اینها، هنوز که هنوز است آمار دقیق کشته شدگان و زخمی ها، و خسارات وارده ناشی ازیورش نیرو های ترکیه در خاک سوریه، در دست نیست. و در این رابطه، تا هیچ مرجع بین المللی و منطقه ای پیدا نشده که مسبب اصلی این همه قتل و کشت و کشتار و جنایات هولناک و غرامت ناشی از اینهمه ویرانگری را به پای میز محاکمه بکشاند و بدین وسیله گوشه ای از این زخم عمیق درمان نشده را التیام ببخشد!!
با توجه به تکرار مکرر اینهمه کشت و کشتار در کشور های ترکیهُ، سوریه، ایران و عراق، مردم کرد در سطح منطقه حق دارند برای رفع هر نوع ستم بر زندگی خود در برابر دولتهای ستمگر و فاشسیت حاکم بر مردم منطقه بایستند و اعتراض کنند تا به حقوق پایماله شده تاریخی خود دست یابند و این طوق لعنتی ستم را از گردن خود بردارند. مردم کردستان ترکیه حق دارند در یک روز روشن طی یک فراندوم آزادانه وامن و با حضور نمایندگان ناظران سازمان ملل، داوطلبانه و آزادانه برای ماندن در چوارچوب کشور ترکیه توآم با حقوق برابر شهروندی، یا جدا شدن ازآن بمنظور ایجاد یک دولت مستقل رآی خود را به صندوقهای رآی بریزند و بدینوسیله یکبار برای همیشه به این کشت و کشتار ده ها ساله پایان بدهند.
چون از واقعیت پیداست که چرخه کشت و کشتار ده ها سال قبل مردم در ترکیه و سایر نقاط دیگر، نه تنها راه بجایی نبرده، برعکس، این زخم لای استخوان را بیش از پیش عمیق تر و چرکین تر کرده و هیچ نشانه مثبتی از ایجاد یک زندگی امن و امان در کنار همدیگر در آینده نیز در چشم انداز نیست.
از نظرما، این یورش سبعانه و وحشیانه دولت ترکیه به مردم کردستان سوریه، به هیچ وجه قابل قبول نیست و قویا آنرا محکوم میکنیم. ومردم آزادیخواه سراسر ترکیه نیز هیچ راهی غیر از ایستادگی در برابر ددمنشی سیاست دولت آدمکش حاکم بر خود ندارند.باید در برابر آن بایستند و با اتحاد و همبستگی و یک بار برای همیشه این چرخه کشت و کشتار رامتوقف کنند.
عبداله دادابی ۱۲ اکتر ۲۰۲۳
