کارگران زحمتکشان انسانهای آزادیخواه و برابریطلب، زنان ستمدیده و انسانهای شرافتمند و تشنهی آزادی، چهل‌وسه سال از عمر ننگین و خفتبار رژیم جمهوری اسلامی میگذرد و همه‌ی ما درطول این چهل‌وسه سال حاکمیت نظام سرمایه‌داری جمهوری اسلامی شاهد تلفات جانی، فقر، کمبود مالی، خستگی روحی، ناامنی و بی‌آیندگی مطلق که در حق آحاد جامعه شده است، بودهایم.
این رژیم قاتل و فاسد در طول این چهار دهه حاکمیت عملا نشان داده است که هیچ ربطی به جامعه مدرن و زندگی امروزی مردم ایران ندارد. این حکومت دزد و مستبد وصلهی ناجوری برای جامعه ایران بوده وهست. امروز دیگر برکسی پوشیده نیست که عامل این همه فشارمالی و فقر و فلاکت خود رژیم است. باید مردم از سران اوباش اسلام بپرسند که چرا و به چه علت نود در صد جامعه ایران به خصوص کارگران و زحمتکشان و زنان ناراضی هستند؟
چرا این جلادان به نام قانون و دولت هر نوع اعتراضات خیابانی و تظاهرات جمعی معترضان و مطالبهگران را غیرقانونی اعلام و آنها را سرکوب میکنند؟ چرا آزادی بیان، عقاید و تشکل وجود ندارد؟ چرا مکالمات شخصی و خصوصی فعالین سیاسی، نهادهای اجتماعی و افراد عادی جامعه از طرف نیروهای امنیتی کنترل میشود؟ چرا حضور یافتن در دنیای مجازی برای نوشتن و اظهارنظر کردن تحت پیگرد قرار میگیرد؟
چرا دانشجویان آزادیخواه و برابریطلب و افراد عادی به جرم اظهار نظرکردن از جانب شما دستگیر و روانه‌ی شکنجهگاههای مخوف سپاه پاسدارن و نیروهای امنیتی میشوند؟ چرا زنان در ایران که نصف جامعه را تشکیل میدهند در این چهل‌وسه سال از طرف حکومت عدل الهی مورد بیحقوقی مطلق، بی‌حرمتی و آزارهای جنسی قرار گرفته اند؟
من از سران قاتل و دروغگو جمهوری اسلامی می‌پرسم: ایا شما اعتراضات سراسری ابان ماه 1398 را که مردمی و ضدحکومت بود را به یاد دارید؟ به یاد دارید که اعتراضات برحق مردم با افزایش 200 درصدی قیمت بنزین آغاز شد؟ به یاد دارید که اعتراضات از محلات کارگری و فقیرنشین شهری شروع شد و به دستور فرمانده کل قوا علی خامنه ای، رئیس جمهور وقت حسن روحانی، رئیس وزارت کشورعبدالله رحمانی فضلی، جانشین فرمانده کل قوا، علی شمعخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی، مجلسیها و سران و فرماندهان نیروهای سرکوبگر و نیروهای امنیتی و اطلاعاتی، به خاک و خون کشیده شد. شما باعث مرگ بیش 1500 نفر، زخمی شدن هزاران نفرو دستگیر شدن بیش از هزاران نفردیگرشدید. ایران یکی ازبزرگترین ذخایرگاز و نفت در جهان است. در سال 1400 مردم با قطعی برق و خاموشیهای گسترده رو برو شدند و هنگامیکه اعتراض نمودند، با تهدید و پرونده سازی و سرکوب از جانب رژیم روبرو شدند. مسئله دیگر کمبود اب در خوزستان، اصفهان و شهرهای دیگرکشور بود زیرا کم آبی وسیله امرار معاش آنها یعنی کشاورزی و حتی زندگی آنها را به خطر انداخته بود.
کشاورزان و مردم اصفهان در17 آبان 1400 در بستر خشک زاینده رود تجمع و به قطع اب و خشک شدن زاینده رود اعتراض نمودند . رژیم فاسد اسلامی در جواب به خواست بر حق کشاورزان بوسیله لباس شخصیها و یگان ویژه با گاز اشک اورو گلوله های ساچمه‌ای و سلاحهای جنگی به شیوه وحشیانه معترضان را سرکوب نمودند. بر اثر یورش وحشیانه نیروهای مسلح حکومت تعدادی کشته و زخمی شده و چندین نفرنیز بینانی خود را از دست دادند .
روز پنجشنبه دوم دیماه 1400 دهها شهر ایران صحنه اعتراضات بر حق معلمان و فرهنگیان بودند.معلمان و فرهنگیان در ادامه اعتراضات اخیر خود به طرح رتبه بندی که در مجلس ایران تصویب شده بود، اعتراض داشتند که آنهم با یورش ددمنشانه رژیم اسلامی روبرو گردید. سوال اساسی که امروز درمقابل تک تک مردم ایران به خصوص کارگران و رهبران عملی و کمونیستها، فرهنگیان، بازنشستگان، زنان و جوانان ازادیخواه و برابری طلب و انسانهای ازادیخواه و شرافتمند ان جامعه قرار گرفته، این است که در مقابل این همه جنایات که به ناحق به ما تحمیل شده چه باید کرد؟ چه اقدامات عملی و فوری در دستورکار خود بگذاریم؟ ایا برای این همه خون و خونریزی، شکنجه واعدام و اعتراض شواهد و مدرک کافی موجود نیست؟ ایا این همه توهین و زورگویی که از طرف اوباشان اسلام به نود درصد مردم ایران تحمیل شده، کافی نیست؟ تا کی میتوان در مقابل این زورگویان قرون وسطی سکوت کرد؟ایا توهین به زنان شرافتمند که نصف جامعه ایران را تشکیل میدهند قابل قبول است؟ ایا این همه دزدی و چپاول ثروت این مملکت که از طرف تمامی سران رژیم از کوچک تا بزرگ به یغما میرود، قابل قبول است؟ مردم شرافتمند، کارگران، زنان مبارز،دانشجویان، معلمان با قدرت، اتحاد، همبستگی و هوشیاری کامل بدون لحظه‌ای صبر بپا خیزیدوبرای سرنگونی جمهوری اسلامی دست به کار شویم و ریشه این رژیم خونخوار از جای بکنیم. در این راه وظیفه سنگینی به عهده کارگران و رهبران کارگری، کمونیستها، رهبران معلمان، بازنشستگان و جوانان ازادیخوا وبرابری طلب، انسانهای شرافتمند و تشنه ازادی و همه زنان شجاع و ازادیخواه و پیشرو میباشد . در این مبارزه سرنوشت ساز ونهایی که هدف سرنگونی کل نظام جمهوری اسلامی میباشد حزب کمونیزم کارگری ایران (حکمتیست ) در کنار شما قرار دارد . به حزب حکمتیست بپیوندید تا بعد از سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی بتوانیم با هم یک جامعه ازاد و برابر بدون خشونت وتبعیض بنا نهیم و خود سرنوشت خود را در دست بگیریم.
بیائید با هم جامعه‌ای بنا نهیم که دیگر خبری از اعدام، ترس، وحشت، فقر و تبعیض طبقاتی وجود نداشته باشد . همه انسانها برابر باشند و همگی از امکانات جامعه استفاده نمایند و فرزندانمان اولویت جامعه باشند .
سرنگون باد جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، برابری، رفاه
ابراهیم باتمانی
