مردم مریوان به خیابان آمده و یکصدا فریاد زدند؛
سرمایهداری و مردسالاری عامل این جنایت است!
متاسفانه همانگونه که در خبرها آمده است شلیررسولی ۵ شنبه در بیمارستان بعثت شهر سنندج چشم از جهان فرو بست. شلیر رسولی چند روز پیش و در شهر مریوان در حالیکه مورد حمله فردی متجاوز و از عوامل و همکاران ارگانهای رژیم اسلامی در مریوان به قصد تجاوز قرار گرفت در تلاش برای نجات خود از تعرض و دست درازی این فرد از پنجره خانه فرد متجاوز خود را پایین انداخته و بشدت آسیب میبیند. متاسفانه بدلیل شدت جراحات و سرانجام پس از چند روز دست و پنجه نرم کردن با آسیبهای وارد شده دیروز جان خود را از دست داد. این واقعه در نوع نه جدید است و نه آخرین فاجعه خواهد بود. ۴۳ سال است جمهوری اسلامی بطور سیستماتیک در سرکوب و بیحقوقی زنان از هیچ ترفند و سیاست ارتجاعی کوتاهی نکرده. زنان در جامعه در خانواده و در روابط کاری و اجتماعی بدلیل سیاستهای بغایت ارتجاعی و ضد زن عملا در موقعیت فرودست قرار دارند. این وضعیت در مرگ دهها و صدها شلیر در قربانی شدن رومینا و هزاران زن دیگر به وضوح نمایان است. زنی که در معرض تجاوز و خشونت قرار میگیرد نه جایی پناه دارد و نه امینی برای ادامه زندگی دارد. حاصل چهار دهه حاکمیت اسلام و اپارتاید جنسی حاکم بر جامعه پرپر شدن جانهای شیفته ای است که بخشا حتی نام و نشانی هم از آنان در جایی موجود نیست.
اما این بار مردم شهر مریوان که از همان ساعات اولیه شنیدن این خبر به خشم آمده بودند با تدارک وسیع جمع زیادی از فعالین زنان و فعالین اجتماعی اعتراض و خشم خود را از وضعیت موجود به نمایش گذاشتند. زنان و مردان معترض و شریف این شهر با حضور خود در خیابانهای شهر فریاد دادخواهی هزاران زن قربانی خشونت شدند.
مردم شهر مریوان یکبار دیگر برگ زرینی از همبستگی اجتماعی را به نمایش گذاشتند و با حضور در مراسم تشیع شلیر رسولی و با سردادن شعارهایی در محکومیت ستم و خشونت علیه زنان با نشانه رفتن زیربناهای واقعی ستم بر زنان، نظام سرمایه داری حاکم و مردسالاری است.
کمیته کردستان حزب حکمتیست ضمن اعلام همدردی عمیق با خانواده شلیر رسولی و محکوم نمودن این جنایت شنیع و غیرانسانی، دست تک تک فعالین زنان و اجتماعی که در تدارک این صف انسانی و مترقی نقش داشتند را به گرمی میفشارد.
کمیته کردستان حزب کمونیست کارگری- حکمتیست
۱۸ شهریور ۱۴۰۱