بازداشت اساتید دانشگاە و پژوهشگران و فعالین سیاسی محکوم است
سعید آرمان
مدتیست نیروهای امنیتی مجددا آغاز بە دستگیری و احضار اساتید دانشگاە، پژوهشگران، جامعە شناسان و سایر شهروندان ایران در اقصی نقاط این کشور، نمودە و مورد بازجویی های مکرر، طولانی و آزار دهندە قرار دادەاند.
نویسنده و پژوهشگرانی کە بازداشت شدند، شامل شیرین کریمی (مترجم و پژوهشگر)، پرویز صداقت (نویسنده، مترجم و سردبیر نشریه نقد اقتصاد سیاسی)، و مهسا اسداللهنژاد (جامعهشناس سیاسی و پژوهشگر) کە در روز دوشنبه، ۱۲ آبانماه، تا روز چهار شنبە ٢١ آبان در زندان بودەاند، کە با تودیع وثیقە آزاد شدەاند. محمد مالجو (اقتصاددان، مترجم و پژوهشگر) بە گفتە خودش “ساعتهای طولانی در معرض پرسشهای خارج از ضوابط قضایی” قرار داشتە و کارد بە استخوانش رسیدە و گفتە است تا ١٧ آبان فقط پاسخگوی مقام قضایی خواهد بود و از پاسخگویی بە مقامات امنیتی امتناع می ورزد. بە گفتە سازمانهای حقوق بشرهیچ اتهام مشخصی بە بازداشت شدگان اعلام نشدە است.
کیوان مهتدی، نویسندە، مترجم و عضو کانون نویسندگان بە اتهام عضویت در در “جمعیتهای معارض” و “عضویت در حزب چپ سوسیالیستی” بە دادسرای ٣٣ تهران احضار شدە است. برای آزادی حسین میربهاری فعال حقوق کودکان کار،پنج میلیارد تومان وثیقه تعیین کرده اند.
هیمن رحیمی نویسندە و مترجم در تهران ضمن ضبط تجهیزات الکترونی و کتابهایش از او خواستەاند کە خود را برای بازجویی آمادە کند.
رئوف فرخی و وهاب محمد پور فعال مدنی از چهرەهای محبوب شهر پیرانشهر نیز از جملە بازداشت شدەهایی هستند کە رژیم از حضور وهاب نزد نهادهای امنیتی را انکار میکنند. خواهر رئوف فرخی خبر دستگیری آنان را اطلاع رسانی کردەاند.
در شهرهای سنندج، دیواندرە و غیرە در استان کردستان نیز جمعی از فعالین اجتماعی بازداشت شدەاند؛ روز دوشنبە ١٩ آبان فواد مرادی و بهنام نوری در شهر سنندج بازداشت شدند و روز سهشنبه ۲۰ آبان، کاوه عبدی، شهروند ۳۵ ساله اهل دیواندره، در مسیر بازگشت از محل کار خود توسط نیروهای امنیتی بازداشت و بە سنندج انتقال یافت
بازداشت و محکومیت بە زندان سالهاست در سایە حاکمیت جهل و سرمایە نصیب فرهنگیان و اعضای کانون صنفی معلمان می شود. در مردادماە سال جاری ٨ نفر از معلمان بە اسامی (مجید نادری، حسین رشیدی زرندی، محمدرضا بهزادپور، فاطمه یزدانی، میترا نیک پور، زهرا عزیزی، لیلا افشار و شهناز رضایی شریفآبادی) مجید نادری، حسین رشیدی زرندی، محمدرضا بهزادپور، فاطمه یزدانی، میترا نیک پور، زهرا عزیزی، لیلا افشار و شهناز رضایی شریفآبادی ) در مجموع بە ٨ سال و شش ماە زندان محکوم شدەاند کە مبنای پرونده آنها گزارش سازمان اطلاعات سپاه است.
استفادە از پابند الکترونیکی برای معلمان یکی از کارهای زنندە حکومت اسلامی است کە بمنظور تحقیر فرهنگیان انجام میدهد و نمونە بارز آن در مورد آقای افشین رزمجویی، معلم بازنشستە اهل شیراز است کە قادر نیست بیش از یک کیلومتر از منزلش دور شود و نگران تمام شدن شارژ پابند الکترونیکی و احساس شرم از شارژ این دستگاە نزد شاگردانش است.
بە گزارش سازمان حقوق بشر ایران، ایران در سال ۲۰۲۴، دومین کشور جهان از نظر تعداد نویسندگان زندانی بوده است و در این سال، ۴۳ نویسنده، از جمله ۱۳ زن، در زندان به سر بردند.
وحشت رژیم از دانشگاهها و مراکز علمی بە قدمت خود رژیم اسلامیست. در همان اوایل انقلام و آغاز قدرت گیری هیولای اسلامی، خمینی جلاد بە صراحت گفت “دانشگاە از بمب خوشەای خطرناکتر” است. این مرتجع کپک زدە بە درست متوجە جایگاە دانشگاە شدە بود، بە همین دلیل هیئتی را برای “انقلاب فرهنگی” روانە دانشگاەها کرد کە منجر بە کشتار اساتید و دانشجویان مبارز و اخراج آنان شد. بە قول عبدالکریم سروش کە یکی از اعضای این هیئت بود، رفتند تا فضای دانشگاە را بە گفتە او “عطرآگین” کنند.
جامعە ایران در حساس ترین برهە تاریخ حیات خود از هر لحاظ، بسر می برد. فقر، گرانی سر سام آور، بیکاری، تن فروشی، اختلاس و هزاران مصیبت دیگر فشار برشهروندان است. روزی نیست در گوشەای از این سرزمین اعتراض و اعتصاب و تجمعات خیابانی براە نیفتد. قدرت خرید مردم و بە طریق اوڵی طبقە کارگر بە حدی افت کردە است کە خریدن نان و ماست برای بخشی از جامعە بە غذای لوکس تبدیل شده است. بە همین دلیل اساتید رشتەهای مختلف دانشگاە ، جامعە شناسان و معلمین بدرست نظرات خود را در رابطە با نظم وارونە امروز را شجاعانە مطرح میکنند. مگر میتوان استاد علوم سیاسی و دکترای اقتصاد را تدریس کنید و از این همە فجایع صحبت نکنید و بە ریشەهای آن دست نبرید”!
آیا میتوان استاد محیط زیست بود و از نابودی منابع زیست محیطی و خشک شدن دریاچە ارومیە و غیرە و خشک شدن رودخانەها سخن نگویید!
“جرم” سنگین بازداشت شدگان چیزی جز گفتن حقایق موجود در این جامعە نبودە و نیست. آنان بە وظیفە انسانی و جایگاە اجتماعی خود عمل کردەاند. نمیتوان جامعەشناس بود و در ١٠ ماە شاهد اعدام بیش از ١٢٠٠ انسان بود و چیزی نگوئید . بە همین دلیل باید برای آزادی بی قید و شط این عزیزان و سایر زندانیان سیاسی و لغو کامل کامل اعدام بعنوان یک حکم شنیع و ضد انسانە متحدانه مبارزه کرد. خانوادە زندانیان را مقابل بازداشتگاەها حمایت کنیم و نگذاریم احساس تنهایی بکنند. این حملە رژیم نە از سر اقتدارش، بلکە از سر استیصال و زبونی است.
نوامبر ٢٠٢٥
***