مقالات

سیل در سیستان و بلوچستان متهم ردیف اول جمهوری اسلامیست! پروین کابلی

 

در ادامه چندین روز بارندگی شدید که از جمله بخش هایی از افغانستان را هم در برگرفت و غیر از زیان مالی عده ای از مردم قربانی شدند، سیل در ۲۱ دیماه صدها روستا و شهرهای استان سیستان و بلوچستان و در ادامه بخشهایی از استان هرمزگان را زیر آب برد.

طبق اخبار رسیده در همان ساعتهای اولیه جاری شدن سیل بیش از ۵۰۰ روستا در محاصره کامل قرار گرفت و بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ روستا ارتباطشان قطع گردید و صدها خانه گلی و خشنی این منطقه آسیب دید و خسارات زیادی ببار آورد. مردم بی پناه برای نجات جان خود به باغات و سپس به بالای درختان پناه بردند. اولین گروهی که به نجات جان مردم در همان روز اول شتافتند صیادان بندر چاه بهار بودند که توانستند به کمک مردم روستای اورکی بشتابند و با قایقهای صیادی مردم را به محلهای امن منتقل کنند. طبق گفته حسینعلی شهریاری نماینده زاهدان در مجلس اسلامی خانه و کاشانه بیش از ۳۰۰ هزار نفر از حاشیه نشین های زاهدان که از مردم فقیر هستند از بین رفته است. توجه داشته باشید که زاهدان طبق آمارگیری سال ۱۳۹۷ نزدیک به ۶۰۰ هزار نفر جمعیت دارد.

عکس و تصاویر منتشر شده تا دو روز بعد از سیل نشان داد که چگونه مردم منطقه بدون هیچ کمکی با دستهای خالی در فکر نجات و سازمان دادن کمک به همدیگر هستند. پیامهای کوتاه مردم در سوشیال مدیا از بی توجهی کامل مسئولین خبر میداد. طبق اخبار رسمی مسئولین منطقه، چهار روز بعد از جاری شدن سیل هنوز بیش از ۳۰۰ روستا در محاصره کامل قرار گرفته و با روستاهای زیادی هنوز ارتباطی وجود ندارد. نگاهی کوتاه و بررسی ساده اخبار و آمار منتشر شده از رژیم بیانگر عمق فاجعه ای است که زندگی هزاران انسان را زیر و رو کرده است. چند روز بارندگی شدید که در این منطقه بسیار کمیاب است، باید هشدار دهنده باشد. بی توجهی مطلق حکومتی ها و عدم بکار انداختن امکانات نهادهای ذیربط عملاً زندگی ساکنین این منطقه را بر باد داده است. این فاجعه میتوانست با آمادگی نیروهای انسانی، هشدار از قبل و بسیج امکانات و انتقال مردم از مناطقی که در خطر سیل قرار داشتند، رخ ندهد.

سیستان و بلوچستان فقیرترین منطقه ایران است. خشکسالی های پی در پی در چندین دهه ی اخیر، از بین رفتن منابعی طبیعی از جمله دسترسی به آب آشامیدنی را برای هزاران نفر از مردم بویژه ساکنان روستاها غیر ممکن نموده است. بسیار از گیاهان بومی و منطقه ای که به باروری زمین کمک میکند در اثر همین بی آبی و کوچ ناچار مردم از مناطق روستایی از بین رفته اند. گودالهای آب و خندق و قنات هایی که در منطقه بوده اند براثر تداوم خشکسالی مدتهاست اثری از آنها باقی نمانده است. بارندگی در دهه های اخیر به جای شادابی بخشیدن به زمین و زندگی و تامین آب مورد استفاده مردم به کابوس تبدیل شده است. فرسایش زمین با حرکت این سیلابها سرعت بیشتر به خود میگیرد.

به گزارش “اقتصاد آنلاین” بیش از ۷۰۰ هزار نفر از شبکه آبرسانی محرومند و به ۱۲۶۱ روستا از طریق تانکر آبرسانی میشود. مردمی که هم اکنون تمام زندگی ناچیزشان زیر آب قرار گرفته است. به این وضعیت باید راههای غیر قابل عبور، فقر گسترده در منطقه، نبود درمان و آموزش، رشد بیکاری ٤٠ درصدی را هم اضافه کرد و در کنار آن دزدی و چپاول عده ای غارتگر که به کمتر از در شیشه کردن خون مردم رضایت نمیدهند. سیاستمداران دزد و چپاولگر در ایران با تخریب منابع طبیعی برای سود جویی فوری و لاقیدی در مقابل این وضعیت عملا مصونیت و زندگی مردم و نسلهای آینده را فدای منافع آنی خود نموده اند. جمهوری اسلامی خود سیل خانمان براندازی است که زندگی مردم را رو به نابودی کامل برده است.

عدم آمادگی در مقابل سیل را نباید به بی خردی و غافلگیر شدن مسئولین و نزول بلای طبیعی نسبت داد. بلکه باید انگشت اتهام را به دولتی نشانه گرفت که غیر از دزدی های نجومی و تبدیل و انتقال ثروت مردم ایران به سپرده‌های بانکهای خارج کشور و اختصاص بودجه میلیاردی به گسترش و تامین نیروههای نظامی و سپاه پاسداران و دستجات موتور سوار و مسلح لات و چاقوکش هنری ندارند. از هلیکوپترهای مجهز نه برای نجات مردم محاصره شده در سیل و یا زیر آوار زلزله بلکه برای سرکوب معترضینی استفاده میشود که برای رفاه و آزادی و حقوق پایه ای خویش بپاخاسته‌اند. اعتراضات آبان و در تداوم آن دیماه نشان داد که دولت و دستگاه سرکوبکش فقط برای کشتن معترضین به این وضعیت هزینه میکند. تامین امنیت و رفاه جامعه تنها با سرنگونی جمهوری اسلامی امکان پذیر است.

در این اوضاع باید بداد مردم سیستان و بلوچستان رسید. گروههای امداد مردمی فوری کارشان را شروع کردند اما هنوز باید بقیه همت کنند و مانند موارد دیگر بداد همنوعانشان بشتابند. با همبستگی و همیاری، با تشکیل شوراهای مردمی برای کمک و نجات سیل زدگان مانند تجربه خوزستان بسرعت وارد عمل شویم و همبستگی انسانی را تقویت و نیرویمان را علیه جمهوری اسلامی متحدتر کنیم. *

١٦ ژانویه ٢٠٢٠