خیزش آبانماه یکی از جدی‌ترین مصافهای مردم جان به لب رسیده ایران در مقابل یکی از ددمنش‌ترین حکومت‌های تاریخ بشر است. رژیم برای مقابله با این خیزش و سرکوب آن بیش از ۱۵۰۰ نفر را جبوبانه و عمدتاً از راه دور و در شکنجه‌گاه ها به قتل رساند، قریب ده هزار نفر را دستگیر و زندانی و هزاران نفر را مجروح کرد. هنوز آمار دقیق این قتل عام و اسامی بازداشتی ها و سرنوشت آنان نامعلوم است. این ترور مخفی هدفش اینست که ابعاد جنایت و مسئولیت مستقیم جانیان پنهان بماند، رعب ایجاد کند و به بقای نظام یاری رساند.
به تناوب اخبار پیدا شدن پیکرهای عزیزانمان در کنار جاده‌ها، بیابانهای دور افتاده، آبها و جنگلها منتشر میشود. کشف این اجساد در همان نگاه اول نشان میدهد که چگونه قربانیان با قساوت تمام شکنجه و به قتل رسیده اند. اطلاعات منتشر شده از طرف خانواده ها نشان میدهد که بسیاری از کشته شدگان وحشیانه شکنجه شدند و بدن آنها له و لورده شده است. ما با شکنجه فیزیکی، بیحرمتی و فشار روانی که بطور مدام زندانیان سیاسی و دستگیرشدگان اعتراضات مختلف با آن روبرو هستند، آشنا هستیم. توحش شدید در قبال دستگیری های آبانماه از یک دستور از بالاترین مقامات و سران نظام خبر میدهد. یکی از این شیوه های شکنجه که رژیم کثیف و جنایتکار اسلامی علیه زندانیان بکار برده است، تجاوز جنسی است.
سابقه استفاده از تجاوز جنسی در زندانهای جمهوری اسلامی جدید نیست، این روش در دهه شصت و کشتار انقلابیون علناً استفاده میشد. بعنوان مثال دختران قبل از اعدام توسط بازجوها و پاسداران اسلام مورد تجاوز قرار میگرفتند تا “باکره” از دنیا نروند و طبق شرع کثیف اسلامی “بهشتی” نشوند. زندانیان سابق دهه ۶۰ در رابطه با تجاوز به زنان زندانی قبل از اعدام و حتی کودکان دستگیر شده گزارشهای دقیق و مستندی ارائه داده اند. شهادت‌هایی که در دادگاههای آتی یکی از اتهامات جدی برعلیه سران جمهوری اسلامی است. در دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد و بعد از رویدادهای سال ٨٨، مجدداً در زندان کهریزک از ابزار تجاوز بسیار علنی و در مقابل چشم دیگر زندانیان وسیعاً بهره بردند. به زن و مرد توسط لمپن ها و لباس شخصی ها و بازجوها تجاوز شد، تعدادی تحت تجاوز جان باختند و بعضا پیکر سوخته شان در بیابانها پیدا شد. همینطور در زندانهای با جرائم عادی، بسیاری از زنان زندانی که در بندها از تجاوز و سواستفاده جنسی مکرر عوامل رژیم پرده برداشته اند، به مرگ محکوم شده اند. عاطفه رجبی فقط ۱۶ سال داشت هنگامیکه بعد از تجاوز توسط افسر زندانبان با تبانی حاکم شرع اعدام شد. همه اینها نشان میدهد هر دوره که اعتراض مردم اوج میگیرد و مخالفین به سیاهچالهای رژیم انداخته میشوند، خطر تجاوز و آزار جنسی و تهدید مکرر تجاوز حین بازجوئی برای شکستن زندانی مانند شمشیر داموکلس روی سر زندانیان بطور عام و زندانیان زن بطور خاص قرار دارد.
اکنون بعد از اعتراضات آبانماه که در نوع خود بینظیر بود و بطور جدی پایه های حکومت را لرزاند، رژیم تلاش میکند برای مقابله با موجی عظیمی که در راه است غیر از بکار انداختن سازمان کشتار و دستگیری های گسترده بار دیگر با استفاده از حربه تجاوز جنسی ترس و ارعاب را در صفوف مردم معترض اشاعه دهد. این حربه در جنگهای کثیف چهارگوشه جهان همواره علیه مردن بیدفاع و اسرا استفاده شده است و فی النفسه و به تنهائی یک جنایت جنگی است.
آزار جنسی نه تنها در خانه و محیط کار و جامعه بلکه بوسیله نظام آپارتاید جنسی و تبلیغات عقب مانده اسلامی بطور مدام قانوناً اشاعه داده میشود و مکرراً بعنوان شکنجه بر علیه زندانیان برای تحت فشار قرار دادن خانواده و بستگان شکنجه شدگان و اعمال فشار به جامعه ای که تحت بیشترین تبلیغات مذهبی و مردسالارنه است مورد استفاده قرار میگیرد. قربانیان تجاوز جنسی بدلیل افکار واپسگرا بخشاً سکوت میکنند و این سکوت به جمهوری اسلامی امکان میدهد که با تجاوز جنسی نه تنها وحشت بیافریند بلکه در صفوف مردم تفرفه بیاندازد و آنها را به عقب نشینی وادار نماید. افشای علنی این شیوه فاشیستی و جنایتکارانه از طرف قربانیان بسیار اهمیت دارد و وظیفه فعالین رادیکال و کمونیست است که موانع این سکوت را بردارند و آنرا به نیروئی بر ضد تجاوزگران و حکومت شان بدل کنند. افشای تجاوز و آزار جنسی بعنوان شکنجه جسمی و روانی زندانیان به عنوان یک روش جنایتکارانه در قلمرو مبارزه سیاسی علیه جمهوری اسلامی باید به همان گونه افشا شود که نفس شکنجه و کشتار زندانیان.
باید از مصونیت جانی و حرمت شخصی زندانیان قاطعانه دفاع کرد. جنایتکاران اسلامی را باید بجرم تعدی به جسم و جان مردمی که برای حقوق خود بپاخاسته اند مورد تعرض قرار داد. شکنجه گران و متجاوزین در فردای سرنگونی جمهوری اسلامی در دادگاههای مردمی محاکمه خواهند شد. خواست آزادی بیقید و شرط کلیه زندانیان سیاسی باید در صدر شعارهای مبارزاتی علیه رژیم اسلامی قرار گیرد. باید بر این امر تاکید نمود که تنها با سرنگونی جمهوری اسلامی و برقراری جامعه ای آزاد و برابر میتوان مصونیت شخصی و فردی و اجتماعی انسانها را تضمین نمود.
٢٢ ژانویه ٢٠٢٠