اطلاعيه پاياني کنگره اول حزب کمونيست کارگري- حکمتيست
روزهاي ۲٩ و ٣٠ مهرماه ١٣٨٥ (۲١ و ٢٢ اکتبر ۲٠٠٦)، اولين کنگره حزب حکمتيست، در شهر کلن آلمان، با شرکت بيش از دويست و شصت نفر نماينده و مهمان، بطور علني برگزار شد. نمايندگان و مهمانان اين کنگره طي دو روز بر سر مسائلي که مستقيما به زندگي و مبارزه مردم در ايران و جهان مربوط است به بحث و تبادل نظر پرداختند، تصميم گرفتند و بر سر چگونگي متحقق کردن آمال و آرزوهاي مردم ايران توافق کردند.
کنگره با سرود انترناسيونال، يک دقيقه سکوت به احترام جانباختگان راه آزادي و سوسياليسم و سخنراني افتتاحيه کورش مدرسي ليدر حزب افتتاح شد و پس از گزارش پروسه انتخابات و بررسي و تاييد اعتبارنامه نمايندگان رسما کار خود را آغاز کرد. کنگره با سخنراني ريبوار احمد دبير کميته مرکزي حزب کمونيست کارگري عراق ادامه يافت.
تعداد زيادي از نمايندگان کنگره از شهرهاي ايران که بخاطر موانع پليسي جمهوري اسلامي، متاسفانه موفق به شرکت حضوري در کنگره نشده بودند، آرائشان را به تعداد ديگري از نمايندگان و شرکت کنندگان واگذار کرده بودند. گزارش فعاليتهاي حزب از مقطع تاسيس حزب تا کنگره اول مورد بررسي و بحث و تبادل نظر حضار در کنگره قرارگرفت. سپس از ميان قطعنامه ها و قرارهاي متعددي که از پيش توسط نمايندگان تهيه شده و در شش شماره نشريه ويژه کنگره علنا انتشار يافته بود، نمايندگان حاضر در کنگره به خاطر محدوديت وقت تنها توانستند تعدادي را که عاجل تر تشخيص دادند در دستور قرار دهند. کنگره طي دو روز بحث و تبادل نظر فشرده و راي گيري، اين اسناد را به تصويب رساند: “جنبش رهايي زن در ايران و وظايف حکمتيست ها”، “اوضاع جهان و موقعيت کمونيسم”، “اوضاع ايران و مصاف هاي حزب کمونيست کارگري – حکمتيست”، قطعنامه در مورد اوضاع سياسي ايران (جنبش سرنگوني)، “خطر پاشيدن شيرازه جامعه و ممانعت از آن”، فراخوان به مردم و به احزاب و شخصيت هاي سياسي”، “درباره اوضاع سياسي ايران و موقعيت حزب حکمتيست”، “گسترش سريع گارد آزادي درشهرهاي ايران”، “همکاري همه جانبه با حزب کمونيست کارگري عراق و کنگره آزادي عراق”، “ضرورت تشديد مبارزه عليه قومپرستي و طرح فدراليسم”، و چند قرار در مورد مکانيسم هاي داخلي حزب. مجموعه اسناد مصوب کنگره به زودي منتشر خواهد شد.
شرکت در کنگره اول حزب حکمتيست با استقبال وسيعي روبرو شد. از ميان احزاب سياسي ، شخصيت هاي سياسي، اجتماعي، هنري و فرهنگي که به اين کنگره دعوت شده بودند ازجمله هياتي از حزب کمونيست کارگري عراق با مسئوليت ريبوار احمد ، هياتي از حزب سوسيال دمکرات ايران با مسئوليت آقاي جلال مدني، رئيس “سازمان آزادي زن در عراق” ينار محمد، آقايان ايرج جنتي عطايي، بيژن نيابتي، فريدون احمدي (از سازمان فدائيان اکثريت)، حسن اعتمادي (از اتحاديه ملي براي دمکراسي در ايران)، رضا رحيمي (از شوراي انقلابي سوسياليستهاي ايران – حکمتيست)، نيکو داسو از فعالين چپ و تشکل “همبستگي با عراق” در فرانسه، سه تن از فعالين کمونيست ايتاليا: جوزپه پريزولاره فعال کارگري از تشکل “آلترناتيو طبقاتي”، روبرتو لوتسي سردبير نشريه مارکسيستي “پاژا مارکسيستا” و اورهان ديلبر در کنگره حضور يافتند و سخنراني کردند. بعلاوه دهها نفر در لحظات پاياني ثبت نام، خود را به کنگره رساندند، که برگزار کنندگان کنگره ناچار شدند تعداد زيادي از آنان را به خاطر محدوديت جا نپذيرند. در جوار جلسات رسمي کنگره کارگاههاي گوناگون ازجمله درباره سازمان حزب، کمونيسم کارگري در اروپا، مسائل پناهندگان ايراني و همچنين شب شعري توسط آقاي ايرج جنتي عطائي برگزار شد.
اولين کنگره حزب حکمتيست، يک گردهمايي بزرگ و علني و با شکوه بود که مستقيما به سرنوشت ميليونها انسان زنده اسير يک رژيم قرون وسطايي اسلامي در ايران، به آينده جامعه هفتاد ميليوني ايران مربوط بود. نمايندگان و مهمانان اين کنگره، اين حقيقت را از سير دو روزه کنگره، از شيوه بررسي و تصويب اسناد و از مباحثات جدي و صميمانه موافق و مخالف، به روشني مشاهده کردند. نمايندگان و مهماناني که خود عنصر فعال شکل دادن به اين حقيقت بودند که کنگره حزب حکمتيست نه نشستي معطوف به خود، که معطوف به آينده و سرنوشت سياسي مردم ايران بود. کنگره حزب حکمتيست اتفاق سياسي مهمي در مقطع مهمي از تحولات سياسي ايران است. در شرايطي که سردرگمي، بي افقي و بي عملي گريبان بخش اعظم اپوزيسيون را گرفته است، يک حزب سياسي روشن بين، اجتماعي و کمونيستي بار ديگر قد راست ميکند و به جمهوري اسلامي اعلان جنگ ميدهد. حزبي که سلاح خود را که جز ايجاد اتحاد و تشکل ميليوني مردم حول پرچم آزادي و برابري و عدالت و رفاه انسانها نيست، صيقل ميدهد و خود را آماده نبرد ميکند. کنگره اول حزب حکمتيست همچنين مقطع مهمي در پروسه ساختن يک حزب سياسي کمونيستي در تمايز و تقابل با سنت سکتي، بسته و ايدئولوژيک گروههاي چپي است. حزبي که مکانيسم علني، سالم و باز آن در کنگره، نمايانگر کاراکتر اجتماعي و آزاد انديش آن است.
کنگره در بخش انتخابات از ميان ٨٨ کانديدا، يک کميته مرکزي ٥٢ نفره انتخاب کرد که مرکب است از: آذر مدرسي، اسد گلچيني، اسد نودينيان، اسعد کوشا، اسماعيل ويسي، اعظم کم گويان، امان کفا، امجد غفور، برهان ديوارگر، بهرام مدرسي، بهروز مدرسي، پروين معاذي، جلال محمود زاده، جمال کمانگر، ثريا خضري، ثريا شهابي، حسين مرادبيگي، حسن قادري، خالد حاج محمدي، داريوش نيکنام، رحمان حسين زاده، رحمت فاتحي، رسول بناوند، ريبوار احمد، ساسان سعيد، سلام زيجي، سعيد آرمان، سعيد يگانه، صالح سرداري، عبدالله دارابي، عبدالله شريفي،علي عبدالي، فاتح شيخ، فواد عبداللهي، کورش مدرسي، لادن داور، کاوه صدري، محمد فتاحي، محمد راستي، محمد جعفري، محمود قزويني، مصطفي اسد پور، مظفرمحمدي، مريم افراسياب پور، ملکه عزتي، مينو هميلي، مهرنوش موسوي، ناهيد رياضي، نسان نودينيان، نسيم رهنما، همايون گدازگر، ينار محمد.
پس از پايان کنگره پلنوم کميته مرکزي با شرکت اکثريت اعضاي کمتيه مرکزي برگزار شد. کميته مرکزي کورش مدرسي را به اتفاق آرا بعنوان دبير کميته مرکزي و ليدر حزب و تعداد ٢١ نفر را بعنوان اعضاء دفتر سياسي انتخاب کرد که عبارتند از: آذر مدرسي، اسد گلچيني، اعظم کم گويان، امان کفا، بهرام مدرسي، جمال کمانگر، ثريا خضري، ثريا شهابي، حسين مرادبيگي، خالد حاج محمدي، رحمان حسين زاده، سلام زيجي، صالح سرداري، عبدلله دارابي، عبدالله شريفي، فاتح شيخ، کورش مدرسي، محمد فتاحي، محمود قزويني، مظفر محمدي، نسان نودينيان. جلسه دفتر سياسي پس از پلنوم کميته مرکزي، با شرکت تمام اعضاء دفتر سياسي فاتح شيخ را به اتفاق آرا بعنوان رئيس دفتر سياسي و ٨ نفر اعضاء کميته رهبري مرکب از: امان کفا، بهرام مدرسي، ثريا شهابي، خالد حاج محمدي، رحمان حسين زاده، عبدالله دارابي، کورش مدرسي، نسان نودينيان انتخاب شدند.
حزب کمونيست کارگري ايران – حکمتيست
٤ آبان ١٣٨٥- ٢٦ اکتبر ٢٠٠٦