مصاحبه نشریه اکتبر با سهیلا ترکی در مورد کنگره چهارم حزب حکمتیست
مصاحبه کننده: اسماعیل ویسی
اکتبر: کنگره چهارم حزب در راه هست. چه توقع و انتظاری از کنگره دارید؟ اولویتهای کنگره بطور عام در ابعاد سراسری ایران و بطور خاص در رابطه با کردستان چه باید باشد؟
بطور مشخص شاخص موفقیت کنگره از نظر شما چه میباشد؟
سهیلا ترکی: در یک سال گذشته جامعه ایران پر از تلاطم بود. توده وسیعی از مردم ایران بعد از ماجرای انتخابات به خیابانها ریختند .مردم تشنه آزادی و رفاه در ابعاد میلیونی برای گسترش سیاسی و خلاصی فرهنگی و یک زندگی با مشقات کمتر حول انتخابات ریاست جمهوری بسیج شدند و به خیابانها آمدند ،تظاهرات کردند، کشته و زندانی دادند.
اما مردم جان بر لب رسیده از جهنم جمهوری اسلامی در این مسیر متاسفانه به یکی از جناحهای جمهوری اسلامی برای رهایی امید بستند. و با تبلیغات رسانه های غربی و اپوزیسیون پیرو غرب ، حول جناح موسوی ،کروبی، رفسنجانی بسیج شدند، و به مردم حقنه کردند که آزادی و رهایی از رژیم اسلامی سرمایه در بیرون از رژیم امکان پذیر نیست و مبارزه را باید در درون خود حاکمیت پیش برند. این جناح از رژیم که به “جنبش سبز” خود را تعریف کرد توانست پرچم خود را به پرچم میلیونی مردم معترض تبدیل کند. متاسفانه نصیب مردم کارگر و زحمتکش به غیر از فقر، بیکاری، گرانی، زندان،اعدام و شکنجه چیزی دیگر نشد .
تلاش جناح موسوی و کروبی و رفسنجانی برای نجات جمهوری اسلامی و کسب موقعیت بهتر و بیشتر در قدرت سرمایه بود و هیچ ربطی به مبارزه کارگران و زنان و کودکان برای کارگران کمونیست و گشایش سیاسی و خلاصی فرهنگی و به دست آوردن یک زندگی با مشقات کمتر نداشت. متاسفانه مردم معترض با وجود اینکه در ابعاد میلیونی به خیابانها آمدند، شکست خوردند.اما رویدادهای اخیر ایران نشان داد. عدم وجود یک صف مستحکم قوی با سیاست کارگری و کمونیستی، در رأس مبارزات توده میلیونی مردم، جناحهای مختلف بورژوایی میتوانند صاحب اعتراضات مردم شوند و پرچم خود را به پرچم مبارزات مردم تبدیل کنند. که در یک سال گذشته ،در جامعه ایران اتفاق افتاد. در یک سال گذشته کل بورژوازی غرب و اپوزیسیون بورژوایی و به ظاهر چپ مردم را حول جناح موسوی ، کروبی بسیج کردند. آنها را به نماز جمعه عاشورا و تاسوعا فرا خواندند ، و اعتراضات مردم و مبارزه شان را به بیراهه بردند.
به نظر من این کنگره باید این خلا را پر کند. تجربه این دور نشان داد که بدون سنت قوی و سیاست کمونیستی و وجود حزبی کمونیستی در رأس مبارزات توده ای، بورژوازی میتواند مردم را در ابعاد میلیونی در جهت مادیت بخشیدن به اهداف طبقاتی اش دنبال خود بکشد.
این کنگره باید به مردم معترض، بخصوص طبقه کارگر ایران بگوید که برای رهایی از وجود نکبت بار جمهوری اسلامی و رسیدن به یک زندگی انسانی تنها با صف متحد و در رأس آن طبقه کارگر آگاه و بدون توهم و با سیاسیت و حزبی کمونیستی میسر است نه هیچ جناحی از بورژوازی ایران.
در یک سال گذشته در سایه جنش سبز عقب نشینی وسیعی به جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی تحمیل شد.کنگره باید راه حل واقعی و اصولی در ابعاد وسیع به مردم معرفی کند.
اکتبر: چه پیامی برای ” طبقه کارگر و بخصوص کارگران کمونسیت و رهبران عملی کارگری و توده ای وفعالین کمونیست و برابری طلب و آزادیخواه ” در ایران و کردستان دارید؟
سهیلا ترکی: در مورد کردستان کنگره باید ماهیت ارتجاعی احزاب ناسیونالیست و قوم پرست کردستان را که همراه جنبش ارتجاعی سبز شدند به مردم معرفی کنند و آلترناتیو و راه حل چپ وکمونیستی را در مقابل جامعه کردستان قرار دهد .
پیام من به کارگران کمونیست و رهبران عملی کارگری وتوده ای این است که تجربه اخیر رویدادهای ایران راسرمشق خود قرار دهند و بدانند که بدون وجود یک حزب کمونیستی و اتحاد و همبستگی طبقاتی کارگران و متشکل در صفوفی سازمانیافته و مستحکم برای دخالتگری آگاهانه در سرنوشت سیاسی جامعه ، اقشار بورژوایی میتوانند مبارزات آنها را به بیراهه ببرند. درست کردن این سازمان مستحکم توده ای کارگری در گرو تلاش رهبران عملی کارگری و توده ای است. رسیدن به آزادی و برابری و پایان دادن به تمام مشقات زندگی بدون تحزب کمونیستی رزمنده و صاحب نظر ممکن نیست.
حزب حکمتیست در یک سال گذ شته تنها حزبی بود که بدون هیچ توهمی، ماهیت جنبش سبز را افشا کرد و بی ربطی آن را به منافع طبقاتی کارگران و آزادی و برابری در جامعه نشان داد . بر این اساس من کارگران کمونیست و رهبران عملی کارگری و توده ای را برای متحقق شدن منافع طبقاتی کارگران و زندگی ای بهتر به صفوف حزب حکمتیست فرا می خوانم.
