کنگره ششم حزب کنگره های حزب

کنگره ها //۶//اولويتهاى حزب حكمتيست در دوره آتى (مصوب کنگره ششم حزب حکمتیست

اولويتهاى حزب حكمتيست در دوره آتى
(مصوب کنگره ششم حزب حکمتیست)

در پرتو قطعنامه اوضاع سیاسی مصوب، در دوره آتى کنگره ششم بر اولويتهاى زير تأكيد مى کند:

١- دخالت فعال در جدال هاى سياسى و تعيين كننده جامعه در جهت شكل دادن به پرچم كمونيستى و قرار دادن آلتر ناتيو كمونيستى  كارگرى بعنوان يك پاى اصلى قدرت سياسى در جامعه .
2- اعلام نه قاطع به همه ابعاد موجودیت و قوانین جمهوری اسلامی،  ابراز وجود پیگیرانه حزب به مثابه پرچمدارسرنگونی جمهوری اسلامی
3- تلاش براى توده گير كردن شعار جمهورى سوسياليستى
4- تأمين سياست فعال و جانبدار كمونيستى در مبارزات جارى طبقه كارگر در راستای بهبود شرايط کار و زندگى و تقویت اتحاد و تشکل صفوف مبارزات کارگران
5- حضور فعال در عرصه مبارزات اجتماعی، زنان، جوانان، خلاصی فرهنگی و دیگر عرصه های رادیکال اجتماعی
6-  تحکیم و گسترش رابطه عملى با رهبران عملى طبقه كارگر وایجاد رابطه محکم مبارزاتی در راستای ناظر كردن سياست وافق كمونيستى به پرا تيك آنها .
7- ایفای نقش در امر تشكل يابى توده اى طبقه كارگر و اتحاد طبقاتى كارگران. دامن زدن به جنبش مجامع عمومی
8- سازمان يابى حزبی طبقه كارگر درمحل کار و زیست  طبق سند سياست سازماندهى ما در ميان كارگران
9-  سازماندهی واحدهای گارد آزادی و پیشبرد هدفمند فعالیتهای این عرصه
10- -افشاى اپوزيسيون بورژوائي، اعم از جريانات ناسیونالیست پرو غرب، ملى مذهبى وناسيوناليسم قومی و فدراليستچى .
11- گسترش فعاليت وتحكيم سازمان حزب در خارج كشور و فعال كردن مكانيزمهاى دخالت اعضا در فعاليت هاى حزب در خارج
12-  گسترش فعالیت کمونیستی و کارگری در جامعه کردستان٬ پس زدن طرح های ارتجاعی احزاب و جنبش بورژوا ناسیونالیستی کرد و جریانات اسلامی.
13-  نقد و بیان تفاوتهایمان در تقابل با روایتهای دلبخواهی و غیرمارکسیستی از مبانی و سیاستهای کمونیسم کارگری
١4- ایفای نقش در تبيين كمونيستى از موقعيت ماركسيسم وجهان امروز در مقابل تحريفات بورژوائي و اهميت دادن  به انتشار نشريه سياسى- تئوريك حكمت .
15- ایجاد روابط محکم و گسترده با بخشهای مختلف طبقه کارگر جهانی٬ تلاش برای تقویت و گسترش وسیعترین همبستگی عملی متقابل میان کارگران ایران و سایر کشورها.
١6- تأمين يك رهبرى سياسى كارآمد، كه علاوه بر دخالتگرى فعال در جدالهاى سياسى جامعه ، بتواند بر حزبيت  سياسى تكيه كند ومدافع روشن مصوبات واسناد و موازین حزبی و کمونیستی  در تنظيم روابط درون حزبى باشد.