کنگره ها //۶// پیامهای احزاب و شخصیتها به کنگره ششم

من اکنون و در حال حاضر سه نسل از کمونیستها را دیده و تجربه کرده ام، طی این مدت با علاقه مطلب ” کمونیسم و جهان امروز را از منصور حکمت که در سال 1992 ” نوشته شده است را مطالعه کردم. پس از خواندن چندین باره آن مطلب، اکنون با دیدی دیگر و روشی دیگر نسبت به تجربه کمونیسم مینگرم که با بررسی رایج متفاوت است، در آن مطلب توضیح بسیاری از نگرانی های مرتبط با آن آنچه در دو دهه گذشته رخ داده است را میشود با بینشی نوین نگریست که در تناقض با بررسی رایج مفسر های بورژوائی است.

من قبلا در سفری به اتحاد جماهیر شوروی به امید اینکه از نزدیک نظام سوسیالیستی را ببینم و تجربه کنم که بوسیله انقلاب استقرار یافته بود، با نا امیدی برگشتم. من اول فکر می کردم این کمونیسم واقعی است چرا که خانواده ام برای استقرار آن مبارزه کرده بودند، از اعضای خانواده ما کشته، زخمی و حتی زندانی داده بودیم. اما خیلی سخت است به جای آسایش و رفاه  و کوتاه کردن ساعت کار و ایجاد شرایط بهتر زندگی و دستمزد، فقط اسم کارفرما عوض شده بود. استثمار همچنان پابرجا بود. در حقیقت انقلاب سوسیالیستی به کج راهه رفته بود و بجای آن در روسیه انقلاب رها شده بود و سرمایه ملی بود که قدرت سیاسی را در دست گرفته بود. حقوق و دستمزد کار، ارزش مبادله برای بدست آوردن سود بیشتر بود.

این منظره که جناح راست به انقلاب روسیه تحمیل کرده بود در سراسر جهان آن را به اسم هویت کمونیسم معرفی میکردند، در واقع به تبلیغ علیه کمونیسم تبدیل شده بود که صف وسیعی را نسبت به کمونیسم نا امید کرده بود.

اگر تهاجم بورژوازی را به کارگر و کمونیسم هنوز پابرجا می بینیم، ناشی از حقانیت بورژوازی در برابر کمونیسم نیست. ما باید به نقد سوسیالیستی از جامعه سرمایه داری باور بیشتری پیدا کنیم. رسالت نظام سرمایه داری بر پایه بربریت سود و استثمار و بعضا از طریق ایجاد تفرقه و پراکندگی به حاکمیت بی رحمانه خود ادامه میدهد.

امروز پدیده بیکاری جهانی است. خط فقر به پائینترین درجه رسیده است، رقابت در حین کار بی رحمانه ادامه دارد. در نظام سرمایه داری انسانها به جان همدیگر افتاده اند، از خود بیگانگی، حرص و آز براکثریت جامعه تحمیل شده است. در سیستم سرمایه داری ارزش یک انسان را با میزان توانائی او برای تولید بیشتر ارزش گذاری میکنند. یعنی انسانیت او با میزان توانائی او جهت تولید بیشتر ارزش گزاری میشود.

در نظام سرمایه داری مبنای تولید در جامعه نیاز انسانهای آن جامعه نیست. سرمایه دار و کارفرما اگر بداند تولیداتش دیگر در اینجا سود نمیدهد، ابزار تولیدش را برمی دارد و میرود ارزانترین نیروی کار را در دیگر کشورهای دنیا پیدا میکند و به استثمار مشغول میشود.

تکنولوژی امروز را میتوان یک انقلاب دیگر نامید اما زندگی کارگر از آن نفعی نبرده است. امروز موقعیت طبقه کارگر در مقابل رشت تکنولوژی ضعیف تر و بعضا تدافعی تر و وخیم تر شده است. و از همه مهمتر امنیت شغلی از بین رفته است و باعث پراکندگی بیشتر در عرصه مبارزه طبقاتی شده است.
سیستم موجود بوسیله در اختیار داشتن ابزارهای تبلیغی مدام مشغول شستشوی مغزی هستند. تبلیغات آنها آنقدر قوی و وسیع است که مردم را قانع کرده اند که از لباس پوشیدن تا مصرف مواد غذایی را بر مبنای تبلیغات آنها تهیه و بعضا رفتار میکنند. مغز شوئی که بوسیله رسانه ها انجام میشود برمبنای منافع سرمایه و در راس آنها سیستم آمریکایی صورت میگیرد و از همه مهمتر تلاش میشود این سیستم را ازلی و ابدی جلوه دهند و توقع انسانها را پائین بیاورند.

رفقا!
این وضعیت که بورژوازی به جامعه و به طبقه کارگر تحمیل کرده است نمیتواند قابل دوام باشد. مردم از این وضعیت خسته و به ستوه آمده اند، اما آلترناتیو و راه حل قابل اعتمادی را پیدا نکرده اند. تغییر این وضعیت وظیفه ما کمونیستهاست که باید نقد مارکسیستی را از این سیستم استثمارگر زنده کنیم. باید اعتماد مردم را نسبت به زندگی برابر و آزاد جلب کنیم. باید اعتماد به کمونیستها را تقویت کنیم و ما هم باید از تجارب دو نسل گذشته درس بگیریم، اینبار نباید گذاشت انقلاب سوسیالیستی به کج راهه برود. کمونیستها حقانیت دارند بشرطی که خودمان به این حقانیت باور داشته باشیم!
برای پیش برد کنگره آرزوی موفقیت میکنم!

کایا هاماری، فعال کمونیست جامعه فنلاند
Kaija Hamari
ترجمه اززبان فنلاندی: رضا کمانگر

——————

پیام شاباز محمود فعال کارگری از کردستان عراق

• رفقایم در کنگره حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست