هماهنگونه که در اطلاعیه دفتر سیاسی حزب حکمتیست آمده است “در نشست صبح یکشنبه ١١ دسامبر ٢٠١١ دفتر سیاسی، بعد از رای گیری در مورد پلاتفرم سیاسی، عملی هیات دائم که با اکثریت آراء به تایید دفتر سیاسی رسید، با کمال تاسف رفقا آذرمدرسی، اسد گلچینی، خالد حاج محمدی، محمد فتاحی و مظفر محمدی، که به آن پلاتفرم (پلاتفرم سیاسی،عملی هیئت دائم دفترسیاسی حزب حکمتیست) رای مخالف داده بودند،
جلسه را به صورت جمعی بعنوان اعتراض ترک کردند.” بدنبال عدم قبول موقعیتی که اقلیت اعضای دفتر سیاسی در حزب بعد از پلنوم بیست و دوم کمیته مرکزی پیدا کردند، فارغ از اصول و مقررات سازمانی و خارج از تمامی پرنسیپهای سیاسی در اقدامی توطئه گرانه علیه رهبری حزب و اکثریت دفتر سیاسی ظاهر شدند و در 14 دسامبر این تصمیم را بصورت علنی منتشر کردند.
اقلیت دفتر سیاسی که در چند ماه گذشته از طریق جلسات مخفی و استفاده از شیوه های محفلی در بین صفوف تشکیلات بجایی نرسیده بود این بار با تائید رهبر معنویشان کورش مدرسی به سیم آخر زد ، کل حزب را دور زدند و خود را رهبر خود گمارده حزب نامیدند و عملا حزب را دو شقه کردند. و در نامه ای به رفقای اکثریت دفتر سیاسی نوشتند عضویت آنها را ملغی و به تخلفات آنان رسیدگی می کنند.
این افراد با استفاده از نسبیت سیاسی که خصیصه بارز آنها است،مقصودشان از تعهد به اسناد مصوب پلنوم و کنگره های حزب فقط آن دسته از مصوبات است که فکر می کنند می توانند با استناد به آن کارهای غیر قانونیشان را توجیه کنند،هدف از این گفته ها رد گم کردن و عوامفریبی است.در عمل خلاف گفته هایشان عمل کرده اند و نشان داده اند به هیچ کدام از موازین حزبی و مصوبات قانونی که خود در تدوین و تصویب آن نقش داشته اند،پایبند نیستند. کمتر کسی در صفوف این حزب یافت میشود که از قابلیتهای اپورتونیستی آنان بی خبر باشد.
تقریبا همزمان با صدور بیانیه اقلیت دفتر سیاسی، کورش مدرسی رهبر معنوی این جریان در اقدامی نه چندان غیر منتظره و در نهایت بی مسئولیتی در مقام رهبر و سازمانده واقعی این حرکت غیر قانونی در مطلبی بتاریخ 15 دسامبر با عنوان “حزب حکمتیست یک دفتر سیاسی دارد!” بر اقدام توطئه گرانه این افراد مهر تایید زد.کورش در این مطلب تلاش کرد با فرافکنی و دادن تصویر وارونه ای از حقایق، نقش مخرب و تاثیرات منفی خود را در رواج محفلیسم و اشاعه جلسات پنهانی با پیروان خود زیر ریاکاری سیاسی خود پنهان سازد. وی که در این مطلب اکثریت کمیته مرکزی و دفتر سیاسی حزب و هیئت دائم را به کار و فعالیت محفلی و غیر شفاف متهم می کند، به قول معروف دست پیش گرفته است که پس نیفتند.می گویند این 5 نفر عضو دفتر سیاسی که دنباله رو ایشان هستند وجاهت قانونی خود را از پلنوم و کنگره گرفته اند اما اکثریت دفتر سیاسی که آنها هم منتخب پلنوم 22 و کنگره 4 هستند چون با نظرات ایشان مخالف هستند وجاهت قانونی ندارند این تحلیل ساه لوحانه و سطحی نشانگر عمق تعهد کورش و رهروانش به مصوبات پلنوم و کنگره ها است.
کورش در نوشته اش ادعا کرده است رهبری حزب مقررات را نقض کرده و “رفقا و کمیته هائی” که در این رابطه شکایت کرده اند توسط “اکثریت”اعتراضشان رد شده و “معترضین” اخراج یا تنبیه تشکیلاتی شده اند.خود کورش مدرسی و رفقایش بهتر از هر کسی می دانند که این ادعا مانند سایر مطالب مندرج در مطلب ایشان و اقلیت دفتر سیاسی واقعیت ندارد و دروغ است.من از ایشان و همراهانشان درخواست می کنم بجای کلی گویی و زدن اتهام به رهبری حزب با صراحت و روشنی صحبت کنند تا جواب مشخص و مستدل بگیرند.وی می نویسد که “نه دو دفتر سیاسی داریم و نه دو جناح در یک دفتر سیاسی”ایشان درست میگویند ما دو دفتر سیاسی نداریم.تنها یک دفتر سیاسی منتخب پلنوم داریم که اقلیتی از اعضای آن تصمیم گرفته اند با هر آنچه در اختیار دارند ولو با نقض تمام اصول و موازین، ایده های کورش و به اصطلاح “خط کورش” را بنام “خلاقیت” ، “ابتکار” و “نوآوری” و با توجیه این که سیاستها و سنت منصور حکمت مربوط به سی سال پیش است این خط را به رهبری منتخب پلنوم و تمامی اعضا و کادرهای مخالف شان در صفوف حزب حکمتیست تحمیل کنند.توجیهات مدافعین خط کورش در رد سیاستهای منصور حکمت و مصوبات تاکنونی حزب را در مقاله ها و سمینارهای آنها در چند ماه گذشته به وفور دیده ایم و بر کسی پوشیده نیست.گفتن و تکرار جملاتی نظیر دفاع از مصوبات و سیاستهای تاکنونی حزب از طرف رهروان کورش را دیگر کسی در این حزب باور ندارد.
کورش می نویسد” هر روز ادامه این وضع و تصور خریدن وقت برای سازش و “مذاکره و توافق” مهلک است. نه مذاکره ای در کار است و نه سازش بر سر اصول حزب “. ایشان و رهروانش طبق نوشته هایشان تصمیم گرفته اند که این حزب را دوشقه کنند و از دست مخالفان سمج و سازش ناپذیر مدافع سیاستهای منصور حکمت و مصوبات تاکنونی حزب خلاص شوند.هدف کنارگذاشتن ادبیات و سیاستهای حکمت و جایگزینی آن با ایده ها و تخیلات کورش مدرسی است اما به دلیل مقاومت کادرهای کمونیست و حکمتیست در صفوف این حزب کنار گذاشتن حکمت غیر ممکن است و اقدام اقلیت دفتر سیاسی دقیقا” برای ممکن کردن این چرخش سیاسی و عبور از حکمت است.آنان برای بیان صریح و آشکار این حقیت از جسارت و شهامت لازم برخوردار نیستند.
اقدام اقلیت دفتر سیاسی حزب حکمتیست برای هر انسانی که با الفبای حزبیت و تحزب سیاسی آشنایی دارد،اقدامی بر خلاف موازین تشکیلاتی و اصول سازمانی متداول و پذیرفته شده در بین تمامی احزاب سیاسی اعم از چپ و راست است.در دنیای متمدن و در قرن بیست و یک دست بردن به این گونه اقدامات در بین احزاب سیاسی بیشتر مایه مزاح و تمسخر است تا جلب اعتماد و اثبات حقانیت.اعمال کودتاگرایانه علیه رهبری احزاب با تکیه بر مناسبات محفلی و فرقه ای حداقل در بین احزاب سیاسی امروزی جایی ندارد و بطور قطع محکوم به شکست است.
باید به این افراد گفت لحظه ای تعمق کنید شما ناسلامتی کادرهای رده بالای یک حزب سیاسی هستید نه تجار و شرکای یک شرکت تجاری.
توطئه گران علیه حزب و اکثریت دفتر سیاسی منتخب پلنوم 22 به طرز بسیار ناشیانه ای در بیانیه هایشان خود را “بخش قانونی” دفتر سیاسی و “نمایندگان منتخب کنگره و پلنوم” خوانده اند،تا این اقدامات ضد حزبی را توجیه و تفسیر کنند.در این بیانیه کذایی احترام به انتخابات و مصوبات پلنوم 22 کمیته مرکزی و رسمیت و قانونی بودن آن تنها مختص به اقلیت دفتر سیاسی است و تصمیمات پلنوم در انتخاب اکثریت دفتر سیاسی از نظر اینان رسمیت ندارد و قانونی نیست! این نسبیت سیاسی در بیانیه اقلیت دفتر سیاسی از ابتدا تا انتها به چشم میخورد.ادعا کرده اند که از اصول سازمانی و سیاستهای مصوب تا کنونی حزب دفاع می کنند اما در اولین قدم خط بطلانی بر تمام این مصوبات و اصول سازمانی کشیده اند و خود را بالاتر از موازین و مصوبات قرار داده اند.اینان فراموش کرده اند که اعضا و کادرهای این حزب همچنان که تا کنون به آنان باج نداده اند،بعد از این هم در مقابل این بی پرنسیبها و نقض موازین خواهند ایستاد و اجازه نخواهند داد این حزب توسط عده ی قلیلی به بیراهه کشانده شود.من مطمئن هستم کادرها و اعضای این حزب همچنان محکم و استوار از حزب حکمتیست، از سنتها و سیاستهای منصور حکمت در مقابل راست رویهای این محفل ضد حزبی دفاع خواهند کرد.
2011-12-18
27 آذر ماه 90
***