مقالات

اعتصاب هفته تپه اتحاد کارگران پیروزی را نوید میدهد سیاوش دانشور

اعتصاب هفته تپه
اتحاد کارگران پیروزی را نوید میدهد

سیاوش دانشور

امروز جمعه ششم تیرماه، کارگران هفت تپه دوازدهمین روز اعتصاب را با حضور پرشور کارگران بخشهای مختلف مجتمع برگزار کردند. در اعتصاب امروز نیز جمعیت بزرگی از کارگران در سنگر همیشگی اجتماع کردند. خواستهای کارگران عبارتست از: پرداخت فوری حقوقهای معوقه و تمدید دفترچه های بیمه، بازگشت به کار فوری همکاران اخراج شده از جمله ایمان اخضری، اسماعیل بخشی، سالار بیژنی و محمد خنیفر، بازداشت فوری اسد بیگی و مجازات اسدبیگی- رستمی، خلع ید فوری از کارفرمای اختلاسگر و بخش خصوصی از هفت تپه و بازگرداندن فوری ثروتهای اختلاس شده به کارگران است .

شکست توطئه های کارفرما

١- تحریک قومی
طی دوازده روز اعتصاب کارفرمایان و عواملش انواع توطئه و تحریک را علیه کارگران و اعتصاب و علیه فعالین کارگری بکار بستند و در هر مورد در مقابل هشیاری و آگاهی و تجربه کارگران شکست خوردند. ابتدا تحریکات قومی را آغاز کردند که مابین کارگر اهل اندیمشک و دزفول و یا منتسب به “لر” و “عرب” شکاف بیاندازند. این تلاش با واکنش تند و روشن کارگران روبرو شد. کارگران بر هویت واحد و بر منفعت واحد بعنوان کارگر تاکید و اعلام کردند دوره این تلاشهای مسخره کارفرماها و عواملش گذشته است. اینجا هفت تپه است این اقدامات بسیار عقبمانده است. آنها حتی از کارگران غیر نیشکری درگیر در مسائل قاطعانه دفاع کردند و بر اتحاد و همبستگی کارگری تاکید کردند.

٢- ایجاد دو دستگی در اعتصاب
ایجاد دودستگی میان کارگران و اعتراض در محلهای مختلف یک سیاست دیگر بود که عمدتا توسط همکاران کارفرمایان از جمله رضا رخشان حمایت می شد. این سیاست تلاش داشت خواست گرفتن حقوق ها را در مقابل خواست خلع ید از بخش خصوصی بگذارد. الان حقوق میخواهیم، کاری نداریم چه کسی کارفرما است، الان باید جلوی فرمانداری برویم، پلاتفرمی برای ایجاد دودستگی بود که طی دو روز معدودی از کارگران را که زیر فشار تنگناهای مالی هستند با خود همراه کرد. اما بازهم هشیاری کارگران هفت تپه و تاکید روی تصمیم جمعی و “هرچه کارگران بگویند همانطور عمل میکنیم”، تاکید بر پرداخت فوری حقوقها، برگزاری اعتصاب در شکل مجمع عمومی در سنگر و اتخاذ تصمیم، بستن شکاف کاذب “حقوق یا خلع ید از بخش خصوصی”، نیز تلاش برای تفرقه و به شکست کشاندن اعتصاب را ناکام گذاشت. امروز بیش از هر زمان شعار کارگران هفت تپه اینست: “کارگران اتحاد، اتحاد”! “کارگران هرچه بگویند همان صورت میگیرد”!

٣- معرفی نماینده ناظر توسط ای یو اف
یک توطئه دیگر که ریشه آن بخشا در داخل کشور و بخشا در خارج کشور است، تعیین یک عضو اخراجی سندیکای نیشکر هفته تپه بعنوان “نماینده کارگران هفت تپه و ناظر از جانب اتحادیه غذائی آی یو اف در دادگاه اسد بیگی” است! همان تیم، همان خط و سیاست، که طرح سرکوب اعتصابات هفته و فولاد را مشایعت میکرد، همانها که مجمع عمومی قلابی برای سندیکای واحد سرهم کردند تا سندیکا را “قانونا” به شاخه وزارت کار تبدیل کنند، همانها که در اعتصابات سه سال گذشته هفت تپه رسما و علناً کنار کارفرما ایستادند و از سرکوب کارگران حمایت کردند، امروز مجدداً با طرح و توطئه جدیدی بمیدان آمده اند. هدفشان تغییر نکرده است بلکه در شمایلی جدید برای زیر سوال بردن اعتصاب و تشکل کارگران ظاهر شده اند. ترابیان ها، میزرائی ها، نیکوفردها، رخشان ها، و افراد جدیدی که اینجا و آنجا به این محفل منحط پیوستند، سیاست شان همان است و بعد از شکست مفتضحانه طرحهای قبلی، اینبار در شکل دیگری وارد شده اند. یادمان نرود که مشابه این اقدام در سال ٩٧ هنگام دیدار هیئت سازمان جهانی کار “آی ال او” از ایران صورت گرفت که طی آن ترابیان و میزرائی از افراد خلع ید شده و اخراج شده از سندیکای واحد را بعنوان “نماینده کارگران واحد در اجلاس سازمانی جهانی کار” معرفی کردند!

اقدام ای یو اف با اعتراض سندیکای هفت تپه روبرو شد. سندیکای هفت تپه طی نامه سرگشاده ای به آی یو اف تصریح کرد که اولا این سازمان حق دخالت در امور داخلی سندیکا را ندارد، ثانیا با ما تماس نگرفته است، ثالثا نیکوفرد عضو سندیکا نیست. همینطور در توضیحاتی روشن عنوان کرد که “آقای نیکو فرد در روزهای اول ایجاد سندیکای کارگران ‌نیشکر هفت تپه بعنوان عضو هیئت مدیره سندیکا فعالیت داشتند. ایشان بعد از مدتی مسیر خود را تغییر و‌‌ فعالیت های کارگری را کنار گذاشتند و در سالهای اخیر بطور رسمی و علنی همکاری خود را با کارفرمایان شرکت نیشکر هفت تپه ادامه داده اند. ایشان در جریان اعتصاب کارگران هفت‌تپه بخصوص در سال های ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ نه تنها در جمع اعتراضی کارگران برای احقاق حقوق پایمال شده توسط کار فرمایان شرکت هفت تپه حضور نداشت، بلکه به اتفاق رخشان در کنار رستمی و اسد بیگی قرار گرفته و خواستار سرکوب بیشتر کارگران اعتصابی شده بود. آقای فریدون نیکوفرد ضمن همراهی و عیادت از کارفرمای شرکت (رستمی) که در بیمارستان دزفول بستری بود در مقابل درب ورودی بیمارستان از کارفرمایان هفت تپه خواستار شد که نباید با کارگران معترض مدارا کرد و باید بیشتر سرکوب شوند.(فیلم ان موجود است). در ادامه همین‌ خوشخدمتی ها به کارفرما و‌ خیانت به کارگران، آقای فریدون نیکو فرد و رضا رخشان در همراهی با دیگر عوامل کارفرمای شرکت نیشکر هفت تپه کانال تلگرامی گفتگوی کارگر با کارفرما را ایجاد کردند”.

٤- فعالیتهای تخریبی پرووکاتورها
حرکت دیگر دادن تصویری ضد کارگری و تخریب بخشهائی از کارخانه بود که هدفش پرونده سازی برای فعالین و امنیتی کردن اعتصاب بود. کارگران عوامل تخریب گر که ماشین پانچ کارت را خراب میکردند که حضور کارگران در شرکت ثبت نشود تا کارفرما بتواند حقوق ندهد، و از جمله به اداره کشاورزی حمله کرده و درب و شیشه های آنرا شکسته بودند؛ شناسائی و معرفی کردند. این افراد با تحریک و توهین در اجتماعات روزهای قبل تلاش داشتند بین کارگران درگیری ایجاد کنند تا پای نیروی انتظامی را به شرکت باز کنند. این اقدامات با دخالت آگاهانه کارگران در محل متوقف و با پیگیری کارگران، تخریب گران به دادسرا احضار شدند. این اقدامی از جانب کارفرما برای پرونده سازی علیه اعتصاب و اعلام جرم بعنوان “تخریب اموال” سازماندهی شده بود که شکست خورد.

٥- فروش و اجاره زمینها
کارفرمایان ظاهرا زندانی اما آزاد و مشاوران اقتصادیشان مرتبا مشغول توطئه هستند. از جمله با مدیران سابق این شرکت وارد معامله برای فروش و اجاره زمینها شده اند. کارگران اعلام کردند کارفرما چنین حقی ندارد، این مدیران سابق باید بروند و تاکنون فردی بنام شفیعی تحت فشار کارگران عوض شده است. اما تماس مستمر کارفرما با مدیران سابق برای انعقاد قراردادهای فروش و اجاره ادامه دارد و همین مسائل مسئله ورود کارگران به این قلمرو را ضروری کرده است.

سیاست نظارت کارگران
بدنبال این اقدامات از جمله معرفی نیکوفرد عامل کارفرما بعنوان نماینده و ناظر مجاز ای یو اف در دادگاه اسد بیگی و رستمی، اعمال خرابکارانه عوامل کارفرما برای تخریب اموال شرکت با هدف تخریب اعتصاب و امنیتی کردن آن، حراج و فروش و اجاره زمینها به پیمانکاران توسط مدیران سابق که بیکاری وسیعتری را بدنبال دارد، کارگران بر توقف فوری این اقدامات کارفرما و نظارت و ورود کارگران به امور تاکید کردند.

در این زمینه حرف کارگران از ابتدا این بوده که چرا دادگاه اسد بیگی و رستمی علنی نیست، چرا از چشم مردم و کارگران جریان دادگاه پنهان میشود؟ والبته خود بهتر میدانند که دلیل اینست که کلیه مقامات خوزستان و حتی جهانگیری معاون اول دولت روحانی همراه کارفرمایان عزیز دُردانه شان در این اختلاسها شریک اند. کارگران در عین حال که بر علنیت و شفاف بودن دادگاه و حق مردم از اطلاع از آن تاکید کردند، در مقابل تحرک ای یو اف با همکاری عوامل کارفرما در داخل و خارج، بر تعیین نماینده منتخب کارگران برای حضور در دادگاه اسد بیگی و رستمی تاکید کردند. کارگران بدرست میگویند این دادگاه برسر آینده هفت تپه است و این کارگرانند که شاکی اصلی هستند نه بالائی ها که هر کسی بنوعی در فساد دستش آلوده است. این حق کارگران است که نماینده منتخب و ناظر خود را انتخاب کنند تا در جلسات دادگاه از جانب کارگران با مدارک موجود سخن بگوید.

همینطور همکاری افرادی از حراست شرکت با پرووکاتورها یا تسهیل کار آنان برای خرابکاری علیه اعتصاب مطرح است. چطور هر تجمع چند دقیقه ای کارگران زیر انواع دوربین و کنترل است اما افرادی با سنگ و وسائل مخصوص اداره کشاورزی را تخریب میکنند تا آبیاری صورت نگیرد و کارگران و اعتصاب را مواخذه کنند، کارشان را میکنند و سهل و ساده از شرکت خارج میشوند؟ کارگران هشدار دادند که راسا ورود میکنند و اجازه این تحریکات را نمیدهند. مسئله مهمتر اینست که سرقت هائی هنگام اعتصاب صورت میگیرد که کار و سیاست کارفرمایان برای تخریب فعالین و پرونده سازی علیه اعتصاب است. کارگران به همه این دلائل و اقدامات و همینطور حق مسلم شان از اطلاع از هر نقل و انتقال در شرکت بویژه در دوره اعتصاب و دادگاه کارفرمایان، بر ضرورت نظارات کارگران در شرکت بر امور انگشت گذاشته اند.

چشم انداز پیروزی
اعتصاب هفت تپه در آستانه پیروزی است. کارفرمایان و دولتی ها زیر فشارند و ناچارند همین روزها حقوق ها را بپردازند. این قدم اول است. قدم بعدی سرنوشت دادگاه اسد بیگی – رستمی است. نه فقط از ایندو فاسد و تیم شان بلکه باید از بخش خصوصی خلع ید گردد. سیاست مجموعه حکومتی ها تعطیل هفت تپه و بیکاری پنج هزار کارگر است. تاکنون پرده هائی از این سیاست روی صحنه آمده است و صرفا مبارزه و مقاومت کارگران مانع از اجرای تمام و کمال آن شده است. کارگران این سرنوشت را نمی پذیرند و ناچارند برای دفاع از امنیت شغلی، برای مقابله با بیکاری، برای شکست دادن سیاستهای کارفرمایان و دولت حامی شان، راساً اقدام کنند. اعمال نظارت کارگران و این بحث که کارخانه به ما تعلق دارد و نه اسد بیگی و امثال وی، متکی شدن به تصمیم در مجمع عمومی و هرچه کارگران بگویند، راهی است که چشم انداز پیروزی مبارزات کارگران در این سالها و در اعتصاب جاری را ترسیم میکند.

٢٦ ژوئن ٢٠٢٠