با درود به شرکت کنندگان و سازماندهندگان اعتصاب در هفت تپه! بار دیگر سرها به طرف مبارزه باشکوه کارگران نیشکر هفت تپه در داخل و خارج کشور چرخیده است. بار دیگر حق طلبی کارگری و انسانی با برجستگی مطرح شده است. اراده و صدای رسای این نبرد طبقاتی را اینبار هم کارگران هفت تپه نمایندگی میکنند. اگر چه هنوز در پایان اعتصاب نیستیم و سرمایه داران و دستگاه قضایی و دولتشان با ترفندهای مختلف و از جمله مانوور دادگاهی اسد بیگی، رستمی، تا این لحظه تن به اجرای فوری مطالبات برحق کارگران نداده اند، اما در هفدهمین روز اعتصاب، موفقیتهای جدی در وهله اول برای کارگران هفت تپه و به طور کلی برای جنبش کارگری ایران به دست آمده است. بگذارید به مواردی اشاره کنیم!
۱- در دوره شرایط سخت معیشتی و تحمیل مصائب بحران و ورشکستگی اقتصادی توسط سرمایه داری حاکم و جمهوری اسلامی، دردوره فاجعه شیوع کرونا و به وجود آمدن محدودیتهای فراوان در قبال سوخت و ساز جامعه و از جمله در مقابل روند مبارزات کارگری و توده ای، یک بار دیگر اراده متحدانه کارگر هفت تپه، این محدودیتها را به هیچ گرفت، سرمایه داران و دولت را به مصاف طلبیدند و این هشدار را دادند که از فاجعه کرونا برای تداوم استثمارگری و تعرض سخت معیشتی و به بازی گرفتن بیحد و مرز زندگی کارگران و مردم نمیتوانند بیش از این سوء استفاده کنند و باید پاسخگو باشند. براین اساس خواسته های واقعی، برحق و منطبق با تناسب قوای مبارزاتی کنونی را طرح کردند. طرح پرداخت حقوقهای معوقه، تمدید دفترچه بیمه، بازگشت همکاران بیکارشده، اسماعیل بخشی، محمد خنیفر، سالار بیژنی، ایمان اخضری، تاکید بر مجازات اختلاسگران، حق شیفت و ایاب و ذهاب فورا و هم اکنون قابل اجرا است. اما در قاموس سرمایه داری متکی به کار ارزان و بیحقوقی مطلق چنین سطحی از استثمار خشن جاری میشود و سپس در مقابل مطالبه برحق آن از جانب کارگران جان سختی نشان میدهند. اما کارگران هفت تپه باردیگر این جان سختی سرمایه داری تا مغز استخوان ضد انسان را درهم خواهند شکست.
۲- خنثی کردن موانع سر راه بیشترین اتحاد کارگری، از جمله منزوی کردن اقدامات تفرقه افکنانه عوامل کارفرما و دولت در صفوف کارگران و در مسیر سازماندهی مجدد اعتصاب اخیر، بی آبرو کردن مجدد عملکرد ضد کارگری و نفاق افکنانه عناصری چون رضا رخشان و نیکوفرد، خنثی کردن روشهای تفرقه افکنانه بر اساس روشهای نخ نمای کارگر بومی و غیر بومی و هویت سازی کاذب ملی و مذهبی در صفوف کارگران در جریان مبارزه و اعتصاب اخیر، نشانه هوشیاری و موفقیت مهمی است. به نحوی که اکنون و در هفدهمین روز این اعتصاب بیشترین اتحاد و همبستگی در صفوف کارگران اعتصابی هفت تپه به وجود آمده است.
۳- احیای مجمع عمومی و اتکا به تصمیم جمعی گام موفقیت آمیز مهم دیگر اعتصاب اخیر است. وقتی که کارگران هفت تپه در مکان شناخته شده تجمعاتشان با نام شایسته “سنگر” تصمیم گرفتند، بر اساس حرف و تصمیم جمعی حرکت میکنند، در واقع اتکا به مجمع عمومی و دخالت مستقیم تک تک کارگران در تصمیماتی که به شرایط کار و مبارزه و سرنوشت شان مربوط است پافشاری میکنند و این نقطه قوت هر حرکت کارگری و کارگران نیشکر هفت تپه است. در واقع اتکا به مجمع عمومی و تصمیم جمعی تجسم اراده متشکل کارگران هفت تپه و از موفقیتهای مهم این دوره است.
۴- جاری شدن ابتکارات مبارزاتی مهم: کارگران هفت تپه با اتکا به تجارب دوره گذشته اعتراض خود را فقط به اعتصاب محدود نکردند. سازماندهی راهپیمایی اعتراضی و سر دادن شعارهای کوبنده در صحن کارخانه و مهمتر کشاندن راهپیمایی اعتراضی به شهر شوش و جلو فرمانداری، گام مهم دیگری است. این راه موثر جلب حمایت توده مردم از مبارزات کارگران است.
۵- حضور دو کارگر آگاه محمد خنیفر و یوسف بهمنی در بساط “دادگاه” اسد بیگی و رستمی و بیان اعتراض کارگری و حق طلبانه علیه صاحبان سرمایه هفت تپه موفقیت مهمی است. این واقعه به نحو سمبلیک انعکاس تناسب قوای جدال طبقاتی کنکرت و مشخص در مجتمع نیشکر هفت تپه است. نباید گذاشت این حقیقت پنهان شود، هر درجه کشمکش جناحهای جمهوری اسلامی تاثیری در به محاکمه کشاندن “اسد بیگی، رستمی” گذاشته باشد، اما کل این پدیده و به دادگاه کشیده شدن اینها و اعلام معذرت خواهی ریاکارانه “اسد بیگی از دیرکرد در پرداخت حقوقها” زیر فشار اعتراض کارگران هفت تپه اتفاق افتاده است. این صحنه که صاحبان سرمایه هفت تپه در صندلی پاسخگویی و محاکمه قرا دارند و کارگر آگاهی عملا به نیابت از همقطاران خود با ندای رسا علیه او اعلام جرم میکند، نشانه موفقیت مهم دیگر در این مبارزه است. صحنه واقعی محاکمه اسد بیگی در واقع لحظه های آخر آن جلسه و سخنان حق طلبانه بهمنی بود و نه چیز دیگر. قطعا کارگران هفت تپه با اعتماد بنفس بیشتر این مبارزه را به فرجام منطقی خود میرسانند.
۶- به صحنه آمدن تعداد بیشتری از فعالین و رهبران دلسوز اعتصاب و مبارزه کارگری هفت تپه از موفقیتهای دیگر این دوره است. جمهوری اسلامی با به زندان کشاندن و انواع توطئه علیه کارگران مبارز هفت تپه و یکی از رهبران جسور آنها اسماعیل بخشی به عبث فکر میکرد، نوک پیکان مبارزاتی هفت تپه را میزند و سدی در مقابل تداوم این مبارزات ایجاد میکند. طبق معمول کور خواندند. پا پیش گذاشتن فعالین و رهبران دلسوز و جسور جدید، بیهودگی نقشه شومشان را برملا کرده است. اعتصاب و مبارزه و اجتماعات و مجمع عمومی این بار، شاهد ابراز وجود رهبران و فعالین آگاه و جسوری است، که پرچم سنت مبارزاتی دوره قبل را به دست گرفته و به ستون محکم این مبارزه تبدیل شده اند.
۷- بازتاب گسترده اعتصاب و مبارزه کنونی کارگران هفت تپه در داخل و خارج کشور موفقیت دیگری است. حمایت علنی کارگران فولاد و تعدادی از نهادها و تشکلهای کارگری و یا مدافع حقوق کارگر در داخل و همبستگی ها و حمایتهای تاکنونی در سطح خارج تقویت کننده این اعتصاب و مبارزه است، هر چند کافی نیست و به آن برمیگردم.
مواردی که به طور فشرده در بالا اشاره کردم، به نظرم موفقیتهای تاکنونی اعتصاب کارگران هفت تپه را نشان میدهد. این اعتصاب هنوز به پیروزی قطعی نرسیده و ادامه دارد. برای تضمین پیروزی آن گامهای محکم دیگری لازمست، برداشته شود. از جمله:
الف- حمایت وسیع و موثر بخشهای مختلف جنبش کارگری و اردوی آزادیخواهان لازم است. هنوز جای حمایت سیاسی و عملی بخشهای مهم و مبارز جنبش کارگری و اردوی کار و آزادیخواهان خالی است، محقیم بپرسیم، چرا شاهد انتشار پیامهای پشتیبانی و ابتکارات حمایتی ولو سمبلیک، مثلا نیم ساعت دست از کار کشیدن از جانب بسیاری از مراکز و رشته های کارگری و به ویژه مراکز کلیدی کارگری نیستیم. توقع این بود که شاهد حمایت جنبش معلمان، رانندگان کامیون، پرستاران، بازنشستگان، دانشجویان آزادیخواه از دانشگاههای مختلف و در یک کلام هم طبقه ایها و همسرنوشتان کارگران هفت تپه از اقصی نقاط کشور باشیم، هنوز فرصت هست و پیروزی اعتصاب کارگران هفت تپه به همبستگی طبقاتی و عملی گسترده نیازمند است. با گسترش حمایت و همبستگی به پیروزی کارگران هفت تپه و از این طریق کل جنبش کارگری یاری رسانیم.
ب- ضرورت پیوستن موثر خانواده های کارگری به مبارزه جاری: تجربه دوره قبل نشان میدهد، پیوستن و حضور موثر خانواده های کارگران، هم ممکن و هم بسیار تقویت کننده اعتصاب و مبارزه جاری کارگران هفت تپه میشود. هیچ چیز موجه تر از حضور اعضای خانواده های کارگران در صف مبارزه و اعتصاب نان آوران خانواده شان نیست و امیدواریم به زودی خانواده های کارگری نقش موثر خود را در اعتصاب و مبارزه کارگران هفت تپه ایفا کنند.
ج- منظم و سازمانیافته کردن مجمع عمومی کارگران هفت تپه: مجمع عمومی و از این طریق تصمیمات جمعی هر روزه کارگران اعتصابی، پایه محکم اتحاد و همبستگی به وجود آمده در هفت تپه است. این دستاور بزرگ، یعنی مجمع عمومی را لازمست و میتوان در این روزهای اعتصاب و مهمتر در دوره بعد از اعتصاب هم منظم و سازمانیافته برگزار کرد. تصمیمات لازم را گرفت و اجرایش کرد. به این ترتیب شورای کارگری هفت تپه را محکم جا انداخت. به این ترتیب زندگی شورایی مورد نظر اسماعیل بخشی و همقطارانش را نهادینه کرد.
د- افشای ترفندها و مانورهای فریبکارانه جناحهای جمهوری اسلامی: یک جنبه بسیار مهم و مثبت در جریان اعتصاب و مبارزه کنونی، خنثی شدن ترفندها، تفرقه افکنیها و مانورهای فریبکارانه عوامل کارفرما و جمهوری اسلامی در هفت تپه بوده است. تا این جدال و کشمکش طبقاتی و حاد هست، چنین ترفندها و مانورهای ضد کارگری هم وجود خواهد داشت. به ویژه کارگران میدانند، جناحهای جمهوری اسلامی بر اساس رقابت و مصلحتهای ضد کارگری خود، چنین ترفندهای ریاکارانه و ضد انسانی را ادامه میدهند. کارگران هوشیارتر از همیشه در پس کشمکشهای جناحی آنها میتوانند و باید منافع و صف متحد و مستقل خود را تعقیب کنند و لازمست اجازه ندهند، کوچکترین توهمی نسبت به این یا آن عملکرد جناحهای جمهوری اسلامی و عواملش ایجاد شود.
و- گسترش حمایت بین المللی: عطف توجه به اعتصاب کارگران هفت در سطح بین المللی وسیع است، اما محدودیتهای ویروس کرونا، نمیگذارد، مثل گذشته و دوره قبل در ابعاد قابل توجه آکسیونهای اعتراضی و حمایتهای عملی شکل بگیرد. وظیفه ما کمونیستها و نیروهای چپ و کمونیست و نهادها و سازمانهای کارگری و مترقی است با ابتکار و خلاقیت محدودیت ایجاد شده را خنثی کرده و بار دیگر وزنه حمایت موثر از اعتصاب کارگران هفت تپه را بالا برد و فشار موثری بر جمهوری اسلامی اعمال کرد.
پیروزی اعتصاب و مبارزه امید بخش کارگران هفت تپه در چشم انداز نزدیک است. بار دیگر به کارگران رزمنده و آگاه هفت تپه دست مریزاد و خسته نباشید باید گفت.
***