امروز جمعه ۱۳ تیرماه ۱۳۹۹ کارگران هفت تپه نوزدهمین روز اعتصاب خود را با اجتماع مقابل فرمانداری شوش برگزار کردند. تحول جدیدی که رخ داده و از سیزدهمین روز اعتصاب بحث آن وجود داشت، پرداخت حقوق های معوق بود. کارفرما زیر فشار اعتراض وادار شد که بخش کمی از حقوق کارگران را پرداخت کند، اما همین هم با مانوّر و امتیازگیری و نشر اکاذیب علیه کارگران همراه بوده است. اولا، کارگران حقوق ماههای فروردین و اردیبهشت و خرداد را طلب دارند و کارفرما فقط حقوق فروردین را پرداخت کرده است. ثانیا، حقوق فروردین نیز بطور کامل پرداخت نشده بلکه حقوق کارگران چند کارگاه هفت تپه از جمله کارگران کارخانه، بخش حراست و بخشی از کارگران کشاورزی پرداخت شده است که کمتر از چهارصد نفرند. ثالثا، همین پرداخت محدود حقوق یکماهه بخشی از کارگران را وسیله شایعه پردازی و اخبار کذب و اقدامات ضد اعتصاب کرده اند.
از طرفی اسدبیگی به بهانه “پرداخت حقوق ها” آزاد است، شرکت را توسط عواملش اداره میکند و علیه کارگران تبلیغات سوء میکند و از طرف دیگر فروش و اجاره زمینهای اصلی نیشکر هفت تپه را وثیقه پرداخت حقوق ها کرده است. رسانه های فاسد حکومتی مرتبا با وی مصاحبه میکنند و او دروغ تحویل مردم میدهد و علیه کارگران پرووکاسیون میکند. مقامات استان نیز به نقل از وی و ادعاهایش در رسانه ها میگویند مسائل را حل کردند، از جمله فرماندار مزدور و بی شرم در گفتگو با تلویزیون اعلام کرده که “حقوق فروردین و اردیبهشت کارگران پرداخت شده”، این در حالی است که حقوق کامل فروردین هنوز پرداخت نشده است. رسانه هائی که با این وقاحت علیه کارگران دروغ میگویند و علناً به تریبون رسمی کارفرما تبدیل شدند، توسط همان بازجوهائی اداره میشوند که برای کارگران و فعالین کارگری پرونده سازی میکنند.
یک اقدام دیگر اسد بیگی در هفته اخیر اجاره و فروش زمین های مرغوب هفت تپه با نظارت مدیران بازنشسته و سرسپرده است. این کار از یکسو با توجیه تامین هزینه برای پرداخت حقوق ها صورت میگیرد و از سوی دیگر تداوم سیاستی است که هفت تپه را به تعطیلی میکشاند. هدف فروش و اجاره این زمینها تغییر کاربری هفت تپه است که بلافاصله به بیکاری بخشی از کارگران ترجمه میشود. در حالی که در حسابهای وی سرمایه های نجومی وجود دارد و پرونده یکی از بزرگترین اختلاسها را دارد. هر روز از کارگاههای مختلف وسائلی برای فروش بیرون میرود، مثلا در حالی که کارگران و خانواده هایشان در متن بیماری کرونا به الکل نیاز دارند، الکل موجود توسط تعدادی پیمانکار مزدور کارفرما به بیرون شرکت منتقل میشود. سیاست فروش و اجاره زمینها و تغییر کاربری هفته تپه و بقول کارگران “سیاست زمین خواری جدید”، راسا توسط اسدبیگی هدایت میشود و توسط یکی از مدیران بازنشسته بنام مصطفی شفیعی، آمیلی نماینده اسدبیگی در شرکت و رئیس حراست و عوامل آنها اجرائی میشود. همه این اقدامات و دروغ گوئی ها ظاهرا برای پرداخت سه ماه حقوق معوق است! تازه همان حقوق ناچیز پرداخت شده یکماهه تعداد معدودی از کارگران نیز توسط بانک و طلبکاران برای اقساط پرداخت نشده از حساب کارگران بلعیده شده و فقر و تنگدستی کارگر کماکان ادامه دارد. در این میان قاضی و دادستان و دادگاه و استاندار و فرماندار و اطلاعات و رسانه ها در خدمت اسدبیگی است و دروغ تحویل مردم میدهند.
هدف کل این نمایش دولتی- کارفرمائی شکست اعتصاب کارگران است. همین روزها در کنار هفت تپه ای ها، پرستاران اعتراض کردند که با توحش نیروی سرکوب و دستگیری موقت تعدادی از آنها روبرو شد. کارگران شهرداریهای بخشهای مختلف خوزستان حقوق های معوقه دارند و اعتراضات یک هفته اخیرشان تاکنون بی پاسخ مانده است. بخشهای مختلف کارگران با همین مشکل روبرو هستند و کسی پاسخگو نیست. بازنشستگان شرکتهای مختلف در فقر و فلاکت و بیماری دست و پا میزنند و اجتماع و اعتراض داشتند. روحانی هم با وقاحت آخوندی میگوید: “اینکه سفره کارگران کوچک شده مسئله اول نیست، اصلا مسئله ای نیست، مهم اینست که اعتمادشان را به نظام از دست نداده اند”! دولت و قوه قصابیه و رسانه های مزدور و قلم به مزد جانب امثال اسدبیگی و کارفرمایان را میگیرند چون کمیته اجرائی همین سرمایه داران فاسد و استثمارگر هستند. آنها عقب نشینی در هر سنگر را خطری برای عقب نشینی در بخشهای دیگر میدانند.
مسئله هفت تپه اعم از موضوع حقوق ها و خواست لغو خصوصی سازی امری موردی نیست و یک قلمرو مبارزه کارگری در سراسر کشور و مراکز کارگری متعدد و بخش مهمی از کارگران ایران است. لذا حمایت مادی و معنوی از اعتصاب کارگران هفت تپه و جنبش اعتراضی کارگری به طرق مختلف حیاتی است. اعتصاب هفت تپه به این معنا یک جبهه وسیع تر مبارزه کارگری در ایران است. زنده باد اعتصاب و اتحاد کارگران!
سیاوش دانشور
٣ ژوئیه ٢٠٢٠