مقالات

بازگشایی مدارس و کرونا همایون گدازگر

امسال بیش از ۱۴ میلیون دانش آموز ودانشجو سال تحصیلی جدید را شروع کرده اند . بدون وجود کرونا هم ودر سال‌های طولانی تحت حاکمیت جمهوری اسلامی همیشه باز گشایش مدارس یک دغدغه مهم مردم جامعه بخصوص کارگران و مردم زحمتکش بوده است . تهیه امکانات از نوشت افزار و شهریه و پول تو جیبی و غیره در دل گرانی و تورم رو به افزایش ، مشکل دائمی و لاینحل اکثر خانواده ها ومردم است .
جمهوری اسلامی بعنوان یک رژیم نا مسئول در قبال جامعه ، در اینجا هم سعی کرده است که بار افلاس و اقتصاد ورشکسته خود را روی دوش دهها میلیون خانواده دانش آموز بیندازد . عدم تخصیص بودجه کافی به امر آموزش چنان آشکار و عیان است که همواره صدای جمعی از وابستگان جمهوری اسلامی را هم در آورده است . کمبود مدارس و معلم و کلاسهای پر جمعیت و نبود امکانات آموزشی ، بهداشتی ، گرمایی و غیره در سال‌های اخیر یکی از مسایل مورد اعتراض خانواده ها و معلمین و تشکل های آنها بوده است . در مدارس زیادی بخصوص مناطق دور افتاده روستایی ، در دل فقر وگرانی تحمیلی کنونی ، حتی بار تامین گرمای مدارس در زمستان و بهداشت ونظافت در آنها بر دوش دانش آموزان و خانواده های آنها افتاده است .
مبارزه واعتراض برای متحقق کردن آموزش مجانی و امکانات مناسب در مدارس ومحیط های آموزشی امر دایمی مبارزات خانواده ها و بخصوص معلمین مبارز و تشکل هایشان در سال‌های گذشته و تا کنون بوده است .‌ تاریخ چند دهه گذشته فداکاری و پا فشاری معلمین مبارز و تشکل های آنها را در دفاع از حق بدست آوردن امکانات مناسب و امروزی برای محیط های آموزشی فراموش نخواهد کرد ۰ همبستگی انسانی معلمین در این سال‌ها و اعتراض و جانفشانی های آنان در واقع اعتراض برحق آنان علیه فقر ونداری تحمیلی جمهوری اسلامی بر سرنوشت دهها میلیون دانش آموز و خانواده هایشان است . عکس العمل رژیم سرکوبگر اسلامی درمقابل این مبارزات برحق تهدید ، سرکوب و زندانی کردن معلمین و پاپوش دوزی برای آنهاست . اما امروز دیگر در مقابل چشمان تمام جامعه ایران ، جنبش معلمان در میدان مبارزه علیه تحمیل فقر و نداری و برای برپایی محیط وامکانات آموزشی متناسب با جوامع پیشرفته ، به امید بخش مهمی از جامعه ایران تبدیل شده است و سیاست سرکوب وزندان جمهوری اسلامی نتوانسته است این حرکت حیاتی و ارزشمند را عقب بنشاند .
اما امسال سال تحصیلی جدید با وجود ویروس کرونا و تهدید سلامتی دانش آموزان و معلمین ، در کنار بی کفایتی و بی مسئولیتی جمهوری اسلامی در قبال سلامت و امنیت کل جامعه ، به معضل و مشکلات دانش آموزان و‌محیطهای آموزشی افزوده شده است ۰ جمهوری اسلامی در قبال سلامت و امنیت جانی ۱۵ میلیون دانش آموز و ۱/۵ میلیون معلم که سال تحصیلی تازه را آغاز کرده اند ، هیچ مسئولیتی را بعهده نگرفته و برنامه خاصی برای جلوگیری از گسترش پاندمی کرونا در محیط های آموزشی ندارد ۰ اینجا هم حفاظت بهداشتی و اقدامات پیشگیرانه ملیونها انسان بدون جواب وبرنامه مانده است و یا امر رسیدگی به آن بر دوش خانواده ها و دانش آمو زنان و معلمین افتاده است .
در مناطقی که حتی نبود آب آشامیدنی موضوع اعتراض و مبارزه مردم است ، معلوم است صحبت کردن از امکانات بهداشتی از قبیل آب گرم ‌و صابون و یا مواد ضد عفونی در مدارس حرف بی ربط و تبلیغ عوامفریبانه بلندگوهای جمهوری اسلامی برای ساکت نگهداشتن مردم است .‌ فاصله گذاری در کلاسهای تنگ ۳۰-۴۰ نفره به حق مورد تمسخر مردم قرارگرفته است و صحبت های بی پایه روحانی و دیگر مقامات رژیم مایه ریشخند و از طرف کسی جدی گرفته نمی شود .
از طرف دیگر جمهوری اسلامی اعلام کرده است ، بعنوان اقدام پیشگیرانه در مقابل ویروس کرونا ۳/۵ میلیون دانش آموز می توانند با استفاده از اینترنت و بصورت آنلاین در کلاسهای درس شرکت کنند . در اینجا هم جمهوری اسلامی وقاحت را به حد کمال رسانده است . اگر از وضع و کیفیت خراب اینترنت بگذریم ، باید از این جنایتکاران سوال کرد مردم فقیر و حتی متوسط از کجا می توانند امکان شرکت آنلاین بچه هایشان را فراهم کنند ؟ در شرایطی که سرف سیر کردن آنها و تهیه مواد خوراکی اولیه در این گرانی وتورم با هزارمشقت ‌بدبختی فراهم می شود ، تهیه تلفن و کامپیوتر و امکانات فنی دیگر چگونه ممکن است . اصلا در بخش مهمی در حاشیه شهرهای بزرگ اینترنت قابل قبل ‌بدرد بخوری وجود ندارد چه برسد به مناطق دور دست و بی امکان که این یاوه گوییهای رژیم در اساس برایشان غیر قابل فهم است .
به این ترتیب جمهوری اسلامی بجای تخصیص بودجه کافی و مقررکردن اقدامات پیشگیرانه مدرن وامروزی که در خیلی از کشورها به آن عمل می شود ، عملا مشغول کلاهبرداری و تحویل دادن دروغ به مردم است . گسترش دوباره و سه باره کرونا در بیشتر مناطق حاصل همین بی کفایتی رژیمی است که پروار کردن باندها و نهادهای سرکوبگر برای او اولویت اصلی در هزینه کردن بودجه و ثروت وامکانات جامعه است . آشکار است که گسترش دور دوم وحتی سوم این اپدمی در درجه اول تهدیدی برای ملیونها دانش آموز و مردم فقیری است که به لحاظ مالی توانایی هیچ گونه مقابله ای را با آن ندارند .
قطعا خیل کودکان و جوانان محروم از آموزش و مدرسه بسیار فراتر از آمار نیم میلیونی رژیم اسلامی است . صف طویل و رو به ازدیاد کودکان کار و خیابانی و زباله گرد برای رژیمی که روی دریایی از ثروت و امکانات لم داده است مایه تنفر برحق جامعه علیه این رژیم تحمیل فقر و رواج دزدی واختلاس است .

درمقابل تحمیل این شرایط اسفبار بر محیط های آموزشی و سرنوشت آینده جامعه و ‌نسل جوان ، مقابله و اعتراض علیه جمهوری اسلامی ، سال‌های متمادی است که به انتخاب توده وسیع مردم تبدیل شده است . علیرغم اینکه مبارزه همگانی و عمومی برای سرنگونی رژیم اسلامی قدم اصلی برای نجات جامعه است ، با اینحال مبارزه درحال جریان کنونی معلمین و‌خانواده ها و کل انسانهائیکە آینده جامعه و‌نسلهای بعدی برایشان مهم است ، می تواند در تحمیل بسیاری از خواست‌ها به رژیم اسلامی تعیین کننده باشد . تحمیل آموزش رایگان و امکانات آموزشی همردیف با استانداردهای جهانی با گسترش این مبارزات ممکن است . نباید بگذاریم آیندگان و نو جوانان و جوانانمان قربانی این رژیم مرتجع و واپسگرا و اولویت‌های سرکوبگرانه اش بشوند ۰
همایون گدازگر