
در حالیکه در آنطرف مرز، در داخل شهر و شهرک جامعه بجوش آمده و جان به لب رسیده ایران، یکی از میدانهای مبارزه و خروش مردم علیه رژیم اسلامی، علیه سمبل بردگی زن یعنی حجاب اسلامی و سوزاندن آن است، محجبه کردن ۱۳۵۷ دختر زیر سن در شهر حلبچه در کردستان عراق تحت حاکمیت احزاب ناسیونالیست کرد، نشان از تحمیل عقبگردی کشنده بر مردم بیدفاع و بخصوص زنان بی حقوق در آنجا دارد. این ادامه طبیعی روندی است که نزدیک به سه دهه است در کردستان عراق حاکمان در قدرت آن، زنان را زیر چنگال ناموس پرستی و خرافه رها کرده اند و بر قصابی شدن آنها به حکم شریعت و قوانین اسلام چشم بسته اند. ادامه میدان دادن حکومت ناسیونالیست کرد به ارتجاع مذهبی است و یکبار دیگر نمونه ای است از خویشاوندی حاکمیت آنها با جریانات مذهبی.
در فاجعه سیاه پوش کردن زندگی ۱۳۵۷ دختر بیگناه شهر حلبچه که تاثیرات مخرب آن کمتر از بمباران شیمیایی این شهر نخواهد بود چه کسی مقصر است؟ ناسیونالیستهای متشکل، منفرد و مستقل همگی به صف شده اند و انگشت اتهام را بسوی جمهوری اسلامی، ترکیه، عربستان و غیره نشانه رفته اند. متفکرین شان بافت عقب افتاده منطقه و مذهبی بودن مردم آن را دلیل این بی آبرویی می دانند.
همه اینها در تلاشند حکومت عزیز خودی را از زیر ضرب واقعیت محفوظ نگهدارند. می گویند هرچی باشد حکومت کردی است و باید در هر تند پیچی هوای آن را داشت. انگار حاکمان اربیل و سلیمانیه تنها در حین انتخابات ها و یا شلیک به مردم معترض و گرسنه دولتِ مسئول آن مناطق هستند و بقیه امور را به مرتجعین اسلامی درون و بیرون مرزهای خود واگذار کرده اند. آیا همین یک مورد از رسوایی برای پایین کشیدن آنها از تخت حاکمیت کافی نیست؟ چه کسی هست نداند که این احزاب و جریانات اسلامی در کردستان عراق که این دختران بیگناه را به اسارت ارتجاع درآورده اند، با پول و بودجه دولتی و حسن نیت حاکمان اقلیم فربه شده و برای خود حکومت می رانند؟ این بده و بستان و پرده پوشی کردن فساد متقابل، دو دهه است رمز بقا ادامه حکومت ناسیونالیستی و جولان جریانات اسلامی در کردستان عراق است، که دود آن قبل از هرکس به چشم زنان تیره بخت آن منطقه رفته است.
اگر جمهوری اسلامی و اردوغان و حزب الله و عربستان و حکومت مذهبی عراق مسئول به بند کشیدن زنان و پایمال کردن حقوق آنها هستند، چرا نوبت به اقلیم کردستان که می رسد حکومت آن بی تقصیر و هیچکاره است؟ امروز دیگر بر همه کس روشن است که دخالت دولت‌های منطقه در کردستان عراق و صدور هر نوع فرهنگ و آداب و رسوم ارتجاعی از کانال حکومت اقلیم می گذرد. هدیه جشن و سرور هر ساله سالگرد حکومت اسلامی در سلیمانیه امسال در نوع شنیع تر آن با محجبه کردن دختران به شهر حلبچه رسیده است. باید جلو این افسار گسیختگی را گرفت .
فعالین آزادی زن در کردستان عراق درسه دهه گذشته با ارتجاع اسلامی همواره درگیر بوده و در مقاطعی توانسته اند دستاوردهایی بدست بیاورند. مراسم مشمئز کننده حلبچه تعرض ارتجاع اسلامی به دستاوردهای تاکنونی آنها و هم چنین نقطه عطفی است که مقابله با آن میتواند گامها جنبش رهایی زن را به پیش ببرد. باید در مقابل آن ایستاد. باید کاری کرد حجاب بردگی با دست خود زنان و دختران بیگناه به آتش کشیده شود. باید از تمامی نهادها و تشکلهای آزادیخواه دعوت کرد که علنا و به شیوه های مختلف این نمایش ارتجاعی را محکوم و بانیان و مسئولین آن را به جامعه معرفی کنند.
و خلاصه احزاب و سازمانهای سیاسی کردستان ایران و بخصوص آنهایی که قیافه چپ و دفاع از حقوق زن را هم به خود گرفته اند و امکانات مادی حکومت اقلیم کردستان برایشان حکم حق السکوت را پیدا کرده است، می خواهند سری بلند کنند و یکه تازی اسلام سیاسی را در چند کیلومتری مقرهایشان ببینند؟ یا به امید تحول و گشایشی غیبی دوباره روبرمیگردانند و خود را به کوچه علی چپ می زنند؟ تجربه تاکنونی به ما میگوید که دودی ازشان بلند نمی شود و نزدیکیشان به حکومت اقلیم بیشتر است تا به دفاع از حقوق زنان.
کمیته کردستان حزب حکمتیست ضمن تقبیح مراسم چندش آور محجبه کردن دختران در شهر حلبچه از تلاش و مبارزه زنان و مردان آزادیخواه در مقابل این پدیده شوم پشتیبانی می کند.
کمیته کردستان حزب حکمتیست
۱۳ فوریه ۲۰۲۱
