اول ماه مه روز همبستگی جهانی و طبقاتی کارگران نزدیک است. دراین روز در سال ۱۸۸۶ اعتصاب و تظاهرات کارگران امریکا در شیکاگو در اعتراض به استثمار خشن نیروی کار کارگران و کاهش ساعت کار از ۱۴ و ۱۶ به ۸ ساعت در روز به خون کشیده شد. ۸ نفر از رهبران این اعتصاب کارگری در شیکاگو دستگیر و در دادگاه ظالمانه سرمایه داران محاکمه شدند. یکی از آنها خودکشی کرد، یک نفربه ۱۵ سال و ۲ نفر حبس ابد و ۴ نفر از کارگران مهاجر آلمانی به جوخه اعدام سپرده شدند. روز اول ماه مه با خون کارگران آبیاری شده است. در اول ماه مهُ ۱۱ اردیبهشت روز جهانی کارگر در سال ۱۳۶۸ جمال چراغ ویسی از فعالین کارگری و عضو اتحادیه صنعتگر شهر سنندج ۱۱ روز بعد از برگزاری اول ماه مه در سالن ورزشی تختی این شهر و قرائت قطعنامه ضد سرمایه داری کارگران، دستگیر و یک سال بعد همراه با تعدادی از زندانیان سیاسی اعدام شد. اول مه سه سال قبل اعتراض کارگران و فعالین مدافع کارگران مقابل مجلس اسلامی در تهران به وسیله نیروهای سرکوبگر سرمایه داران سرکوب و تعداد ۱۰ نفر از تظاهرکنندگان دستگیر و هر یک به ۵ تا ۱۰ سال زندان محکوم شدند. در این روز هر سال تظاهرات و اعتراض ضد سرمایه داری کارگران در اقصی نقاط جهان در ایران، ترکیه و … با سرکوب و دستگیری و زندان کارگران و فعالین روبرو میشود
.
اکنون بعد از ۱۳۵ سال از واقعه به خون کشیدن و کشتار کارگران شیکاگو، با وجود پیشروی ها و دستاوردها و جنبش ها و انقلابات کارگری و تحمیل مطالبات کارگری به دولتها و سرمایه داران در بخشی از کشورهای سرمایه داری، کارگران هنوز برای کاهش ساعت کار،علیه استثمار کار مزدی و علیه فقر و تبعیض و نابرابری باید علیه سرمایه داران و دولتهای حامی آنان دست به مبارزه بزنند. هنوز کارگران در اول ماه مه ها در اعتراض به فقر و نابرابری با برافراشتن پرچم اعتراض ضد سرمایه داری و طرح مطالبات طبقاتی و صنفی خود به میدان بیایند.
ما در شرایطی به استقبال اول ماه مه می رویم که پاندمی کرونا بر تمامی زوایای زندگی مردم سایه انداخته است. در ایران به دلیل حاکمیت کثیف اسلامی زندگی مردم در این شرایط بحرانی با مشقات فراوانی روبرو شده اند. فقر و فلاکت و گرانی و تورم و بحران ناشی از پاندمی کرونا زندگی مردم را چندین برابر سخت تر و اضطراب و نگرانی مردم را صد چندان کرده است. با وجود این بحرانها و سرکوب مداوم فعالین و تهدید و فضای اختناق، اما کارگران و اکثریت مردم زحمتکش و تهدست جامعه هر روز در اعتراض به زندگی فلاکتبار اقتصادی در اعتصاب به سر می برند.علیرغم تهدید جانی در این شرایط کرونایی ناچارند برای تحقق مطالبات خود و تحمیل آن به رژیم سرمایه داران تلاش و مبارزه کنند و در کف خیابان به اعتراض خود ادامه دهند.
در روزهای اخیر تشکلات کارگران و بازنشستگان و معلمان با اعلام تظاهرات، با صدور قطعنامه های کارگری و طرح مطالبات طبقاتی و اقتصادی خود به استقبال اول مه روز جهانی کارگر می روند. در این روز لازم است که همه کارگران و مردم محروم و به تنگ امده از این شرایط سخت اقتصادی و معیشتی که سرمایه داران و دولت حامی آنان جمهوری اسلامی به اکثریت عظیمی از طبقه ما تحمیل کرده اند، ضمن طرح مطالبات طبقاتی و اقتصادی خود، مطالبه تامین معیشت و تهیه واکسن رایگان از جانب دولت را به یکی از پرچمهای مطالباتی خود تبدیل کنند. عبور از این بحران همه جانبه اقتصادی ، سیاسی و مبارزه برای لغو کارمزدی و تحقق آزادی و رفاه و برابری فقط به دست کارگران و هم طبقه های آنان، بازنشستگان، معلمان و پرستاران و سایر انسانهای محروم جامعه ممکن و میسراست. اول ماه مه روز جهانی کارگر، روزی اتحاد کارگران برای خواستهای فوری و تعریف جنبش شان بعنوان راه حل بحران کنونی است. زنده باد اول ماه مه روز جهانی کارگر!
٢٩ آوریل