درد و مشکلات و ناملایمات زندگی مردم کم است حالا بحران برق هم به آن اضافه شده است. کمبود برق، بحران آب، کمبود گاز، نابودی محیط زیست، کرونا و کمبود واکسن آرامش و امنیت را از مردم سلب کرده است. مدتی است که کمبود برق و خاموشی متداول زندگی مردم را در گرمای سوزان تابستان با مشکلات جدی روبرو کرده است. کسب و کار مردم دچار مشکل شده است، بیمارستانها تحت فشارند و دولت جمهوری اسلامی هم مثل همه موارد فقط در فکر توجیه ناکارآمدی و نالایقی خود است و مشکل را به گردن مردم می اندازد. با وجود جیره بندی برق و اعلام لیست خاموشی ها، قطعی های بی رویه و گسترده برق در روزهای گذشته به اعتراضات وسیعی در شهرهای مختلف دامن زد و در مواردی مردم ادارات برق را اشغال کرده اند.
با وجود واردات برق از سه کشور ترکمنستان، ارمنستان و آذربایجان به گفته مصطفی رجبی مشهدی سخنگوی صنعت برق ایران، به دلیل گسترش هوای گرم هنوز باید منتظر خاموشی های بیشتر بود. مقامات جمهوری اسلامی بدون اشاره به دلیل اصلی قطع و جیره بندی برق در ایران از جمله فرسودگی سیستم تولید و انتقال و توزیع برق، مصرف برق زیاد برای استخراج رمزآرزهای دیجیتالی توسط نهادهای نظامی و امنیتی وسرمایه گذران، عدم سرمایه گذاری لازم و به موقع در صنعت برق در توجیه این شرایط برمی آیند و تقصیر را به گردن مصرف بالای برق مردم می اندازند.
مطابق برآورد کارشناسان، مصرف برق روزانه در ایران بین ۶۵ تا ۷۵ هزار مگاوات است. میزان تولید برق روزانه با این سیستم کهنه و ناکارآمد ۸۵ هزارمگاوات می باشد و طبق برآوردها تا نزدیک به ۵۰ هزار مگاوات برق روزانه تولید می شود. بنا به ازدیاد جمعیت و مصرف بالای برق روشن است که مردم با کمبود برق روبرو می شوند. دولت جمهوری اسلامی برای جبران کمبود برق باید سالانه ۵۰۰ هزار مگاوت برق تولید کند تا مردم به چنین وضعی گرفتار نیایند، اما دوباره طبق برآورد کارشناسان در چند سال گذشته نتوانسته اند نصف این نیاز را برآورده کنند.
علاوه براین تولید برق ایران که بیشتر حرارتی و از مایعات نفت و گازتولید می شوند، باعث آلودگی هوا بخصوص در کلان شهرها می شود و زندگی مردم را با خطرات جدی روبرو کرده است. آلودگی هوا در کلانشهرها سالانه جان هزاران نفر را می گیرد. به این دلیل طبق برآوردی ایران جز ششمین کشور جهان در تولید گازهای گلخانه ای و آلودگی هوا به حساب می آید. تنها ۱۲ درصد از تولید برق ایران آبی است، بقیه حراراتی و طبق برآوری روزانه ۱۲ درصد از تولید برق هنگام انتقال، به دلیل فرسودگی دستگاهها و سیستم برق رسانی، یعنی معادل نصف مصرف روزانه برق در خانه های مردم از بین می رود و به مقصد نمی رسد. نیروگاه اتمی بوشهر که قدیمی ترین و بزرگترین نیروگاه تولید برق در ایران است روزانه فقط ۱و ۲ دهم درصد برق ایران را تولید می کند و آنهم در ماههای گذشته مسئول این نهاد اعلام کرد که به دلیل استهلاک و عدم جایگزینی قطعات جدید با تعطیلی روبرو است. بهانه، تحریم و کند بودن معاملات بانکی!
با توجه به رشد تکنولوژی درتولید برق، تولید برق سالم از طریق انرژی آفتاب و سیستم بادی و ترکیبی بسیار به صرفه تر از تولید برق در نیروگاههای اتمی است و علاوه برآن محیط طبیعت را آلوده نمی کند. ایران در سال ۳۰۰ هزار روز آفتابی دارد و استفاده از تکنولوژی انرژی آفتابی برای تولید برق سالم ممکن و عملی است اما در اولویت دولت جمهوری اسلامی نیست. طبق برآورد کارشناسان، کشور ایران برای تعویض زیر ساخت اقتصادی و تکنولوژی سیستم و تولید برق سالم نیاز به ۱۵ میلیارد دلار سرمایه گذاری دارد. این کار برای کشوری که بر دریایی از ثروت نشسته است کار آسانی است و به راحت به تکنولوژی آن نیز دسترسی دارند. مسئله این است که رفاه و آسایش و سلامت مردم هیچوقت اولویت دولتهای جمهوری اسلامی نبوده است به این دلیل جامعه ایران بعد از گذشت ۴۲ سال از عمر این دولت بی خاصیت با این بحرانهای متفاوت و لاینحل روبروست.
جمهوری اسلامی برای پروژه سرپا نگاه داشتن و بقای خود پول کم نمی آورد. برای حوزه های تبلیغ جهالت اسلامی و تولید خرافات و مسجد سر کیسه را شل می کند. برای حرم رضا و گنبد طلای نجف و تولید موشک پول دارد و دریغ نمی کند. برای گسترش دستگاه سرکوب سپاه و بسیج و اطلاعات و امنیت بودجه کم نمی اورد و میلیارد میلیارد پول اختصاص می دهد. در این میان میزان دزدی و فساد و اختلاس مقام اول جهانی را دارد، معلوم است چرا پول نیست، و نهایتا بیشرمانه این کمبودها را به تحریم ربط می دهند.
جواب مردم به این کمبودها اعتراض و اعتصاب است. بحران، پشت بحران و کمبودها، زندگی اکثریت کارگر و مردم زحمتکش را فلج کرده است. برق و آب و گاز و محیط زیست سالم، رفاه و امنیت و آسایش و واکسن رایگان حق همه مردم است و دولت موظف به تهیه و ارائه آن است. سودپرستی اقلیتی انگل و مفتخور و دولت جنایتکار و بی لیاقت این حقوق اولیه را از مردم سلب کرده است. مردم نیازی به تولید اتم و موشک ندارند. نان و تامین معیشت دغدغه روزانه مردم است. گسترش اعتراض و اعتصاب و فشار اعتراض توده ای و کارگری و در تنگنا قرار دادن رژیم اسلامی تنها راه ممکن برای خروج از این تنگناهای اقتصادی، معیشتی، محیط زیستی، فرهنگی و روانی است. این رژیم را باید از سر راه برداشت و این عزم مدتهاست که راه افتاده و میرود که کار را تمام کند.
١٥ جولای ٢٠٢١