مقالات

اول مه ٢٠٢٢ علیه جنگ، علیه سرمایه داری سیاوش دانشور

کابوس گسترش جنگ در گشت و گذار است؛ دولتها و سیاستمداران بورژوا، با تهدید استفاده از سلاحهای بیولوژیکی و شیمیائی و اتمی، نفس را در سینه جهان حبس کرده اند. مفسران و ناظران سیاسی از خطر روزافزون جنگ اتمی میگویند و دیپلماسی بورژوازی به صحنه دوئل و تهدید و آژیتاسیون جنگی بدل شده است. دولتها بر طبل توقف جنگ می کوبند اما ممانعت از هر توافق و ارسال سلاح و سیاست جنگ طولانی را در دستور قرار دادند. سرمایه داری و دولتهای جنگ طلب بشریت را گروگان گرفته اند. جهان هنوز از مشقات و پیامدهای دهشتناک پاندمی کرونا خلاص نشده است که قدرتهای بزرگ سرمایه داری بار دیگر جهان را وارد جنگ و رقابت امپریالیستی و دورانی پرمخاطره و سرنوشت ساز کرده اند.

این وضعیت مشخص نیازمند پاسخ انقلابی جنبش سوسیالیستی و کمونیستی طبقه کارگر است. پاسخ انقلابی به جنگ دولتهای امپریالیستی، که اوکراین تنها یک جبهه نبرد آنست و با سیاستهای جنگ طلبانه دولتها گسترش خواهد یافت؛ نه سیاست شرکت در جنگ، نه سیاست حمایت از یکی از بلوکها و دولتهای درگیر، نه سیاستهای سوسیال شوونیستی و ناسیونالیستی و فاشیستی، بلکه پاسخی انترناسیونالیستی کارگری است. لذا ضروری است که کارگران کمونیست و پیشرو در اول مه اعلام کنند؛

١- این جنگ قدرتهای سرمایه داری برای بازتعریف چهارچوبهای جهان قرن بیست و یکم و تعیین جایگاه دولت و قدرتهای جهانی و منطقه ای است. پیروز این نبردها هر دولت یا دولتهائی باشند، بازنده اش کارگران جهان و مشخص تر کارگران و مردم کشورهای درگیر جنگ اند. طبقه کارگر خواهان توقف فوری جنگ است. این سیاست اما تنها با عمل اعتصابی و اعتراضی ممکن است که فی الحال هم طبقه ای هایمان در ایتالیا و اسپانیا و یونان آنرا آغاز کرده اند.

٢- آمریکا و ناتو خواهان یک جنگ طولانی است. روسیه و پوتین، امروز و در این جنگ مشخص، منافع شان در پیروزی سریع است. منافع کارگران تغییر نتیجه جنگ بر علیه هر دو سو است. از تلاش مبارزاتی و اعتراض و اعتصاب برای توقف جنگ تا سرنگونی دولتهای جنگ طلب و درگیر جنگ، پاسخ کارگران در مقابل جنگ امپریالیستی است.

٣- “جنبش ضد جنگ” کنونی جنگ طلب و طرفدار یک سوی جنگ و رقابت امپریالیستی است. سانسور و اعمال فشار نیز شهروندان ناراضی جهان را خانه نشین کرده است. یک سیاست انقلابی و کارگری برعلیه جنگ، جنبش واقعی ضد جنگ را نیز احیا می کند. در اول مه بر نیاز ایجاد یک صف بین المللی کارگری علیه جنگ دولتهای سرمایه داری تاکید کنیم.

٤- تبلیغات ضد کمونیستی یک رکن تبلیغات جنگی از هر دو سو است. کمپ پرو ناتو و کمپ پرو روسیه، هر دو و هر کدام بنوعی، علیه آرمان کارگری و کمونیسم بعنوان یک جنبش واقعی کارگران تعرض می کنند، سانسور می کنند و تبلیغات گوبلزی راه انداخته اند. این سیاست امروز برای تحمیل عقب نشینی به طبقه کارگر و گذاشتن هزینه انسانی و سیاسی و اقتصادی جنگ روی دوش کارگران و فردا برای مقابله با هر سیاست انقلابی برای خاتمه جنگ است. از موضع منافع طبقه کارگر، دولتهای سرمایه داری از آمریکا و اروپا و ناتو تا روسیه و چین و موئتلفین، دشمنان طبقه کارگر و بشریت اند. بگذارید بورژوازی هار و رسانه ها و مفسران انگلوفیل و روسوفیل بر علیه کمونیسم بتازند و از کمونیسم تبری بجویند، این بیانگر وحشت بورژوازی از کمونیسم و پتانسیل عظیم اعتراض ضد کاپیتالیستی است.

٥- ناسیونالیسم و فاشیسم به پرچم سیاسی و تبلیغاتی طرفین جنگ بدل شده است. دیگر حتی صورت ظاهر را رعایت نمی کنند، دوران جنگ و قانون جنگ و سلطه میلیتاریسم و سانسور حقایق و نفرت پراکنی ملی و آدمکشی است. این بورژوازی است و این تاکید مجدد این حقیقت ساده است که بورژوازی در هر لباس و نامی مرتجع و تبعیض گر و ضد کارگر است.

٦- در اول ماه مه امسال طبقه کارگر و مردم تحت تبعیض و استثمار در کشورهای مختلف، باید علیه نظام و حکومتهای سرمایه داری به میدان بیاید، ادعانامه انقلابی خود را علیه نظم ویرانگر کنونی اعلام کنند، با صدای بلند علیه جنگ امپریالیستی و اهداف ارتجاعی آن حرف بزنند و پرچمدار واقعی توقف فوری جنگ شود. ضروری است سازمانهای کارگری جهان با شعار “قطع جنگ بیدرنگ”، “علیه جنگ سرمایه داران، علیه میلیتاریسم”، مردم مخالف جنگ را بسیج و بمیدان بیاوردند.

٧- ایران یک کشور استثنائی با اعتصابات و اعتراضات کارگری و نارضایتی توده ای است. بیش از دو هزار اعتصاب در سال گذشته و چند خیزش توده ای، از کشمکشی حاد خبر میدهد. طبقه کارگر ایران در قیاس با کشورهای مشابه در وخیم ترین شرایط کاری و زیستی قرار دارد و با ناامنی شغلی و و فلاکت اقتصادی روبرو است. با اینحال جامعه ایران در نبردی تمام نشده با جمهوری اسلامی برای سرنگونی است که طبقه کارگر در محور آن قرار دارد. ما کارگران ایران را به برگزاری گسترده مراسمهای اول مه، اعلام نظر علیه جنگ دولتهای سرمایه داری، طرح خواستهای کلیدی از جمله دستمزد و حقوق مکفی برای همگان، برابری زن و مرد و آزادی کلیه زندانیان سیاسی فرامیخوانیم.

٨- ما با مردم اوکراین و آوارگان و قربانیان جنگ ارتجاعی ابراز همدردی می کنیم بانیان و عاملان این جنگ ارتجاعی و ضد کارگری از آمریکا و روسیه و ناتو و دولت زلنسکی را محکوم و مسئول مشقات این جنگ میدانیم. ما نفرت پراکنی رسانه ها، دامن زدن به راسیسم و نژادپرستی، مجازات جمعی و اعمال خشونت علیه پناهجویان را شرم آور و محکوم می کنیم.

٩- ما با کارگران در روسیه و اوکراین که بار اصلی این جنگ را بدوش می کشند، اعلام همبستگی می کنیم. کارگران در روسیه و اوکراین نباید در صف جنگ طلبان و سوسیال شووینستها قرار گیرند بلکه اشکال مقابله با جنگ و دولت “خودی” را درپیش بگیرند. ما به اقدامات هم طبقه ای هایمان در یونان و اسپانیا و ایتالیا و بلاروس برعلیه جنگ دولتهای سرمایه داری درود میفرستیم و بر اتحاد کارگران کشورهای مختلف بر علیه جنگ و ایجاد یک صف کارگری انترناسیونالیستی تاکید داریم.

نه به جنگ، نه به میلیتاریسم!
زنده باد انقلاب کارگری!

سردبیر.
١٥ آوریل ٢٠٢٢