خشم برحق مردم از فقر و گرانی و گرسنگی و استبداد و حاکمیت سرمایه و جمهوری اسلامی این روزها دوباره فوران کرده و در حال گسترش است. از مقطع اعتراضات گسترده دی ماه ۹۶ و آبانماه ۹۸ و در یک سال اخیر در جریان زنجیره اعتصابات بزرگ کارگری و اجتماعات سراسری معلمان و بازنشستگان و نبردهای نسل جوان و زنان و مردان آزادیخواه و برابری طلب دهها شعار رادیکال علیه فقر، گرسنگی، گرانی، فلاکت، تبعیض و نابرابری، جمهوری اسلامی و حاکمیت سرمایه طرح شده است. درهمه این دوران و در جریان این خیزشهای انقلابی، کلیه جریانات راست ترسیده از وقوع انقلاب دیگری با محوریت طبقه کارگر به تکاپو افتاده اند. در این میان جست و خیز جریان راست سلطنت طلب سرنگون شده توسط مردم از بقیه مضحک تر است. با دیدن مسیر رادیکال طبقاتی و سیاسی مبارزات کارگران و مردم علیه کلیت حاکمیت سرمایه و جمهوری اسلامی، در تقلاهای حاشیه ای و تاکنون نه چندان موفق، میخواهند شعارهای ارتجاعی را جابیندازند. این روزها همزمان سه شعار عمیقا ارتجاعی “چه اشتباه کردیم، که انقلاب کردیم”، “ایران را پس میگیریم” و “رضا شاه روحت شاد” را تبلیغ میکنند، و متاسفانه در موارد محدودی این شعارهای پوسیده تکرار شده اند.
ارتجاع سلطنت خواه، هنوز خودآگاهی و شعور طبقاتی و سیاسی کارگران و مردم و نسل جوان بپاخاسته را دست کم میگیرند. نمی فهمند جنبش عظیم آزادیخواهی و برابری طلبی عمق ارتجاع گذشته گرایانه، عقب مانده و پوسیده و منسوخ نهفته در شعارها و جست و خیزهای آنها را زیر ذره بین گرفته و منزوی و رسوایش میکنند. نمیخواهند این واقعیت ساده یعنی فصل مشترک مبارزه کارگر و مردم بپاخاسته در سال ۱۳۵۷ علیه رژیم سرمایه سلطنتی و اکنون علیه رژیم سرمایه جمهوری اسلامی را به مثابه بانیان فقر و گرسنگی و گرانی و استبداد و اختناق و شکنجه و زندان و اعدام چه در فرمت سلطنتی و اکنون جمهوری اسلامی را بپذیرند. نمیتوانند هضم کنند، که این بار کارگر و مردم آگاه و ما کمونیستهای متکی به تجربه تلخ شکست انقلاب ضد کاپیتالیستی و آزادیخواهانه سال ۵۷ توسط ضد انقلاب اسلامی، این بار نمیگذاریم مبارزات انقلابیمان در یک سناریوی “همه باهمی” زیر سیطره ترند بورژوایی و ضد مردمی دیگری ناکام بماند. این بار دوره تعیین تکلیف قطعی با کلیت سیستم کاپیتالیستی و قدرت گیری کارگر و مردم تشنه آزادی و رفاه و سعادت برای همه شهروندان جامعه است.
ماهیت ارتجاعی و پوسیده سه شعار اخیر هواخواهان احیای سلطنت و حواریونشان در اپوزیسیون راست ایران چنان معرفه است، که احتیاجی به توضیح و افشاگری در این یادداشت نیست. مسئله اینست کارگران و مردم آگاه و آزادیخواه با ترسیم مسیر تظاهراتها و اعتراضات توده ای خود و با ناظر کردن شعارهای طبقاتی و رادیکال و آزادیخواهانه خود علیه بانیان فقر و گرانی و تبعیض و نابرابری و علیه حاکمیت سرمایه و جمهوری اسلامی، میتوانند و لازمست شعارهای جریانات راست و از جمله ارتجاع سلطنتی را میتوانند منزوی و خنثی و رسوا کنند.
مه ۲۰۲۲
***