جمهوری اسلامی فضای ارعاب و سرکوب را گسترش داده است .به موازات گسترش اعتراض و نارضایتی مردم به گرانی و تورم ووضعیت فلاکتبار اقتصادی ، رژیم اسلامی نگران ازادامه فضای بشدت اعتراضی ، ونا توان از مهاراین همه نفرت و بیزاری و اعتراض، به ارعاب ووحشیگری بیشتر، فشاربر فعالین و دستگیری وبازداشت و آزارمعلمین و خانواده جانباختگان روی می آورد.درست است که جنایت در جمهوری اسلامی نهادینه است و بقای رژیم ازآغازتا کنون با اعدام مخالفین ، سرکوب واختناق مذهبی تضمین شده است ،اما امروز این وحشیگری در واقع بیان ، ترس وو حشتی است که جنبش سرنگونی طلبانه مردم آزادیخواه بر پیکر درمانده رژیم اسلامی انداخته است .
درست است که اعتراضات اقشار مختلف اجتماعی ازکارگر، معلم بازنشسته عموما علیه فقر وبرای بهبود معیشت است ، اما صورت مسئله اصلی این اعتراضات و جنبشها ، بی تردید سرنگونی جمهوری اسلامی است ، به عبارت دیگرکشمکشی طبقاتی بر سر بود ونبود جمهوری اسلامی میان آکثریت اردوی کارو حاکمیت بورژوازی در ایران درجریان است .نه تنها تورم و گرانی افسار گسیخته و فلاکت اقتصادی معیشت و زندگی مردم رابه پائینترین سطح آن تنزل داده است ،تبعیض و نابرابری ، اختناق فرهنگی ، زن ستیزی و سرکوب وفشارهای امنیتی بر مردم و فعالین زندگی را بر مردم تنگتر کرده واکثریت مردم کارگر و زحمتکش رابه تقابلی دائمی و ستیز با جمهوری اسلامی سوق داده است و رژیم سرمایه داری اسلامی در مقابل تعرض مردم ، به سرکوب و ارعاب و خشونت هر چه بیشترروی آورده و با چنگ و دندان و با همه ابزار سرکوب در مقابل مردم مقاومت می کند و به جنگ آنان می رود.
در طول روزها و هفته های گذشته ده ها معلم مبارز را به دلیل حق خواهی و ازادیخواهی دستگیر و روانه زندان کرده و بشدت تحت فشارند تا از انها اعتراف گیری کنند.پرونده سازی و سناریوسازی مضحک علیه معلمین ، بستن وثیقه های سنگین به پای زندانیان به امری روتین دستگاههای امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی تبدیل شده است، به این امید که فعالین را خفه ،مردم را ساکت و جامعه را منکوب کنند ،اما کور خوانده اند.
چندی پیش نیروهای امنیتی منزل شهناز اکملی مادر مصطفی کریم بیگی از جانباختگان خیزش آبانماه ۹۸ را به هم ریخته و دخترش مریم کریم بیگی را دستگیرو زندانی کرده اند.رضا شهابی فعال کارگری زیر شکنجه و فشارهای روحی برای گرفتن اقرار وادار به اعتصاب غذا شده است . وحید باقری از دستگیر شدگان آبانماه در خوزستان هنوز در زندان است و دراعتصاب غذا بسر می برد .سپیده قلیان و نرگس محمدی هنوز در زندان هستند و ده ها فعال سیاسی و کارگری زیر فشارهای روحی و جسمی درمخوفگاههای جمهوری اسلامس به سرمی برند.
با این وجود رزم آنان ادامه دارد و تسلیم زور گویی جنایتکاران اسلامی نمی شوند. جمهوری اسلامی فکر می کند که با ادامه ارعاب و اختناق می تواند خود را از این بن بست نجات دهد و جلو اعتراض و نفرت مردم را سد کند .اما همه شواهد اکنون عکس آن را نشان می دهد.مردم با اعتراضشان و رودروبا نیروهای سرکوب و فعالین با جسارت و مقاومت ،دیوار وحشت را شکسته اند و بابت آن هزینه سنگینی داده اند. به موازات اعتصابات کارگری ،اعتراضات مداوم معلمان و باز نشستگان ،در اعتراضات توده ای اخیر مردم بی تعارفترو شجاعانه تر در مقابل رژیم اسلامی ایستادگی کرده اند و سران رژیم،و در راس آن ، خامنه ای و رئیسی را مقصراین اوضاع می دانند .اکنون مردم از همه اقشارجامعه بخوبی می دانند که مسببین این اوضاع کی است و می دانند که بدون کنار زدن آنان از حاکمیت و بدون سرنگونی کلیت حکومت اسلامی صحبتی از آزادی و رفاه وعدالت در میان نخواهد بود .خودآگاهی جامعه ای که به این حد رسیده باشد که بدون تغیر این اوضاع راه دیگری در مقابلش قرار ندارد، بی تردید برای به هم ریختن این اوضاع تلاش خواهند کرد و قدم به قدم موانع را از سر راه بر خواهند داشت .
اکثریت مردمی که زندگیشان زیر حاکمیت سیاه اسلامی به نابودی کشانده شده و برای سرنگونی آن روزشماری می کنند،همین مردم نباید زندانیان سیاسی را تنها بگذارند .ما وظیفه داریم که از زندانیان سیاسی با تمام قدرت حمایت کنیم و برای آزادی آنان ازاسارت جمهوری اسلامی تلاش کنیم . در کنار مطالبه گری و مبارزه برای آزادی و برابری و رفاه همگانی ، مبارزه وتلاش برای آزادی معلمان زندانی و زندانیان سیاسی دربند و دستگیر شدگان اعتراضات توده ای باید به یکی ازشعارهای ضروری جنبشهای اعتراضی تبدیل شود . باید کاری کرد که دست دستگاههای سرکوب جمهوری اسلامی را از سر فعالین و رهبران جنبشهای اجتماعی کوتاه کرد .در این شرایط پرتحول سیاسی ، ما کمونیستها و آزادیخواهان باید بکوشیم و تلاش کنیم که ضمن حمایت و تقویت جنبشهای رادیکال و انقلابی در ایران مسیر مبارزه تا سرنگونی را هموار کنیم . انتخاب دیگری در مقابل ما قرار ندارد.
****
