اینبار بارندگی “مونسون”، موسمی و فصلی، شهرها و استانهای ایران را درنوردید و تاکنون بیش از ١٠٠ شهرستان و ٣٠٠ روستا با سیل و مشکلات و خسارات آن روبرو شده اند. بنا به اخبار استانهای سیستان و بلوچستان، اصفهان، کهگیلویه و بویراحمد، چهارمحال و بختیاری، کرمان، یزد، فارس، بوشهر، سمنان، البرز، قزوین، قم، تهران، زنجان، گیلان، مازندران، گلستان و شمال خراسان شمالی، هرمزگان و خوزستان از روز پنجشنبه گذشته شاهد بارندگی های شدید و همراه با سیلاب در برخی مناطق بودند. پیش بینی میشود که بارندگی مونسون امروز جمعه تا دوشنبه ادامه داشته باشد.
حکومت اسلامی در قبال سیل کمترین اقدامات پیش گیرانه و حمایتی صورت نداد و مانند یک ناظر بیرونی و بدون مسئولیت عمل کرد. سیل تاکنون موجب خسارات جانی و مالی فراوان و نابودی تتمه زندگی محقر مردم شده است. رئیس سازمان امداد و نجات به ما خبر میدهد که بیش از ١٤ نفر فوتی و ١١ مفقودی داریم. واضح است میزان تلفات و خسارت جانی و مالی بسیار گسترده تر است.
سیل امری طبیعی است و میتواند بدرجه زیادی مهار یا صدمات آن مدیریت شود. مردم ایران اما با یک حکومت ضد جامعه و شیاد و دزد روبرو هستند که کمترین مسئولیتی در قبال شهروندان ندارد و در شرایط بحران سیل و خشکسالی و زلزله و غیره به مردم توصیه “دعا و نماز” می کنند. مسئولین مفتخور و فاسدی که در این مواقع مانند زاکانی شهردار تهران و نمایندگان مجلس بعد از فاجعه به محل میروند و بجای اقدامات اورژانس برای نجات مردم سیل زده و توزیع فوری امکانات ضروری وسط گل و لای سلفی میگیرند! در هر مملکت دارای کمی حساب و کتاب اینها باید استعفا میدادند و از کارشان برکنار می شدند.
در سمت مقابل این بی مسئولیتی حکومتی و آگاهی جامعه بر آن، همواره مردم شریف و زحمتکش به همیاری دست برده اند و تلاش کرده اند زخم ناشی از سیل و زلزله را برای آسیب دیدگان با همبستگی انسانی بدرجه ای التیام دهند. در شرایطی که بخش مهمی از استانها درگیر سیل و ویرانی است، این رویه اگر نگوئیم در مقیاس سراسری مقدور نیست اما محدود است. اما همبستگی انسانی با سیل زدگان تنها میتواند بفوریت در هر استان برای بخشهای سیل زده تامین شود. میتوان با ابتکارات مختلف و با اتکا به تجربه شوراهای مردمی و نهادهای همیاری در کوتاه ترین زمان برای سیل دیدگان کمکهایی سازمان داد.
در کنار این اقدامات باید از دریچه سیل بار دیگر دولت و حکومت را زیر ضرب قرار داد که کمترین مسئولیتی در قبال این بحرانها بعهده نمی گیرد. دولت، هر دولتی، مادام که اسمش دولت است موظف با پاسخگوئی به بحران ها و تامین فوری نیازهای مترتب بر آنست. دولتی که در قبال سیل و زلزله و هر مشکل طبیعی و غیر طبیعی ناتوان است و شانه بالا می اندازد، تنها باید سرنگون شود و تیم های بازدید کننده آن مورد اعتراض و نفرت قربانیان قرار بگیرد.
سردبیر.
٢٩ جولای ٢٠٢٢