روز ۲۸ مرداد ۱۳۵۸ خمینی جلاد فرمان جهات علیه مردم کردستان را صادرکرد.”گفت ، به قوای نظامی ، به پادگانها دستور می دهم ، به پاسداران انقلابی در هر محلی هستند به طرف سنندج و کردستان حرکت کنند،بسیج شوند وبا شدت،تمام اشرار را سرکوب کنند.تاخیر، ول به قدر یک ساعت تخلف از وظیفه وبه شدت تعقیب می شود”. بدینسان به فرمان خمینی ، لشکر اسلام ، حمله ای وحشیانه رااز زمین و هوا علیه مردم کردستان آغازکردند و تاریخ خونین و سیاهی را علیه مردمی که خواهان آزادی و برابری وبدست گرفتن امورات زندگی خود بودند رقم زدند.جنایتی که به فرمان خمینی ودستوربنی صدررئیس جمهوروقت وبه همراه خلخالی جلاد و سایرسران جنایتکاررژیم اسلامی صورت دادند برای مردم کردستان و انقلابیون آن فراموش شدنی نیست واز حافظه این جامعه پاک نخواهد شد .
سرکوب مردم کردستان به فرمان خمینی از جانب رژیم تازه به قدرت رسیده ضد انقلاب اسلامی در واقع بخشی ازپروسه نا تمام سرکوب انقلاب توده مردم توسط رژیم پهلوی بود که بشیوه ای خونین و وحشیانه توسط اوباشان اسلامی با کشتارو اعدام و خون پاشیدن به جامعه به اجرا درآمد.حمله به کردستان، در ادامه سیاست سرکوب وقلع وقمع مخالفین بود که ازآغازبه قدرت رسیدن جریان اسلامی ،با ایجاد خفقان ، دستگیری و اعدام وکشتارمخالفین سیاسی ،سرکوب زنان واجباری کردن حجاب اسلامی در دستورکار قرار دادند.در واقع جریان ضد انقلاب اسلامی سرکوب ناتمام انقلاب مردم برای آزادی و رفاه توسط رژیم پهلوی را ادامه داد و به سرانجام خونین خود رساند.
قبل از حمله سراسری به کردستان در ۲۸ مرداد ۵۸ ،جریان اسلامی، دانشجویان را در دانشگاهها سرکوب کرد ،جنبش مردم را در ترکمن صحرا به خون کشیدند،اعتراض کارگران را سرکوب و شوراهای کارگری را منحل و فعالین آن را دستگیرو زندانی و یا اعدام کردند. جنگ قومی میان کردو ترک رادر شهر نقده به راه انداختند و صدها نفرتوسط جانیان اسلامی قتل عام ویاآواره شدند،نوروز خونین سنندج و توپ باران و خمپاره باران شهررارقم زدند که در نتیجه این جنایت صدها نفرکشته و زخمی وشهرراویران کردند. ۲۸مرداد ۵۸ وتاریخ جنایات رژیم اسلامی درکردستان بعد از این همه جنایت ،در واقع به ۳۰ خرداد ۶۰ و قتل عام زندانیان سیاسی در شهریور ۶۷ به دستورهیئت مرگ رژیم اسلامی از جمله رئیسی قاتل وصل است که رژیم تازه به قدرت رسیده برای تثبیت حاکمیت سیاه خود بر مردم به هر نمادی از آزادی حمله کرد ،قلع و قمع مخالفین را آغاز کردو هر نوع مخالفتی را با نظام اسلامی وحشیانه سرکوب کرد وبا ایجاد خفقان قرون وسطایی شرایط را برای تامین سود سرمایه و بخورو به چاپ ثروت جامعه بوسیله اوباشان اسلامی و آخوندهای مفتخور فراهم کرد.
توده مردم در کردستان و نیروها و سازمانهای چپ و انقلابی که همراه مردم در سایرشهرهای ایران علیه رژیم پهلوی برای آزادی و رفاه انقلاب کردند و طعم شیرین آزادی را تجربه می کردند ، در مقابل این لشکرکشی وحشیانه از خود مقاومت و پایداری نشان دادند ، با این وجود و دیری نپائید که با سرکوب و وحشیگری اوباشان اسلامی این آزادیها سرکوب و پس گرفته شدند.تا قبل از حمله رژیم به کردستان امورات مردم در شهرهای کردستان توسط شوراها ، کمیته ها و سازمانهای انقلابی اداره می شد ومردم برای اولین باراز پائین حاکمیت و اداره امورات خود را تجربه می کردند،زنان در مقیاس وسیع به فعالیتهای اجتماعی و کمک به پیشبرد امورات روی آوردند.کردستان آزاد بود وشورو شوق انقلابی همه جاحاکم بود و مرتجعین اسلامی از جمله جریان مفتی زاده برای شکستن این فضای انقلابی و آزادیخواهانه ازرژیم اسلامی کمک می خواستند.رژیم تازه به قدرت رسیده بدون لشکر کشی واعدام و سرکوب وحشیانه قادربه گرفتن این دستاوردها نمی شد .در واقع کردستان آخرین سنگر انقلاب بود که با حمله وحشیانه ، اشغال نظامی ، اعدام و قتل عام پس گرفته شد وخفقان اسلامی را بر جامعه حاکم کردید.
این حمله وحشیانه از شهر پاوه و با اعدام مخالفین توسط خلخالی جلاد که از طرف سران رژیم برای قتل و کشتارهمراه ارتش و نیروی سپاه به کردستان اعزام شده بود آغاز شد و بعدها این جنایات در سراسرکردستان ادامه پیدا کرد . اما همه این لشکر کشی و قتل و جنایت و اشغال ،بدون مقاومت توده ای وعبوراز موانع سخت نمی توانست توسط ارتش و سپاه و عوامل مزدور محلی این دستاوردها پس گرفته شوند .صدها جوان انقلابی و پرشوربرای حفظ این دستاوردها جان شیرین خود را از دست دادند. مقاومت توده ای سازمان داده شد، شهرها بعد ازسه ماه اعتراض و مقاومت توده ای ومقاومت مسلحانه آزاد شد اما نهایتا جمهوری اسلامی موفق شد برای همیشه شهرها را به اشغال نظامی درآورد و به پادگان نظامی تبدیل کند.
بیش ازچهل سال خشونت و سرکوب واعدام وتحمیل فقرو فلاکت به مردم در کردستان پاسخ رژیم اسلامی به حق طلبی وآزادیخواهی مردم در کردستان بوده ،اما علارغم همه این سیاستهای ضد انسانی و سرکوبگرانه ، مبارزه مردم برای رفع ستم ملی ورهایی ازسرکوب و استثمارو تبعیض و نابرابری همچنان ادامه داشته و هیچوقت حاکمیت سیاه رژیم اسلامی را قبول نکرده اند.
ورق بر گشته است.جمهوری اسلامی موردنفرت عمیق مردم درکردستان وهمه جای ایران است.اعتراض و نارضایتی در میان کارگران وسایر اقشارتهدیست جامعه روز به روز گسترش می یابد و تعمیق پیدا می کنند.جمهوری اسلامی با تمام قدرت برای حفظ نظام وبقا جنگی تمام عیار رابا مردم آغازکرده است .مردم رژیم اسلامی را نمی خواهند وبرای سرنگونی آن به میدان آمده اند.”پرونده” حمله وحشیانه به کردستان،سرکوب زنان ،قلع وقمع و قتل عام مخالفین سیاسی در تابستان ۶۷ و همه جنایتی که جمهوری اسلامی در طول حیات ننگین خود علیه مردم مرتکب شده است ، “باز است”، و بعد از سرنگونی همه سران رژیم به جرم این همه جنایت باید محاکمه و مجازات شوند.”نه می بخشیم، نه فراموش می کنیم”.
سعید یگانه
مرداد ١٤٠١
