نوبت ایفای نقش طبقه کارگر است
برای تصرف قدرت سیاسی و برپائی حکومت کارگری آماده شویم!
ایران صحنه مبارزه پرشور توده ای و قهرمانانه زنان و مردان آزادیخواه و برابری طلب برای سرنگونی رژیم اسلامی است. جنبش توده ای و رادیکالی که راه افتاده است، میتواند به یک انقلاب زیر و رو کننده اجتماعی، به یک انقلاب کارگری و سوسیالیستی، به حرکتی برای آزادی جامعه بدل شود. امروز جنگ برای سرنگونی رژیم اسلامی و درهم کوبیدن حاکمیت جهل و تبعیض سرمایه بوسعت ایران با قدرت و شهامتی ستودنی در جریان است. زمینە خیزش های توده ای و ایجاد این شرایط را مبارزات بخشهای مختلف طبقە کارگر، جنبش آزادی زن، فرهنگیان، بازنشستگان، دانشجویان آزادیخواه و مردم عاصی از تبعیض و ستم فراهم کردە است. زمان ایفای نقش طبقه کارگر و کوبیدن مُهرش بر تحولات جاری فرا رسیده است.
مبارزات کارگری و برآمدهای توده ای مردم زحمتکش علیه وضع موجود، مبارزه علیه فقر و فلاکت، اعتراض به تبعیض و گرانی، همصدائی گسترده برای حق سلامتی و آموزش و بهداشت، مبارزه علیه حجاب اسلامی و آپارتاید جنسی، ایران را به جامعە اعتراضات پیشرو و آزایخواهانه بدل کرده است. کمتر کشوری در جهان هست که اعتصاب کارگری و خیزش توده ای در مقیاس ایران جریان داشته باشد. این در شرایطی است که سرکوب لجام گسیخته، ممنوعیت احزاب سیاسی و سازمانهای کارگری، حق شهروندان برای تشکل و ابراز وجود سیاسی ممنوع است و هر تلاش آزاداندیشانه برای بهبود و تغییر با سد دستگاه سرکوب و نهادهای امنیتی روبرو میشود.
قریب ٣٠٠٠ اعتصاب بزرگ و کوچک در سال، جدال روزمره علیه تبعیض و بیحقوقی و فساد و اختناق، خیزشهای توده ای برای نان و آب و نیازهای اولیه مردم، توازن قوای سیاسی را تغییر داده و موانع سرکوب را بدرجه ای عقب نشانده است. سراسری شدن اعتراضات کارگری در شکل رشته ای و متعاقب آن ایجاد هم جهتی و همزبانی وسیع تر بخشهای مختلف مردم معترض در خواستها و شعارها، پیشروی شایان و مسیری است که تاکنون طی شده است. تغییر تناسب قوای سیاسی، به همان درجه ای که تاکنون ممکن شده است، حاصل مبارزات کارگری و جانفشانی صدها رهبر سیاسی، عملی و اجتماعی است. امروز اما جامعه با تعرض زنان علیه حجاب و آپارتاید، حکومت را در آستانه سقوط قرار داده است. این بسهم خود شرایطی را برای دخالت گسترده و انقلابی طبقه کارگر فراهم کرده است که ابتکار عمل سیاسی را در دست بگیرد و امر سرنگونی حکومت اسلامی را به نفی تمامیت نظم سرمایه ارتقا دهد.
اعتصابات و اعتراضات شکوهمند بخشهای مختلف کارگران، معلمان و بازنشستگان در دوره اخیر، اگرچه با هزینه زیادی برای پیشروان این مبارزات تمام شده است، نه فقط عقب نشینی هائی به حکومت تحمیل کرده بلکه در ایجاد آگاهی عمومی و ضرورت گسترش مبارزه متحدانه برای پیشروی نقش ایفا کرده است. خصلت ضد سرمایه داری و ضد تبعیض مبارزات کارگری در کلیه شاخه های آن، علیرغم کمبودهائی که اینجا و آنجا دیده میشود، تکیه گاه مهمی است که تاکنون اجازه سؤاستفاده به موج سواری نیروهای راست و اپوزیسیون بورژوائی نداده است. مبارزات کارگری در شرایط امروز بدرست از دریچه خواستهای بلافصل رفاهی و بیرون کشیدن حقوق پایمال شده از حلقوم سرمایه داران و دولت حامی آنها صورت میگیرد. این مبارزات خود عامل تغییر تناسب قوا، گسترش کمی و کیفی آن، همینطور بسیج افکار عمومی و مردم ناراضی و ستمدیده روی خواستهای واقعی است. سوال اصلی برای طبقه کارگر ایران در جامعه ملتهب کنونی تنها تحقق خواسته های بلافصل نیست بلکه فتح سنگرهای جدید و از نظر سیاسی در راس جنبش عمومی قرار گرفتن برای آزادی و برابری و رفاه همگانی است. تحقق کامل همین خواستهای بلافصل نیز به رادیکالیزه شدن اعتراضات و ابراز وجود قویتر طبقه کارگر در مقیاس جامعه گره خورده است. لذا در ایندوران سرنوشت ساز و متحول که سیاست کل بورژوازی در حکومت و در اپوزیسیون، تداوم و بازسازی شرایط استثمار خشن و استبداد و نابرابری سرمایه داری است، طبقه کارگر راهی جز نفی کل اوضاع مشقت بار کنونی ندارد.
کارگران در ایندوران بیش از هر زمان به تشکل و تحزب، به راه حل طبقاتی بمثابه آلترناتیو حکومتی نیاز دارند. در دوره حاضر جنبش کارگری توانسته است با اتکا به مجمع عمومی و عمل مستقیم توده کارگران، خلاء ممنوعیت تشکلهای توده ای کارگری را بدرجه ای جبران کند و به نیازهای روز مبارزه کارگری جواب دهد. ضروری و مبرم است که این مسیر آگاهانه دنبال شود. گسترش و منظم کردن مجمع عمومی، شکل دادن به یک جنبش مجمع عمومی بعنوان ستون فقرات و پایه جنبش شورائی کارگری، نیاز بلافصل امروز و ایجاد پایگاه های قدرت کارگران است. کارگران در مبارزه جاری و در کشمکش برسر قدرت سیاسی به حزب سیاسی خود نیاز دارند. حزبی که نماینده دخالت مستقل طبقه کارگر در تحولات جاری با پرچم سوسیالیستی است.
کارگران کمونیست و سوسیالیست، رهبران عملی مبارزات کارگری!
دوره حاضر وظایف خطیری را روی دوش شما میگذارد. هزاران اعتصاب و اعتراض محصول تلاش سازمانگرانه و رهبری و درایت سیاسی شماست. دوره حاضر باید دوره عروج و عرض اندام شما بعنوان رهبران سراسری مبارزه اجتماعی و طبقاتی باشد. تقویت و انسجام شبکه های کنونی در هر کارخانه و رشته معین تا ایجاد اتحادهای وسیع تر فرافابریکی، امر و تخصص شماست. مبارزات توده ای محرومان و زحمتکشان علیه فقر و فلاکت و تبعیض و زن ستیزی، تنها میتواند با هدایت سیاسی و دخالت آگاهانه پیشروان طبقه کارگر دورنمای پیروزی داشته باشد. وقت آنست که وارد عمل شوید، با تشخیص شرایط در بخشهای کلیدی از جمله حمل و نقل، صنایع نفت و مراکز مهم و بخشهای مختلف، وارد اعتصاب شوید. دخالت مبتکرانه شما هم ضامن پیروزی جنبش توده ای برای سرنگونی است و هم برای رفع استبداد و استثمار و نفی هر نوع ستم و تبعیض، به یک رهبری سراسری و عملی در جدال جاری شکل میدهد.
حزب کمونیست کارگری – حکمتیست بخشی لاینفک از مبارزه جاری کارگران برای بهبود و تغییر و حزبی برای واژگونی نظم سرمایه داری بعنوان مسبب مشقات کنونی است. فراخوان ما اینست که متحزب شوید، با تکیه به شبکه محافل کارگری و رهبران عملی و واقعی کارگران پایه های یک جنبش شورائی- کارگری قدرتمند را ایجاد کنید و به کمتر از کسب تمام قدرت و ایجاد یک حکومت کارگری رضایت ندهید. طبقه ای که هر روز جامعه را روی دوش کار و تولید خویش سرپا نگهمیدارد و بازتولید میکند، خود نیز میتواند آنرا اداره کند. وقت آنست که کنترل مراکز کار و کارخانه ها را بدست گرفت. باید هر خلاء قدرت را با قدرت کارگری پر کرد و این قدرت را پایه قدرت سراسری فردا در حکومت انقلابی و کارگری قرار داد.
رفقای کارگر، فرهنگیان، بازنشستگان، رهبران عملی و اجتماعی کارگری و مبارزات توده ای، مردم رنجدیده و منکوب شده تحت حاکمیت سرمایه، زنان و مردان آزادیخواه و ضد تبعیض، این حزب شماست! نبض این حزب با جنبش طبقه کارگر و امر آزادی جامعه میزند و قوت و ضعف آن تابع افت و خیز این جنبش است. ما در این جنگ و نبرد طبقاتی علیه کلیت بورژوازی مرتجع در یک سنگریم. کنگره دهم حزب کمونیست کارگری – حکمتیست به مبارزات درخشان و تلاش قهرمانانه شما درود میفرستد. فراخوان ما اینست که برای یک پیروزی کارگری و سوسیالیستی، برای کسب قدرت سیاسی و برپائی حکومت کارگری آماده شویم!
مصوب کنگره دهم باتفاق آرا
اکتبر ٢٠٢٢