روزانه دهها اعتصاب و اعتراض کارگری در ایران با مطالبه افزایش دستمزد و بهبود شرایط معیشت علیه دولت و کارفرمایان در جریان بوده وادامه دارد .دولت سرمایه داری ایران با تحمیل فقر و فلاکت به کارگران و تشدید گرانی و تورم باعث تنزل مداوم معیشت وسطح زندگی اکثریت کارگران و مزدبگیران است .مسئله اصلی بر سر معیشت و شرایط بردگی کاری است .به این دلیل اعتراضات و اعتصابات کارگری رو به گسترش است و برای کارگران و اکثر مزد بگیران چاره ای جز مبارزه برای زنده ماندن باقی نگذاشته است . جامعه ایران در بحرانهای عمیق سیاسی اقصادی به سرمی برد. راه برونرفت از این بحرانها را مردم با خیزش انقلابی ماههای اخیر نشان دادند .در ادامه جنبش انقلابی زنان و جوانان برای خلاصی ازستم وتبعیض و استثمار، اعتصاب بزرگ اخیر کارگران پروژه ای -پیمانی در شرایط کنونی در تقویت جنبش انقلابی جاری توده ها ازاهمیت بسیاربالایی بر خوردار است.کارگران نفت و پتروشیمی و گازبا این اعتصاب بزرگ دارند قد می کشند.
اکنون با گذشت دو هفته از این اعتصاب دولت و کارفرما که با تهدید به اخراج دسته جمعی و استخدام کارگران جدید ناکام ماند و کارگران اعتصابی این تهدید را هوشیارانه عقب زدند ، دولت به سیاق همیشه با همدستی سپاه و پیمانکاران با توطئه و فریبکاری و تشدید فضای امنیتی و دستگیری کارگران تلاش می کنند اعتصاب کارگران را به شکست بکشانند.
اخیرا عوامل رژیم و پیمانکاران با تبلیغاتی تحت عنوان پیمانکاران خوب وبد و با این ترفند فریبکارانه و تبلیغ اینکه فلان پیمانکار مطالبات کارگران راعملی کرده ویا شرایط بهتری برای استخدام کارگران در نظر دارند تلاش می کنند در میان کارگران تفرقه و دو دستگی ایجاد کنند و اعتصاب کارگران راتضعیف و پراکنده بکنند.
از طرف دیگردستگاههای امنیتی رژیم اعلام کرده اند که تعدادی از پیمانکاران در پروژه های توسعه ای پارس جنوبی در نفت احضار و بازداشت شده اند. دلیل بازداشت این پیمانکاران تخلف در حوزه کارگری اعلام کرده اند.این رژیم جنایت پیشه و ضد کارگر می داند که پیمانکاران زالوصفت چگونه خون کارگران را می مکند اما هیچ غلطی نمی کنند .حالا که کارگران دست به اعتصاب زده اند برای آرام کردن کارگران و شانه خالی کردن اززیربارهمه مصیبتی که دولت جنایتکار اسلامی به آنان تحمیل کرده اند چند پیمانکاررا احضار و بازداشت کرده اند تا مسئولیت این نابسامانی را فقط به گردن پیمانکاران مفتخورو سودجو بیندازند.
جمهوری اسلامی با سیاست خصوصی سازی”خصومت سازی ” دمار اززندگی کارگران در آورده اند .عمده مراکز تولیدی را به اسم خصوصی سازی و کارافرینی یا دراختیار قرارگاههای سپاه ویا سرمایه داران خودی و وابستگان و آقازاده ها مفت و مجانی به فروش می رسانند و کارگران را همچون هفت تپه و سایر مراکزتولیدی یا بیکارو یا وحشیانه استثمارمی کنندو اعتراض کارگران به این سیاستهای ضد کارگری را باسرکوب و زندان و شکنجه جواب می دهند .به جزدرصد کمی از کارگران در نفت و پتروشیمی که در استخدام رسمی دولت هستند و بعضا از عوامل خود دولت در این صنعت هستند ،عموم استخدامی کارگران را به پیمانکارانی سپرده اند که با پائین ترین دستمزد و بدترین شرایط کار استخدام و وحشیانه استثمار می کنند و دولت و مسولین دولتی از این جنایت بخوبی با خبرند.یکی از مطالبه مهم کارگران در اعتراضات چند سال گذشته بر چیدن سیاست پیمانکاری و استخدام رسمی کارگران است .
رژیم سرمایه داری و مذهبی ایران از طرفی با جنبش انقلابی زنان و جوانان و تهدیدستان و از طرف دیگر درمقابل اعتصاب و مبارزه کارگران و بازنشستگاه دست به گریبان و تحت فشار است.
دو هفته از اعتصاب سراسری کارگران صنایع نفت و گاز و پتروشیمی می گذرد. این اولین اعتصاب بزرگ و سراسری و با شرکت بیش از صد هزار کارگردر نزدیک به صد مرکز کارگری و باضافه معادن و فولاد است .دولت و نهادهای امنیتی به کمک پیمانکاران و با پرونده سازی علیه کارگران
می کوشند با توطئه و دستگیری و تفرقه میان کارگران این اعتصاب بزرگ را به شکست بکشانند.
موانع زیادی در مقابل پیروزی کارگران وجود دارد. کارگران تا کنون با هوشیاری و اتحاد توانسته اند به اعتصاب ادامه دهند. تنها ضامن پیروزی کارگران در مقابل سرکوب وتوطئه و فریبکاری دولت و پیمانکاران حفظ اتحاد و همبستگی کارگران در این تناسب قوای نا مساعد است .کارگران در این مبارزه اگر پیروز نشوند و یا به همه مطالبات خود نرسند باز زره ای از اهمیت این اعتصاب در شرایط متحول کنونی کم نمی کند .اما گسترش این اعتصاب وسرایت آن به بخشهای مختلف مراکز تولیدی همگام و به موازات اعتراض و نارضایتی عمومی و گسترش جنبش انقلابی می تواند جمهوری اسلامی را به زانو در بیاورد و دست دولت و عوامل رژیم در محیط کارو دستگاههای امنیتی را از سر کارگران کوتاه کند.برگزاری مرتب مجامع عمومی،مشورت و خرد جمعی کارگران یکی از ابزارهای مهم حفظ اتحاد وادامه اعتصاب است .این بخش از صنعت شاهرگ حیاتی اقتصاد جمهوری اسلامی و ادامه اعتصاب می تواند جمهوری اسلامی را فلج و زمینگیر کند .کارگران درنفت و پتروشیمی و گاز با حمایت سایر بخشهای مختلف مراکز تولیدی این امرمهم و سرنوشت سازرا میتوانند به سرانجام برسانند.کارگران منشع قدرتند ومی توانند سرنوشت جامعه را به نفع خود و اکثریت تهدیدستان تغیردهند.اعتصاب کارگران پروژه ای – پیمانی گامی مهم درجهت است
