پيام کنگره دوم حزب حکمتيست به طبقه کارگر ايران
کارگران!
کنگره دوم حزب حکمتيست بر متن تحولات حساس جهاني و روندهاي پيچيده اوضاع سياسي در جامعه ايران و مصافهاي سرنوشت ساز پيش روي طبقه کارگر برگزار شد. جوابگويي به موضوعات گرهي اين دوران و ارائه خط مشي کارگري و کمونيستي به منظور عروج طبقه کارگر و جنبش درهم کوبنده ارتجاع سرمايه و جمهوري اسلامي ضرورت عاجل برگزاري کنگره دوم حزب ما را تشکيل داد. کنگره تاکيد کرد بحران عميق سياسي و اقتصادي فعلي، اعتراض وسيع اجتماعي عليه جمهوري اسلامي و چشم انداز سرنگوني، مساله آينده و سرنوشت جامعه ايران را در مقابل طبقه کارگر قرار داده است. اين يک فرصت تاريخي است تا طبقه کارگر بتواند در راس جنبش براي آزادي و برابري، براي مدرنيسم و براي سرنگوني جمهوري اسلامي قرار بگيرد، اعتماد اقشار معترض و آزاديخواه جامعه را به خود جلب کند و پرچمدار يک انقلاب سوسياليستي و رهائي بخش انسان بشود.
کنگره بر موانع سر راه اين چشم انداز انساني و عروج طبقه کارگر به عنوان نجات دهنده جامعه انگشت گذاشت. از يک طرف تحميل فقر و فلاکت بيسابقه بر طبقه ما و مجبور کردن بخش عظيم انسان کارکن به زندگي زير خط فقر ،تباهي دونسل از کودکان و جوانان، به قهقرا کشاندن زنان و لگدمال کردن هر روزه حقوق و شخصيت آنان، سلب ابتدايي ترين حقوق سياسي و اجتماعي و فردي و حاکم کردن اختناق تحميل شده بيسابقه بر يک جامعه هفتاد ميليوني و نداشتن حق تشکل و اعتصاب، گسترش بيکاري وسيع، دستگيري فعالين و رهبران کارگري و اذيت و آزار آنان ، شرايط سختي را بر طبقه کارگر و تفرقه و پراکندگي جدي بر صفوف جنبش ما تحميل کرده است.
بر اين اساس کنگره تاکيد کرد که باني اصلي تفرقه در طبقه کارگر و مانع اصلي متشکل شدن طبقه کارگر، اختناق جمهوري اسلامي و سرکوبگري و فشار معيشتي تحميل شده و بحران اقتصادي دائمي اين رژيم است. کنگره بر اهميت شکل دادن به يک تلاش همه جانبه براي متحد کردن طبقه کارگر و بستن سد در مقابل فلاکتي که سرمايه داري بر طبقه کارگر و زحمتکشان جامعه تحميل کرده است تاکيد گذاشت. در اين راستا تداوم اعتراضات و اعتصابات کارگري مستمر، تلاش براي سازمانيابي و متشکل شدن، يک نقطه اميد جدي است. کنگره بر اهميت مبارزات جاري کارگران و گسترش آن انگشت گذاشت و همگامي و همسرنوشتي بخشهاي مختلف کارگري و ضرورت درهم تنيدگي هر چه بيشتر حزب را با اين مبارزات تاکيد کرد.
کنگره همچنين بر خطر بزرگ ديگري که متوجه طبقه کارگر و جامعه ايران است تمرکز کرد. در بطن عنان گسيختگي و عربده کشي ارتجاع اسلامي از يک طرف و ميليتاريسم و قلدري و استيصال ارتجاع امپرياليستي و دولت آمريکا، از طرف ديگر، خطر جنگ جامعه ايران، کارگران و شهروندان جامعه را تهديد جدي ميکند. معماران پنتاگون از جنگي صحبت ميکنند که علاوه بر مراکز نظامي، شاهرگهاي اقتصادي و شيرازه مدني اين جامعه را نيز از هم بپاشاند. طوري که عراق امروز پيش پرده اوضاع دهشتناکتر جامعه ايران باشد. با وقاحت از کشتن هزاران نفر کارگر ماهر و نيروي فعاله علم و صنعت ايران صحبت ميکنند. به قهقرا کشاندن يک جامعه بزرگ را سرلوحه اقدامات خود قرار داده اند. در طرف مقابل جمهوري اسلامي با ماجراجويي و لاقيدي مطلق در برابر سرنوشت جامعه ، اين فضاي جنگي را غنيمت شمرده تا خود را بيشتر بر گرده طبقه کارگر و مردم تحميل کند. کنگره بر لزوم آمادگي جامعه و در راس آن طبقه کارگر براي مقابله و خنثي کردن اين آينده سياه پافشاري کرد. بايد اعلام کنيم که ما کارگران جنگ آمريکا به بهانه “پرونده هسته اي” و “تغيير رژيم” از راه حمله نظامي آمريکا را نمي خواهيم . اعلام کنيم که طبقه کارگر به عنوان سکاندار مبارزه مردم عليه برپاکنندگان اين جنگ و خنثي کردن مصائب اين جنگ در ميدان خواهد بود. اعلام کنيم سرنگوني جمهوري اسلامي کار خود ما طبقه کارگر و مردم ايران است. جمهوري اسلامي را با اراده و نيروي متحد و متشکل خود سرنگون ميکنيم. طبقه کارگر پا به ميدان ميگذارد تا با سرنگوني جمهوري اسلامي، جامعه را بلاواسطه بسوي انقلاب سوسياليستي رهنمون شود. اعلام ميکنيم سرنگوني جمهوري اسلامي نه تنها قدم اول ايجاد هر فرجه و گشايشي به نفع کارگر و آزاديخواهي در آن جامعه است، بلکه در حال حاضر موثرترين اقدام براي جلوگيري از وقوع جنگ و سناريو سياهي است که دشمنان طبقه کارگر ميخواهند بر جامعه تحميل کنند. در نتيجه ما مبتکر سرنگوني جمهوري اسلامي با اتکا به نيروي کارگر و مردم و درخدمت منافع مردم خواهيم بود و پروژه “تغيير و سرنگوني” به قيمت در هم کوبيدن جامعه و تحميل تباهي و سياهي بر ايران را مردود اعلام ميکنيم. کنگره ما اين انتظار و اميد برحق را مطرح کرد که طبقه کارگر آگاه و رهبران راديکال و کمونيست آن به عنوان هدايت کننده مبارزه آزاديخواهانه براي سرنگوني جمهوري اسلامي، براي نجات جامعه از خطرات جنگ و براي تحقق آزادي و برابري به ميدان آيند. گرايشاتي را که در درون جنبش کارگري با پز “کارگري” ميخواهند طبقه کارگر را از دخالت مستقل و مستقيم در سياست جامعه دور نگه دارند ، منزوي و افشا کنند.
کارگران!
شرايط سياسي در خاورميانه و جهان و ايران پيچيده و حساس است. سرنوشت حکومت در ايران، مرکز و محور اين حساسيت و پيچيدگي است. از يک طرف تحت نام “سرنگوني” جمهوري اسلامي ميتوانند سياهترين اوضاع به مراتب دهشتناکتر از امروز عراق را بر جامعه ايران تحميل کنند. از طرف ديگر با تبديل پلاتفرم و منشور سرنگوني جمهوري اسلامي به پرچم پيروزي مردم، ميتوان آزادي و برابري و رفاه و سعادت و امنيت و رهايي انسان را در جامعه ايران به واقعيت تبديل کرد. کليد متحقق کردن اين آلترناتيو انقلابي در دست طبقه کارگر است. هيج ناجي و نسخه نجات بخشي جز گرد آمدن حول پرچم مطالبات انساني طبقه کارگر و جز دخالت مستقيم کارگران در سياست و تعيين سرنوشت سياسي جامعه وجود ندارد. بايد مانع پياده شدن طرحهاي ارتجاعي آمريکا، حکومت اسلامي، دستجات مذهبي، قومي، فاشيستي شد. بايد به ميدان آمد. بايد حکومت اسلامي ايران را تحت پرچم آن جنبش آزاديخواهانه و سنت سياسي به زير کشيد که اعمال اراده آزادانه کارگران و توده مردم را تضمين ميکند، و آزادي و برابري را بر متن يک شرايط امن اجتماعي و سياسي فورا متحقق ميکند.
حزب حکمتيست در کنگره دوم خود، مجددا بر مسئوليت و جايگاه خود در مسير رهايي طبقه کارگر و مردم ايران تاکيد گذاشت و آمادگي سياسي، سازماني، اجتماعي و نظامي خود را اعلام کرد. ما باز هم اعلام کرديم که درد کارگران و مردم ايران هرگز مسئله قوميت و مليت و مذهب نبوده است. درد ما حاکميت سرمايه و جمهوري اسلامي، خفقان، فقر و زن ستيزي و بي حقوقي و محروميت کارگر و زحمتکش، اعدام و شکنجه و زندان و زنداني سياسي در ايران است. ما در کنگره اعلام کرديم که با اتکا به نيروي طبقه کارگر و مردم اجازه نخواهيم داد که در چشم جامعه خاک بپاشند و به جاي سرنگوني انقلابي جمهوري اسلامي، سناريوي سياه و استيصال را بر جامعه حاکم کنند، بر عمر جمهوري اسلامي بيافزايند، دارودسته هاي گانگستر قومي و مذهبي را به جان طبقه کارگر و مردم و جامعه بيندازند. کنگره ما تاکيد کرد که به ميدان آمدن طبقه کارگر و حزب حکمتسيت به عنوان يک پديده در هم تنيده و يک پيکره واحد مبارزاتي ميتواند با سرنگوني جمهوري اسلامي و پلاتفرم آزادي وبرابري مسير تحولات جامعه ايران را به نفع کارگر و کمونيسم و جامعه به فرجام برساند. فراخوان کنگره ما قدم گذاشتن بي اما و اگر در اين مسير انساني، آزاديخواهانه و انقلابي است.
مرگ بر جمهوري اسلامي
زنده باد آزادي و برابري
زنده باد جمهوري سوسياليستي
کنگره دوم حزب کمونيست کارگري – حکمتيست
اول آبان 1386-(23 اکتبر 2007 )