وضعیت اقتصادی دولت جمهوری اسلامی آنچنا ن بحرانی و درب داغان است که فروپاشی تمام و کمال اقتصاد بورژوازی ایران بزودی دور از انتظار نیست و به این دلیل هر سیاست اقتصادی دولت برای کاهش بحران اقتصادی و سرپا نگهداشتن خود، به سرعت ناکارامد و بی تاثیر و به سنگ خواهند خورد. علاوه بر این انزوای بین المللی و تحریمها، رژیم جمهوری اسلامی را هرچه بیشتربا بحران و فلج اقتصادی روبرو کرده است. به این دلیل دولت روحانی آخرین تیر را رها کرده، بامید اینکه گشایشی در اقتصاد ورشکسته و به گل نشسته جمهوری اسلامی پدید آید، به پیش فروش نفت “آنهم به مردم” روی آورده اند. واعظی رئیس دفتر دولت روحانی دیروز چهار شنبه در حاشیه جلسه دولت زمانی که تصمیم گرفتند نفت را به مردم پیش فروش کنند، گفت که “مردم از دولت نفت بخرند و یک کشتی کوچک هم اجاره کنند و آن را صادر کنند”! به کجا؟ “جای نگرانی نیست” قرار است دولت بزودی راه حل آن را نیز به خریداران ارائه دهد. این تصمیم مهم دیروز جلسه دولت روحانی به دلیل کسری بودجه سال ۹۹ است که در رسانه ها بازتاب یافت. واقعا ببینید دولت جمهوری اسلامی به چه روزی افتاده است. با این همه هارت و پوت و ادعا کارش به کجا کشیده شده است که می خواهد از طریق مردم نفت را به خارج صادر کند تا کسری بودجه اش را تامین کند!
بعد از فروش اموال “دولت” یعنی اموال عمومی، در قالب “سهام عدالت” دولت روحانی در آخرین تلاش خود برای تامین کسری بودجه سال ۹۹ که بالغ بر ۶۰ درصد است، روز چهارشنبه در جلسه دولت تصمیم به پیش فروش نفت آنهم به مردم در داخل کشور گرفته است. خصوصی سازی، فروش سهام عدالت به رژیم کمکی نکرد، الان به پیش فروش نفت پناه آورده اند. در خبر دیگری بیژن زنگنه وزیر نفت گفته است که به غیر از پیش فروش نفت، سهام پالایشگاهها نیز به فروش می رسد. و جالب است که محمود واعظی رئیس دفتر روحانی در حاشیه نشست دولت مردم را به پیش فروش خرید نفت تشویق کرده و گفته است که “به اندازه توان خود از یک تا صد هزار بشکه نفت بخرند” و مطمئن باشند که سود آن از سود بانک کمتر نیست. این جالب است که در ادامه گفته است که “هر کس می تواند مثلا با خرید ۵۰ تا ۶۰ هزار بشکه نفت یک کشتی کوچک هم اجاره کند و آن را صادر کند.
در کنار بحرانهای سیاسی و هویتی، اقتصاد درب و داغان رژیم و سرمایه داری ایران، جامعه ایران را با تنگناهای متعددی از جمله فقر و فلاکت روز افزون روبرو کرده است و کوچکترین بهبودی در اوضاع اقتصادی به چشم نمی خورد. ما به ازای این شرایط بحرانی تکانهای سیاسی و اجتماعی و گسترش اعتراضات توده ای و اعتراض و اعتصاب کارگری که تقریبا پهنه جامعه ایران را در بر گرفته است. در دو ماه گذشته اعتراض و اعتصاب شکوهمند کارگران نیشکر هفت تپه و به تازگی شروع اعتصابات کارگری در بخشهای حیاتی صنعت از جمله نفت و پتروشیمی و گاز و برق بحران رژیم و سرمایه داری ایران را تشدید کرده و آتش جان رژِم اسلامی شده است.
رژیم جمهوری اسلامی ترس از گسترش اعتراضات کارگری به روی خود نمی آورد که هم اکنون هزاران کارگر در هفت تپه و هپکو، نفت و گاز و پتروشیمی در اعتصابند و جرئت نمی کنند با آن روبرو شوند. به روزنامه ها از جمله ایلنا دستور داده اند که خبرهای کارگری و اعتصابات کارگری را بازتاب ندهند. روزنامه صنعت را فقط به دلیل پخش آمار واقعی تلفات انسانی ناشی از ویروس کرونا بستند. خلاصه جمهوری اسلامی در محاصره اعتراض و نفرت عمومی قرار گرفته و با گسترش اعتراض و اعتصابات کارگری بیشتر در تنگنا قرار گرفته است و به این دلیل روشن پشت سرهم حکم اعدام صادر میکنند. ماشین سرکوب را فعال کرده اند و تهدید می کنند به امید اینکه مردم را مرعوب کنند. اما واقعیت نشان داده است که سیاست سرکوب هم چندان کارایی ندارد و جامعه هر روز بیشتربه اعتراض مبارزه کشیده می شود.
علاوه براین رژیم اسلامی در منطقه، در عراق، لبنان، سوریه هر روز بیشتر زیر پایش خالی می شود. درعراق یک هفته پیش مقر حزب اله را برای چندمین باربه آتش کشیدند. در لبنان حسن نصراله را سکه پول کردند. جمهوری اسلامی به آخر خط رسیده است. بنده که سهل است، خداشان هم به دادشان نمی رسد. هر روز که میگذرد مردم بیشتر به این باور می رسند که جز سرنگونی تمام و کمال رژیم اسلامی انتخابی دیگردر مقابلشان قرار ندارد.
١٣ آوگوست ٢٠٢٠