مقالات

تعارض اسلام با رقص و شادی در حاشیە رقص دو جوان در سلیمانیە سعید آرمان

هفتە قبل ٢٣ آوریل برابر با سوم اردیبهشت دختر و پسر جوان سوریایی و عراقی کە از اربیل بە سلیمانیە سفر کردە بودند، شب در کافەای نشستە و بر حسب اتفاق موزیک مورد علاقەشان از ساوند سیستم کافەتریا پخش میشود. این دو جوان کە بعدها در مصاحبە تلویزیونی مشخص شد کە مربی رقص می باشند، شروع بە رقص زیبای سالسا میکنند. ویدیوی رقص آنان سریعا و وسیعا درشبکەهای اجتماعی پخش و انعکاس وسیعی را بە همراە داشت. اسلامیها آنرا تقبیح و وارد عمل شدند و تهدید کردند کە “آداب و رسوم و سنتهای” ما در ماە مبارک رمضان مورد هتاکی قرار گرفتە و ما چنین توهینی را تحمل نخواهیم کرد. صبح روز بعد دو زن محجبە کە مدرک تحصیلی وکالت را در جیب داشتند وارد کارزار شدند و طی کنفرانس مطبوعاتی خواهان دستگیری، محاکمە و مجازات این دو جوان شدند کە “ارزشهای فرهنگی کردها” را لکە دار کردەاند. غروب همانروز ٢٤ آوریل اسلامیها بە تحریک امامان مساجد و احزاب اسلامی و تلویزیونهای وابستە بە کافە تریایی کە در آن رقص سالسا برگزار شدە بود سرازیر شدند و نماز “تەراویح” (نماز ویژە ماە رمضان اهل تسنن) برگزار کردند و از رسانەهای جمعی بە سبک همە جنبشهای اسلام سیاسی شروع بە کف چرانی و تهدید کردند، رگ گردن بالا زدند و خواهان محاکمە و مجازات آنان شدند.

تلویزیون روداو در سلیمانیە مصاحبەای با این دختر و پسر جوان کرد کە بسیار متین و موقر بە سوالات خبرنگار پاسخ دادند کە هدف آنان از این رقص شریک شدن در شادی حضار و صرفا نمایش یک احساس هنری بودە و قصد توهین بە کسی یا مذهبی را نداشتەاند زیرا آنان رقص را هنر میدانند نە عرصە توهین بە عقاید یا غیرە. ناگفتە نماند در این میان تلویزیون ان آر تی NRT وابستە بە جریان “نسل جدید” برخلاف اسم پر طمطراقش بە بلندگوی جریانات ارتجاعی و اسلامی بدل شدە و مجاهدت زیادی کردند تا از آب گل آلود ماهی بگیرند کە جز رسوایی چیزی عایدشان نشد.

در تقابل با تحرک اسلامیها کە هرازگاهی بە چنین بهانەهایی عرض اندام میکنند و امر خصوصی خود را از خانە و مسجد بە خیابانها و کانالهای تلویزیون می کشانند و با تهدید فضای جامعە را ناامن میکنند، بخش سکولار جامعە از رقص و شادی این دو جوان استقبال کردند و یک دیوار حمایتی از آنان ساختند تا کم کم اسلامیها را وادر بە عقب نشینی کردند و کمپین بە محاکمە کشاندن جوانان هنرمند یک روز بیشتر دوام نیاورد و درجا خفە شد.

از این نمونەها کم نبودەاند کە امامان مساجد در اوج دهن دریدگی بە زنان هنرمند تاختەاند و آواز خواندن آنان را تقبیح کردەاند. این امامان جماعت و اسلامیهای متحزب در چند حزب مواجب بگیر دولت عربستان و قطر و رژیم فاشیست ترکیە کە اینچنین رقص و شادی آنان را بە خشم وادار میکند در عوض در مقابل کشتار سبعانە و درندانە هزاران زن تحت نام ناموس و شرف سکوت کردەاند و لب بە شکوە نمی گشایند.

رقص و شادی، هەلپەرکێ کوردی آنهم در سطح وسیع در شهرها و روستاها بویژە در کردستان عراق بە حدی است کە زبانزد خاص و عام است کە علیرغم تمام فجایعی کە طی یکصد سال گذشتە دولتهای حاکم بە مردم کردستان تحمیل کردەاند اما شادی و رقص و موسیقی و آواز جایگاە ویژەای در زندگی روزمرە مردم این منطقە داشتە و هر روز بە شیوە جدیدتری خود را نمایان میکند. مردم عادی در کردستان علیرغم پراتیک مذهب بعنوان امر شخصی مانع شادی و رقص بعنوان بخش لایتجزای زندگی شان نشدە است.

با تحولات سیاسی بعد از سقوط صدام حسین احزاب و جریانات اسلامی تحت رهبری جمهوری اسلامی و سایر کشورهای اسلامی عربستان و ترکیە در کردستان جان گرفتند، با پول و امکانات آنان ارتزاق و کم کم رشد کردند و مناطقی از کردستان مانند حلبجە را زیر سیطرە فرهنگی خود قرار دادەاند. در چند سال گذشتە بە یمن احزاب حاکم بر اقلیم کردستان احزاب اسلامی و امامان مساجد سعی در فرهنگ سازی و اسلامیزه کردن جامعه داشته اند. رشد ارتجاعی ناموس پرستی کە یک فرهنگ مشترک عشیرەای – اسلامی علیە زنان است، تاکنون هزاران زن را تحت نام شرف و ناموس قربانی کرده و بە قتل رسانده است. جنایتهائی که هنوز در هیچ ارگان رسمی تقبیح نشدە و قاتلین کە عمدتا از جنس نرینە خانوادە و یا بستگان هستند، زیر سایە این حکومت بە زندگی ننگین خود ادامە میدهند. اما در عرصە هنر و موسیقی و آواز و رقص و شادی، جریانات اسلامی علیرغم فحاشی و الفاظ رکیک و زنندە بە بانیان موسیقی و هنرمندان، نتوانستەاند فضای کردستان را بە افغانستان دوران طالبان و یا موصل تحت حاکمیت جانیان داعش تبدیل کنند.

اینبار بە یمن جریانات ضد مذهبی و سکولار در جامعە و طیف وسیعی از جوانان کە حاضر نیستند بە زیر بیرق سیاە اسلامی بروند تلاش اسلامیها برای قطبی کردن جامعە بە جنگ کذایی اسلام و کفر خنثی شد و بە یک افتضاح سیاسی بدل شد. این مسئلە یکبار دیگر ضدیت و بیگانگی مذهب و بویژە اسلام سیاسی را با شادی بنمایش گذاشت و ثابت نمود کە باید دست مذهب از سیاست و زندگی خصوصی مردم کوتاە شود تا حق حیات و شاد زیستن از آنان سلب نشود.

٢٩ آوریل ٢٠٢١- نهم اردیبهشت ١٤٠٠