قیام اخیر جامعه ایران و خودنمایی شهرهای کردستان در آن، یکبار دیگر این ادعای ما در مورد پتانسیل نیروی اجتماعی چپ و خواستهای رادیکال آن در کردستان را به نمایش گذاشت. این گرایش اجتماعی در جامعه کردستان که حاصل ۴ دهه فعالیت و رویارویی در عرصه های گوناگون علیه جمهوری اسلامی است، در شرایط انقلابی حاضر وظایف فوری و خطیری را از ما میطلبد. پایان حاکمیت رژیم اسلامی و خارج شدن زودتر کنترل اوضاع از دست رژیم، مشخصا در کردستان یک احتمال قوی است و ما باید برای جواب دادن به آن آماده باشیم .
سابقه و موقعیت و توانایى نیروی کمونیسم و چپ و آزادیخواه در کردستان، یک پایه مهم قدرت کمونیستها و حزب کمونیست کارگرى ایران – حکمتیست است و باید، نقش تعیین کننده اى در پیشروى کمونیسم و حزب ما در جدال سیاسی و طبقاتی برای تعیین تکلیف قدرت سیاسی ایفا کند.
جمهوری اسلامی در سراشیب سقوط قرارگرفته است با سر نگونی این رژیم كل بساط اسلام سیاسی در كردستان و منطقه بكلی تضعیف خواهد شد. و این شرایط، ما را به دخالتگری و ایفای نقش تعیین كننده فرامیخواند. در این مسیر برای جوابگویی به اوضاع كنونی نیروهای راست و چپ الترناتیوهای خود را به پیش می برند .
در كردستان یكی از آلترناتیوها، ناسیونالیسم كرد و احزابش هستند كه بنا به ماهیت طبقاتی شان همیشه در برابر منافع كارگران و زحمتكشان قرار گرفته و برای سهیم شدن در بخشی از قدرت مداوما در بند و بست و سازش با جمهوری اسلامی و خویشاوندی همیشگی با اسلام سیاسی که جزو خصوصیات طبقاتی آنهاست، با مطالبات رادیكال قیام كنونی مردم خوانایی ندارد.
كمونیست ها در كردستان
جنبش كمونیستی و كارگری در جامعه كردستان یك جنبش زنده، قائم به ذات و اجتماعی است. این جنبش حاصل تحولات اجتماعی - طبقاتی و بخصوص نقش کمونیستها در کردستان است. حضور كمونیست ها و كارگران را میتوان در تمامی اعتراضات و خیزش‌های انقلابی دید. خیزش اخیر جامعه ایران که مردم کردستان نقش چشمگیری در آن داشتند با شعارها، رادیکالیسم و دفاع از جقوق زن مربوط به جبهه چپ و آزادیخواهی در کردستان است و به شهادت حدودا ۴٤ سال مبارزه علیه جمهوری اسلامی، جبهه راست وناسیونالیست با آن بیگانه و حتی مخالف آن بوده اند. این جنبش هم اکنون و در خیزش اخیر در کردستان، ستون اصلی رویارویی علیه رژیم جمهوری اسلامی است.
برای جوابگویی به این اوضاع اقدامات زیر را بعنوان اقدامات فوری باید در دستور کمیته کردستان حزب حکمتیست قرار گیرد:
١- نمایندگى کردن پلاتفرم “نه” مردم به کلیت جمهوری اسلامی.
٢- تامین رهبرى جنبش اعتراضى و انقلابى.
٣- سازماندهى تشكل های توده‌اى، دامن زدن به جنبش مجمع عمومی و شورایی.
٤- کنترل محلات: خارج کردن نقشه مند محلات مختلف در شهرها از دایره اعمال قوانین و کنترل جمهورى اسلامى.
٥- گارد آزادی: احیا و گسترش ظرفیت و پتانسیل گارد آزادی. تشویق و ترغیب جوانان به ایجاد واحدهای گارد آزادی.
٦- به حاشیه راندن افق و سیاست و موقعیت جنبش و احزاب ناسیونالیستى در کردستان. خنثى کردن نقشه‌ها و طرحها و بند و بستهاى سیاسى ضد مردمى احزاب ناسیونالیست.
٧- کسب آمادگی برای جوابگوی به اوضاع اضطراری.
٨- ایجاد و سازماندهی مجامع عمومى و شوراها و دیگر سازمانهاى توده‌اى رادیکال.
٩- خنثى کردن توطئه‌ها و بند و بستهاى احزاب سیاسی ناسیونالیست کرد.
١٠- سازماندهی نیروی مسلح شوراهای مردم، متکی بر آموزش نظامی عمومی.
١١- تلاش برای شکل دادن به قطب نیروهای چپ و کمونیست در كردستان.
پیشنهاد دهندگان: صالح سرداری، همایون گدازگر، اسماعیل ویسی