با درود به تمامی رفقای عزیز شرکت کننده در این کنگره
بهترین شادباش های ما را به مناسبت برگزاری کنگره دهم حزب کمونیست کارگری – حکمتیست بپذیرید. سپاسگزاریم بابت دعوت از سازمان ما برای شرکت در کنگره شما. متاسفانه به دلیل همزمانی با جلساتی دیگر قادر نشدیم در جمع شما رفقای عزیز جضور داشته باشیم.
رفقا، کنگره حزب شما در شرایطی برگزار می شود که شاهد عظیم ترین خیزش انقلابی طول حیات رژیم اسلامی و سرمایه داری جمهوری اسلامی هستیم. بی تردید مقاومت و مبارزه بر علیه این رژیم مبتنی بر جنایت و غارت سیستماتیک، در تمام دوران حاکمیت آن وجود داشته، اما آنچه در سه هفته اخیر در جای جای ایران مشاهده می کنیم نشانگر یک کیفیت نوین از برآمد انقلابی است.
بی شک خیزش دیماه ٩٦ با شعار “اصلاح طلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا” دوره نوینی را در تحولات سیاسی کشور آغاز نمود که خیزش عظیم و خونبار آبان ٩٨ هم ادامه دهنده آن بود. ولی خیزش انقلابی کنونی در بیش از ١٥٠ شهر بزرگ و کوچک و همزمانی تظاهرات موضعی و تجمعات اعتراضی با اعتصابات، کیفیت نوینی به آن داده است. در دو خیزش قبلی تظاهرات و شورش خیابانی نتوانسته بودند با سلسله اعتصابات دانشجویی، معلمین (به مثابه بخشی از اردوی کار) و دانش آموزی و کسبه شهری پیوند خورند، اما می بینیم که در این خیزش عظیم توده ای، هم شاهد حضور پررنگ دانشجویان و دانش آموزان و تا حدودی معلمین هستیم و هم دو اعتصاب عمومی موفق را در کردستان شاهد بودیم.
اما همچنانکه انقلاب ٥٧ نشان داد، بدون اعتصاب عمومی سیاسی بخشهای کلیدی طبقه کارگر- بویژه صنایع نفت، گاز و پتروشیمی- انکشاف موقعیت انقلابی و سرنگونی رژیم اسلامی ممکن نخواهد بود. این مسئله جدا از اهمیت تاکتیکی، برای بدیل کارگری سوسیالیستی نقشی استراتژیک بازی میکند، زیرا با بالا رفتن نقش طبقه کارگر در انقلاب، این امکان فراهم می شود که خیزش مردم جدا از خواستها و اهداف ضد استبدادی، سکولاریستی، فمنیستی و دمکراتیک، خصلت ضدسرمایه داری نیز پیدا کند، چیزی که اپوزیسیون رنگارنگ راست از سلطنت طلبان و مجاهدین و جمهوریخواهان لیبرال و اصلاح طلبان، به شدت از ان وحشت دارند.
در این دوره انقلابی و تلاش بدیل های راست متکی بر ابررسانه های وابسته برای به بیراهه بردن انقلاب و تقلیل دادن آن به “رژیم چنج” نقش فعالین کارگری و چپ در داخل و خارج بسیار اهمیت پیدا میکند. فعالین چپ انقلابی و کارگری در داخل کشور میتوانند از طریق شوراهای هماهنگی و ایجاد بلوک های مشترک سوسیالیستی، سهم گفتمان ما را در جنبش افزایش دهند و در خارج نیز احزاب و تشکل های مختلف متعلق به چپ انقلابی نیز باید با گسترش همکاری و هماهنگی و پرهیز از جداسری و فرقه گرایی، قطب چپ سوسیالیست را فعال تر کنند.
بی تردید “شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست” و تلویزیون ٢٤ ساعته ماهواره ای آن، نقش مهمی در این استراتژی میتواند ایفاء کند اما نباید به آن خلاصه شود، زیرا بخش مهمی از فعالین چپ در احزاب و سازمانها متشکل نیستند و در نهادهای غیرحزبی چپ، دمکراتیک، زنان و کارگری فعالیت میکنند. پیدا کردن راهی برای اتحاد عمل پایدار این مجموعه فعالین، میتواند سبب تقویت وزن مخصوص چپ سوسیالیست شود. اپوزیسیون راست بویژه سلطنت طلبان از طریق “اسب ترووای” “پرچم شیر و شمشیر و خورشید” در تلاش هستند که این همبستگی بی سابقه بین المللی را “های جک” کنند و آنرا ناشی از قدرت بسیج بدیل خود معرفی نمایند. باید با بکارگیری تاکتیک های سنجیده – بدور از انزواطلبی و انحلال طلبی – رویای آنها را برای کسب هژمونی و در نتیجه جلوگیری از شکل گیری یک انقلاب اجتماعی حقیقی، نقش بر آب نمود.
با امید به پیروزی در این جدال نفس گیر، امیدواریم کنگره موفقی داشته باشید همراه با تصمیماتی که یاری برساند به امر انقلاب رهایی بخش کارگران و اکثریت مردم از چنبره انواع ستم های سیاسی، طبقاتی، مذهبی، جنسی – جنسیتی، نژادی و ملی.
سرنگون باد رژیم اسلامی سرمایه داری ایران
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
روابط عمومی سازمان راه کارگر
٧ اکتبر ٢٠٢٢