بورژوازی ایران در مواجهه با خیزش انقلابی و خواستهای واقعی مردم و طبقه کارگر برای آلترناتیو سازی تلاش میکند. هر روزه شاهد نمایش جدیدی هستیم که مانند حباب بکی پس از دیگری می ترکند و شکست میخورند. آخرین نمونه کمپین رعیت مابانه «وکالت دادن» به رضا پهلوی فرزند محمدرضا پهلوی، آخرین شاه سرنگون شده ایران است. این حرکت که توهین آشکار به شعور انسانیست که عقل دارد و می‌تواند بدون برای خود تصمیم بگیرد، سعی دارد «وکالت تام الاختیار سیاسی» به رضا پهلوی دهد تا هر طور که میخواهد برای سرنگونی و یا بقول آنها «گذار از جمهوری اسلامی» اقدام کند. وکالت سیاسی تحت عنوان کارزار توسط سلبریتی ها و فوتبالیست هایی مانند؛ حمید فرخ نژاد و علی کریمی آغاز شد که تا همین پنج ماه گذشته در ایران بودند، با جنایتکاران اسلامی مشکل نداشتند و با روحانی قاتل همراهی کرد. در مورد فرخ نژاد شاهد بازی در فیلمهای مضحک حکومتی همچون؛ «گشت ارشاد» بودیم.
نمایش مضحک «وکالت میدهم» ادامه تحرکات شکست خورده قبلی است. طرحهایی مانند «ققنوس» و «فرشگرد» با دخالت دادن ریزش کرده های جمهوری اسلامی که خواهان از دست نرفتن اسلام و بند و بساط چپاولگرانه سرمایه داری هستند شکل گرفت ولی پس از گذشت مدتی کوتاه با شکست کامل روبرو شد. رضا پهلوی در سال ۱۳۹۹ نیز «پیمان نوین» را ارائه داد. بعضی جریانات مشترک المنافع جواب مثبت به این فراخوان دادند. کمپین «نه به جمهوری اسلامی» ادامه این سیاست بود، کمپینی که زیر فشار سرنگونی خواهی طرح شد و هنوز هم از سرنگونی نمی گفت. در این بازی جریان پوپولیستی «حزب کمونیست کارگری ایران» نیز به اجراگر در ظاهر چپ آن بدل شد.
پس از این دوره همزمان با خیزش انقلابی شهریور ۱۴۰۱ تجمعات سراسری به فراخوان حامد اسماعیلیون که خود را بی طرف اعلام می‌کرد شکل گرفت که کادرهای حزب کمونیست کارگری در یکی از این تجمعات در برلین در حالی که چپ صف مستقل خود را سازمان داده بود، دست در دست راست با شعارهای راست همراه شد ولی توسط برگزار کنندگان حتی اجازه اعلام موضع نگرفت. این جریان پوپولیست که به همکاری و همراهی با جریانات راست دل خوش کرده بودند و اکنون نیز برای این همراهی دست و پا میزنند. در این بزنگاه بود که پروژه جدید «اتحاد با پهلوی» در سال نوی میلادی ۲۰۲۳ خود را علنا اعلام کرد و حامد اسماعیلیون معلوم کرد موئتلف معامله گر رضا پهلویست. امری که بسرعت بر سر منافع بهم خورد. بعنوان مثال در آستانه سال نو میلادی ۲۰۲۳ تعدادی از چهره های حقوق بشری، دادخواه، ورزشی و هنری طی توییت همزمان و هم متنی با رضا پهلوی تلاش کردند تصویر یک ائتلاف را بدهند. رضا پهلوی، مسیح علینژاد، حامد اسماعیلیون، نازنین بنیادی، گلشیفه فراهانی و علی کریمی توییت زدند. این تصویر ائتلاف و تبلیغات حول آن دو روز طول نکشید و برسر رقابت متحد نشده جدا شدند.
ضدیت با مخالفین سلطنت همراه است با سیاستهایی که بوی خون میدهد و وعده سرکوب میدهد. از جمله خانم یاسمین پهلوی همسر رضا پهلوی استوری ای با شعار؛ «مرگ بر سه فاسد؛ ملا، چپی، مجاهد» در اینستاگرام نشر داد. در تجمع پاریس نیز ایشان به شعار دهنده لمپن پهلویست که علیه لنین شعار سر می داد و عربده میکشید گفت؛ «چرا مرگ بر مرده هاشون، مرگ بر زنده هاشون». در سوشیال میدیا فالانژهای سلطنت طلب رسما تهدید به ترور و قتل و کشتار مخالفین دارند.
در دوره انقلابی نیروهای بورژوازی و طرفداران هر شکلی از نظام سرمایه تلاش می‌کنند از بالای سر مردم برای جامعه تصمیم بگیرند و قبل از اینکه طبقه کارگر و زحمتکشان حکومت سرمایه حاکم را سرنگون کنند بر سر تغییر رژیم با بند و بست به توافق برسند. ورشکستگان و عروسک های خیمه شب بازی رضا پهلوی فکر می‌کنند مانند دوره قبل از انقلاب ۵۷ کنفرانس گوادلوپ دیگری شکل خواهد گرفت و پهلوی را با سرکوب وسیع طبقه کارگر و قتل عام کمونیست ها می‌توانند بر انقلاب آتی سوار کنند. در این رابطه به وضوح به رضا پهلوی و جناح بورژوازی باید گفت؛ کور خوانده اید، کمونیست ها اجازه نمی دهند و شما باید از روی میلیونها مخالف و کارگر و انقلابی رد شوید!
در این میان چپ پوپولیست هر بار بدلیل تمایل به همکاری با راستها و سلطنت طلبان در شکست آنها نیز شریک شده است. آنها بتدریج ناچارند تکلیف نهایی شان را روشن کنند که آیا در کنار دشمنان ضد کمونیست طبقه کارگر خواهند ایستاد و یا در جنبش برای آزادی و رهایی. شعار «مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه، چه رهبر» تنها سلطنت طلبان را آزرده نمیکند بلکه پوپولیست های متحد آنها را دچار رنجش کرده است. صف کمونیسم و چپ برخلاف پوپولیست ها سر سازشی با هیچ گرایش بورژوازی و راست ندارد.
۱۹ ژانویه ۲۰۲۳