امروز تنم ریش ریش صد زخم ناسور است ، عصیانی اما در من زبانه می کشد،عصیانی علیه آتشبار سیا تباهی و مرگ که جان ۷۳ عزیزنو شکفته ام را در خون غلطاند.
(گفته یکی از معلمان درروز اعتراض)
جمهوری اسلامی زندگی معلمان راهمچون زندگی اکثریت کارگران وستمدیدگان را تباه کرده است . شرایط دشواری را به معیشت معلمان و محیط اموزش در مدارس تحمیل کرده که برای معلمان مبارز و برابری طلب قابل تحمل نیست .اعتراض سراسری معلمان در روز ۱۹ اردیبهشت در ۳۱ شهردر ادامه اعتراض و مبارزه تاکنونیشان بر علیه این تباهی و دشواریهاست وبار دیگر به سران رژیم جمهوری اسلامی نشان دادند که با وجود فضای سرکوب وخفقان ، معلمان حاضر نیستند دیگربه این زندگی مشقت بارو تحقیر و بی حرمتی و تعرض به خود ودانش آموزان را تحمل کنند و سکوت نخواهند گرد.
جنبش معلمان که از سالهای گذشته بر مطالبات خود پافشاری کرده و بابت آن هزینه سنگینی را متحمل شده اند اکنون به یکی از جنبشهای پایدارو موثرعلیه بی عدالتی و سرکوب و اختناق در کنار سایر جنبشهای اجتماعی و کارگری تبدیل شده است . امروزمعلمان بعد از سالها اعتراض و مبارزه و تحمل مشقت و سختی های فراوان می دانند با وجود موانع زیادی که درمقابلشان قرار دارد فقط با ادامه مبارزه در کف خیابان می توانند حقشان را بگیرند.
پافشاری معلمان بر آموزش رایگان ،پایان دادن به سلطه ئیدئولوژیک و تمامیت خواه حاکم بر مدارس که اموزش را از سرشت علمی خود تهی کرده است، تامین آموزش علمی و با کیفیت و ضدیت با اندیشه و خرافات و دروس غیر علمی در مدارس ، آزادی بی قید و شرط همه فعالین در بند نشانه عزم راسخ آنا ن برای پیگیری مطالبات بر حق خود است و کوتاه نمی آیند .
اکنون و در شرایطی که اکثریت جامعه از کارگر و زنان و جوانان و بازنشستگان از فقر و فلاکت و اختناق و سرکوب به تنگ آمده و علیه جمهوری اسلامی به پا خواسته اند ، در شرایطی که زنان با قدرت خود حجاب رابه اتش کشیده و در مقابل رژیم قد علم کرده اند ، در شزایطی که کارگران با اعتراض و اعتصاب بیشتر جمهوری اسلامی را در تنگنا قرار داده اند ،انتظاراین است که معلمان به عنوان بخشی ازمردم رنجدیده وتحت ستم ، و مبارزه آنان به عنوان بخش مهمی از جنبش برای آزادی و عدالت صفوف خود را هر چه فشرده ترکنند و وسیعا به میدان بیایند.
اکنون تنها پاسخ جمهوری اسلامی به مطالبات معلمان سرکوب و دستگیری و زندان است .دانش آموزان مدارس بخصوص دخترانه که در این دوره از خیزش انقلابی نقش بر جسته ای در تعرض به جمهوری از خود نشان دادند وتمام بنیادهای جمهوری اسلامی در مدارس را لگد مال کردند ، در مقابل ،جمهوری اسلامی سازما نیافته با حمله شیمیایی به مدارس و مسموم کردن دانش آموزان در پی انتقام ازآنان بر آمد.
اعتراض و مبارزه معلمان از آغاز تا کنون شفاف ، پیگیرومطالبات آنان روشن بوده است .یک نقطه قوت جنبش معلمان تشکل پذیری و سراسری بودن آن است که جنبش اعتراضی معلمان را برای اعتراض بسیج و قوام بخشیده است .قومی گری و محلی گری محلی از ارعاب ندارد و معلمان و فرهنگیان بازدشسته در هر نقطه ای از ایران متحدانه با خواستهای مشترک و قطعنامه های پایانی مشترک به این مصاف روی آورده اند.با وجود این دستاوردها هنوز توان و پتانسیل معلمان وسیعا به میدان نیامده است .اگرسرکوب و اختناق یکی از موانع رشد و پیشروی مبارزه معلمان هست که غیر قابل انکار است ،اما جنبش معلمان طی سالهای گذشته با وجود فضای سرکوب و اختناق توانسته پیشروی های تا کنونی را کسب کند و به سهم خود دیوار اختناق را بشکند و بابت آن هزینه سنگینی داده است .
یکی از موانع اصلی پیشروی جنبش معلمان عدم دخالتگری اکثریت معلمان و خانواده دانش آموزان در این کارزار مبارزاتی است .واقعیت این است که مبارزه برای پیروزی درجه ای ازفداکاری و زحمت و تلاش چه جمعی و چه فردی را می طلبد تا به سرانجام برسد . این یکی از اصول پیشروی مبارزه است و این کمبود در جنبش معلمان به چشم می خورد.در مورد جنبش انقلابی و توده ای چند ماهه اخیرهمین فاکتوربه عنوان مانع توده ای تر شدن جنبش انقلابی جاری است .مبارزه قانونی و توسل به دالانهای دولتی ثابت شد راه به جایی نمی برد . همچنانکه خود معلمان فریاد می زنند ،،حق فقط کف خیایان بدست می آید.
جنبش معلمان برای تحقق حقوق پایمال شده خود بر حق و باید مورد حمایت والدین و دانش آموزان و عموم مردم قرار بگیرد. جمهوری اسلامی برای به شکست کشاندن جنبش معلمان و جنبش انقلابی چند ماهه اخیر بطور و نا امید کردن مردم که می رفت بساط جمهوری اسلامی را بر چیند ، به کشتارزندانیان در بند و دستگیری و زندانی فعالین سرعت بخشیده و به خیال خود می تواند خود را از تعرض انقلابی مردم نجات دهد.واقعیت این است که راهی جز مقابله جدی برای کوتاه کردن دست جمهوری اسلامی ازجنایت علیه معلمان و زنان و اکثریت مردم ناراضی و متنفر از رژیم سرمایه داری اسلامی در مقابل جامعه قرار ندارد.جنبش انقلابی اخیر جمهوری اسلامی را تا لب پرتگاه سرنگونی پیش برد .این راه باید ادامه یابد . انتخاب دیگری در مقابلمان قرار ندارد.
*****
