دولت جمهوری اسلامی با تمام و توش و توان خود برای سرکوب خیزش انقلابی مردم به میدان آمده است. وحشیگری و جنایت دربر خورد به مردم معترض و ناراضی را به اوج خود رسانده اند. رژیم کمر به پاکسازی سیاسی، فرهنگی وهنری جامعه بسته است.مخالفان و آزادیخواهان را به بهانه های مختلف دستگیرو محاکمه می کنند. قصد دارند در تمام زمینه ها از دانشگاه تا مدارس وهمه جا تا جایی که زورشان می رسد با اخراج و محروم کردن انسانهای شریف ومتعهد از کار وزندگی وبا بکار گیری همه نیروی سرکوب، خفقان قرون وسطایی حاکم کنند. از فرط درماندگی وبرای بقا به هرابزاری چنگ می زنند و از هر جنایتی ابایی ندارند.اما آنچه عیان است و نباید تردید کرد این است که، این درجه از وحشیگری وجنایت در حق شهروندان ، تنها نشانه عجز و درماندگی و تلاشی مذبوحانه برای ادامه بقا به هرقیمتی است. جمهوری اسلامی قصد دارددرمقابل مبارزه وخواست اکثریت مردم رنجدیده،آزادیخواه و برابری طلب برای تغیرو عبورازرژیم نکبت اسلامی با هر نوع نشانی ازآزادیخواهی و مبارزه جویی و دین ستیزی مقابله کندو جامعه را مطابق میل وخواست خود به تسلیم بکشاند.
سال گذشته با شکل گیری وآغازخیزش انقلابی وجنبش اعتراض خیابانی ،حمایت واعتراض وسیع دانشجویان در سراسردانشگاها،دانش آموزان درمدارس،کارگران ،معلمان روزنامه نگاران،هنرمندان وورزش دوستان از این خیزش انقلابی جمهوری اسلامی را در وحشت سرنگونی فرو برد و وحشیانه دست به کشتارو اعدام ودستگیرهای وسیع برای سرکوب اعتراضات وخواباندن خشم انقلابی مردم زدند. مبارزه ای آشکارو انقلابی که کلیت نظام با همه مقدسات وفرهنگ وقوانین پوسیده اسلامی را نشانه گرفت. این جنگ و ستیزعلارغم میل رژیم اسلامی وتهدید وارعاب به شیوه های متفاوت ادامه دارد. زنان در مقابل این موج سرکوب وحشیگری ومحدودیتهای فراوانی که برای آنان ایجاد کرده اند با شجاعت بی نظیری به مبارزه و مقاومت دست می زنند وتسلیم زورگویی جمهوری اسلامی نمی شوند.کارگران، بازنشستگان، معلمان و اقشار ناراضی در اعتراض به سر می برند. بیشتراز چهار دهه سرمایه گذاری بر نیروهای سرکوب،سپاه و بسیج ولباس شخصی ودستگاه عریض وطویل امنیتی برای مقابله با خیزش مردم، درمقابل موج عظیم اعتراض توده ای به وحشت افتادند.سه ماه اعتراض مداوم خیابانی رژیم را فلج کرد.فقط سرکوب وحشیانه،قصاوت و جنایت توانست رژیم تبهکاراسلامی را بطور موقت از مرگ نجات دهد.
جامعه ایران درسردوراهی قراردارد. تردیدی نیست که اکثریت مردم کارگرو زحمتکش، بخصوص نسل جوان،چه زن وچه مرد، که هیچ خوانایی وسرسازشی با این نظم ونسق ندارندو در جنبش انقلابی اخیرنارضایتی وتنفرعمیق خود را از نظم و فرهنگ حاکم به شیوه ای انقلابی ومبارزه جویانه نشان دادند وخواست و آرمان خود راازاین مبارزه به نمایش گذاشتند، زیرباراختناق اسلامی نخواهند رفت.در این جنگ تاریخی و سرنوشت سازودر عین حال نابرابربا سرمایه داری حاکم و اسلام سیاسی در ایران که ادامه آن، می تواند سرنوشت نه تنها ایران و کل منطقه را به نفع آزادی انسانها از قید وبند اسلام سیاسی رقم بزند، باید با هوشیاری ومتحدانه پیشرفت و صفوف مبارزاتی خود را هر چه بیشترمتحد کرد. جمهوری اسلامی علارغم درماندگی و ازآنجایی که به جز از سرکوب وجنایت هیچ راه گریزی برای برونرفت ازاین بحرانهای عمیق اقتصاد،سیاسی و فرهنگی ندارد، به هرآنچه غیر قابل تصور است پناه برده است.
اکنون روشن است و بخصوص در خیزش انقلابی اخیرمردم به خوبی دریافتند که رژیم اسلامی دشمن قسم خورده مردم است و مانع اصلی ادامه بقا را مردمی می داند که برای جارو کردن نظم ضد انسانی حاکم قد علم کردند. جمهوری اسلامی مشکلی با امریکا و غرب ندارد. خیالش راحت است که نه تنها قصد سرنگونی آن را ندارند،آشکارا زیربغلش را می گیرند که سر پا بماند. رابطه جمهوری اسلامی با غرب راتناسب قوای بین مردم وجمهوری اسلامی تعین می کند.در خیزش انقلابی شاهد رویکردامریکا و غرب با جمهوری اسلامی بودیم. امریکا و غرب جمهوری اسلامی رام شده را بر انقلاب ودگرگونی به نفع مردم کارگرو زحمتکش ترجیح می دهند.
جنگ مردم با جمهوری اسلامی ،جنگ کارگر ومردم زحمتکشی است که زندگی و معیشت آنان را به سیاهی کشانده است. جنگ جوانان و زنانی است که با قدرت حاکم و فرهنگ و قوانین آن سر ستیز دارند. این جنگ را مردم بایدبه نفع خود و آزادی ازجهنم اسلام وسرمایه تمام کنند .اسلام سیاسی ودر راس آن جمهوری اسلامی رو به افول است.جمهوری اسلامی با این خیزش انقلابی تماما از نظرافکار عمومی بی اعتبارشناخته شد.جامعه ایران توان و جسه آن را داردکه علاغم سختی ها و موانع پیش روبه این مبارزه ادامه دهد .جمهوری اسلامی با زورو سرکوب و جنایت دوباره جان گرفت و زمان را به نفع خود خرید.اکنون در این فضای سرکوب واعدام ودستگیریهای وسیع مردم تشنه آزادی تسلیم این اوضاع نمی شوند.کارگران ، بازنشستگان،پرستاران،و زنان اعتراض و اعتصاب می کنند.دانشجویان و دانش آموزان با وجود سرکوب ودستگیری وزندان و محرومیت از تحصیل تسلیم این فضای اختناق نمی شوند. با سرنگونی جمهوری اسلامی نه تنها مردم در ایران که منطقه از دست اسلامی سیاسی و توریسم اسلامی نجات خواهد یافت. باید به چرخه ماشین کشتارو سرکوب جمهوری اسلامی پایان داد.طبقه کارگرو زحمتکشان با گسترش مبارزه واعتصابات، هم دوش با معلمان ، دانشجویان و زنان ودخالت موثردر این مبارزه می توانند جمهوری اسلامی را از اهداف کثیف وضد انسانیش ناکام سازند.
