قطعنامه در مورد
مبارزات طبقه کارگر و وظایف کمونیستها
( مصوب کنگره پنجم حزب حکمتیست)
١– طبقه کارگر در ایران در شرایطی دشوار با مصافهای تعیین کننده ای روبرو است. تعرض وسیع و روزمره بورژوازی و دولت آن به سطح معیشت و تحمیل زندگی زیر خط فقر و تباهی بر حیات طبقه کارگر، بیکاری وسیعو همزمان تلاش سیستماتیک کل بورژوازی و حاکمیتش برای تحمیل بیحقوقی سیاسی و اجتماعی، ممنوعیت تشکل و اعتصاب در راستای سلب اراده مستقل طبقاتی و سیاسی طبقه ما، از مختصات اولیه این شرایط دشوار و تحمیل تناسب قوایی بشدت نامساعد است. با این وصف طبقه کارگر در ایران تاریخی پرتلاش از چند دهه اعتراض طبقاتی و اعتصاب و جدال در مقابل دولتهای مستبد بورژوایی حاکم، در دفاع از معیشت و مطالبات فوری و سازماندهی تشکلهای کارگری، مجامع عمومی و سندیکاهای مستقل و دیگر دستاوردهای خود و مقابله با سرکوب و اختناق را، پشت سر دارد. تناقض مسئله اینجا است که علیرغم این تاریخ پر جنب و جوش، طبقه کارگر هنوز نتوانسته تغییری جدی در شرایط کار و زندگی اش ایجاد و دستاوردهای تثبیت شده ای در این صف آرایی طبقاتی کسب کند.
٢– علت این تناقض و این تناسب قوای بشدت نامطلوب در مبارزات طبقه کارگر را بر خلاف تفسیرهای رایج چپ، صرفا با معضل خفقان و سرکوب و استبداد، و ردیف کردن مکرر کلیشه های “پراکندگی و دفاعی بودن مبارزات و عدم آگاهی طبقاتی“ نمیتوان توجیه کرد. در کشوری مانند ایران که سرمایه داری آن متکی به نیروی کار ارزان و روبنای سیاسی استبداد عریان و سرکوب و خفقان است، این مولفه ها جزء داده های شرایط حاکم است که هر کارگر آگاه و هر فعال کمونیستی باید در هر لحظه از مبارزات اقتصادی و سیاسی و سازمانی طبقه به حساب بیاورد. همچنین “پراکندگی و دفاعی بودن مبارزات و عدم آگاهی طبقاتی” باید نه در ردیف “علتها و عوامل” این موقعیت، بلکه به عنوان نتایج آن به حساب آورده شود. درنتیجه باید علت موقعیت و شرایط دشوار کنونی طبقه کارگر را بدوا بطور مشخص در عدم انسجام سیاسی و سازمانی و خلاء نقش رهبری کننده گرایش کمونیستی و سوسیالیستی درون طبقه در راس مبارزات جاری اقتصادی و سیاسی و تلاش برای سازمانیابی طبقه کارگر سراغ گرفت.
٣– ادامه حاکمیت بورژوازی و چنین تناسب قوای دردناکی، تنها در غیاب تحزب کمونیستی هدایت کننده و الهام بخش مبارزات اقتصادی و سیاسی جاری بر طبقه کارگر میتواند قابل توضیح باشد. پرکردن این خلاء تاریخی و شکل دادن به آلترناتیو کمونیستی طبقه کارگر در هر قدم مبارزات جاری، در مبارزه اقتصادی و سیاسی طبقه کارگر، آن وظیفه بزرگ و حیاتی است که رهبران کمونیست کارگران، کارگران کمونیست و حزب حکمتیست باید قطب نمای دایمی و هر روزه کار خود در محیط کار و زیست طبقه کارگر قرار دهند. این مهمترین درسی است که باید آموخت و مهمترین وظیفه ای است که باید به انجام رساند. حزب حکمتیست قویا بر این درس و تجربه پافشاری میکند. به مثابه بخش متحزب گرایش کمونیستی طبقه کارگر در همگامی موثربا رهبران و فعالین کمونیست کارگران و طیف وسیع کارگران کمونیست برای متحد و متشکل کردن همه وجوه مبارزات طبقه کارگر و پایان دادن به خلاء رهبری کمونیستی این مبارزات میکوشد.
٤ – براین اساس رئوس مطالبات زیر را بعنوان گامی تعیین کننده در راستای بهبود شرایط کار و معیشت طبقه کارگر و تغییر تناسب قوا به نفع این طبقه، و در راستای شکل گیری و عروج رهبری کمونیستی در جنبش طبقه کارگراعلام میکنیم. کنگره پنجم حزب حکمتیست همه رهبران و فعالین کمونیست درون طبقه کارگر را برای تحقق مفاد این پلاتفرم فرامیخواند.
الف- تلاش برای ایجاد وسیعترین اتحاد و همبستگی در مبارزات جاری طبقه کارگر حول عاجلترین مطالبات اقتصادی که اهم آن عبارتند از افزایش دستمزدها به تناسب تورم و گرانی هزینه زندگی، پرداخت دستمزدهای معوقه، بیمه بیکاری مکفی برای افراد بالای 16 سال، حق اعتصاب و تشکل، لغو قرارداد های موقت و سفید و تعطیلی اول ماه مه.
ب- دامن زدن به جنبش مجمع عمومی بعنوان ابزار دخالت مستقیم توده کارگران و کارسازترین و عملی ترین شیوه سازمانیابی توده ای. تلاش برای متکی کردن تشکلهای توده ای کارگری و مبارزات جاری طبقه کارگربه مجمع عمومی.
ج: بیکاری لازمه سودآوری بیشترسرمایه و ارتش ذخیره بیکاران عامل بزرگترین شکاف و تفرقه و رقابت در میان طبقه کارگرایران اعم از شاغل و بیکاراست. راه موثر مقابله با بیکاری، دامن زدن به جنبش اتحاد کارگری علیه بیکاری، به عنوان ظرف مشترک اتحاد کارگران شاغل و بیکار است.
د – حمایت از هر تحرک حق طلبانه کارگری برای سازمانیابی توده ای کارگران.
ه– حمایت قاطع از تشکلهای موجود کارگری و رهبران و فعالین آنها در مقابل تعرض بورژوازی و دولتش، تلاش برای جلب همبستگی و حمایت جهانی تشکلهای طبقه کارگر در این عرصه و تلاش برای آزادی فوری رهبران و فعالین کارگری.
و- پرولتاریای صنعتی و مراکز بزرگ و کلیدی، نقش محوری در نبرد طبقه کارگر علیه بورژوازی دارند. سازماندهی و به میدان کشیدن نیروی این بخش طبقه ما در مبارزات جاری و جدالهای تعیین کننده پیش روی طبقه کارگر، عطف توجه جدی به گرایش کمونیستی و کارگران کمونیست این مراکز را میطلبد. در همین راستا مقابله فشرده و دائم و بی امان علیه ترفندهای قانون کاراسلامی و تفرقه افکنی جمهوری اسلامی و سرمایه داران که در این مراکز از موانع مهم تحرک طبقه کارگر است، بسیار حیاتی است.
ز– کوتاه کردن دست شوراهای اسلامی ازاعمال نفوذ در مراکز و محیطهای کار کارگران و اخلال در اعتراضات کارگری، مقابله با هرگونه ادعای شوراهای اسلامی و خانه کارگر در نمایندگی کردن کارگران، چه در سطح جامعه و چه در سطح نهادهای بین المللی. افشای ماهیت ضد کارگری کانون عالی انجمنهای صنفی کارگری
ح – نقد و افشای مستمر سیاست ها و گرایشات بورژوایی اعم از ناسیونالیستی، اشاعه تفرقه مذهبی، قومی و جنسی در میان طبقه کارگر، نقد هرگونه افق و سیاست راست رفرمیستی، اشاعه تفرقه صنفی و بیتفاوتی سیاسی در جنبش کارگری که عوامفریبانه منافع بورژوازی را منافع کارگران قلمداد میکنند و کارگران را به نیروی ذخیره بورژوازی تبدیل کرده و آنها را به سازش با دشمنان طبقاتی شان فرامیخوانند.
ط– نقد و طرد سیاست و کارکرد شاخه های مختلف کمونیسم بورژوایی که هم تاریخا و هم در دوره اخیر تلاش کرده اند، طبقه کارگر را به نیروی ذخیره جنبش های بورژوایی تبدیل کنند. نقد پیگیرسیاست و عملکرد جریانات مختلف کمونیسم بورژوایی در همگامی با جنبش های بورژوایی رنگارنگ منجمله در دوره قبل با جنبش سبزوظیفه دایمی کارگران کمونیست و حزب ما است .
ی– گسترش نفوذ و کسب هژمونی گرایش کمونیستی در میان طبقه کارگردر گرو دخالتگری فعال رهبران و فعالین کمونیست در همه لحظات و وجوه تحرک طبقه کارگر و ارائه راه حل کمونیستی به مصافهای پیش روی کارگران در تمایز با دیگر گرایشات طبقه کارگر است. گرایش کمونیستی باید محمل اتحاد و تشکل کارگران و مبتکر هدایت اعتراض جاری کارگری باشد. در این راستا اتحاد و انسجام شبکه محافل کارگران کمونیست، و جذب رهبران عملی کمونیست طبقه کارگر به تحزب کمونیستی و به صفوف حزب حکمتیست، از ملزومات حیاتی این امر طبقاتی و از اولویتهای عاجل جریان ما است.
ک– مبارزه قاطع علیه تعرضات بورژوازی و جمهوری اسلامی در دیگر عرصه های اجتماعی، مبارزه علیه سرکوب و اختناق، برای آزادي زندانيان سياسی، آزادی بيان و مطبوعات، برابری زن و مرد، لغو حجاب، جدايی مذهب از دولت و خلاصی فرهنگی جوانان و ….
حزب حکمتیست توجه طبقه کارگر و رهبران و فعالین کارگری را به حساسیت تحولات سیاسی در ایران ومنطقه و در مصافهای پیش رو در مبارزات روزمره و نقش تاریخساز جنبش سوسیالیستی کارگری در رهایی قطعی جامعه از استثمار و ستم حاکمیت سرمایه جلب میکند.حزب حکمتیست تلاش میکند که مداوما خواست جامعه‌اى رها از استثمار، از فقر، از طبقات بالادست و فرودست، رها از استبداد، از حاکمیت خرافات مذهبى و ناسیونالیستی و سنتها و اخلاقیات ارتجاعى، رها از نابرابرى و تبعیض، در یک کلام یک جامعه کمونیستی و امکان پذیری فوری آن را در درون طبقه کارگر تقویت کند. رهبران و فعالینکمونیست طبقه کارگر و حزب حکمتیست پرچمدار تحقق این پلاتفرم سیاسی و این آینده هستند.
***
