سعيد حجاريان در يادداشتى به تاريخ ٢٢ مرداد ١٣٩٩ در روزنامه شرق، نقشه راهى را برای خروج از بن بست اصلاحات درون حكومتى ارائه داده است. در اين يادداشت نكاتى را به عنوان راه برون رفت از اين وضعيت برشمرده است. صرف نظر از اينكه چقدر اين “تزهاى” حجاريان در اين دوران ملتهب ميتواند به بقاى رژيم اسلامى كمك كند يا نه، اما نيازمند نقد و افشاست. حجاريان تيتر مطلبش را عينا از جزوه كوتاه زنده ياد امير پرويز پويان تحت عنوان “خشم گين از امپرياليسم ترسان از انقلاب” كه در نقد جلال آل احمد بود انتخاب كرده است. اينكه حجاريان به عنوان يك خرده بورژوا كه در سوداى اصلاحات و قدرت گيرى طبقه متوسط مورد نظرش در ايران بوده و هست چرا از این جزوه و این تیتر را انتخاب کرده است به خودش مربوط است اما بطور واقعى هراسش از انقلاب را در آشتی با “شیطان بزرگ” در اين يادداشت به نمايش گذاشته است. و میتوان گفت که ایشان مورد نقد همان جزوه زنده یاد امیر پرویز پویان است!
حجاريان یا خود را به کوچه علی چپ میزند یا تازه متوجه شده است که سیاست خارجی و داخلی با هم دیگر رابطه تنگاتنگی بویژه برای رژیم اسلامی دارند! ایشان اذعان دارد که “در سال‌های گذشته، از سر تغافل یا شاید خوش‌بینی” متوجه این ارتباط ارگانیک نشده است! این ایدئولوگ جناح خوش خیم رژیم اسلامی بهتر است فکری به حال خود و همفکرانش بکند که کمتر اغفال شوند! ما بارها اعلام کرده ایم که هيچ نوع ثبات نسبى سياسى و يک تعادل ماندگارتر اجتماعى، بدون يک گشايش اقتصادى اساسى در ايران ممکن نيست. چنين افقى تا زمانی رژيم اسلامى برسر کار است در چشم انداز نیست. خاورميانه از نظر ايدئولوژيکى، سياسى، فرهنگى بلاتکليف ترين منطقه جهان است. سرمايه صنعتى در قرن بیست و یکم که بازارهای ارزان تر و باثبات تر و پرسودتری از ایران و کل خاورمیانه وجود دارد به این بشکه باروت نقل مکان نخواهد کرد. رژیم اسلامی خود بخشى از صورت مساله عقب ماندگى و مانع اصلی توسعه و رشد اقتصادی در ایران است. این مسئله شامل هر دو جناح رژیم میشود.
حجاریان برای اینکه فوتی در جنازه اصلاح طلبی اسلامی بکند باید با چند مقوله تعیین تکلیف کند و زمین بازی را آنطور بچیند که به تزهای مشعشع اش کمک کند. ایشان چهار متغییر تاثیر گذار “داخل”، “خارج”، “مذاکره” و “جنگ” را بر میشمرد.
تا آنجا که به داخل بر میگردد اعتراضات بر حق و گسترده دیماه ٩٦ و آبان ماه ٩٨ را “هرج و مرج” مینامد. اعتراضاتی که رژیم را در چند قدمی سرنگونی قرار داد و با کشتار و زندانی کردن هزاران نفر از مردم معترض، وحشیانه سرکوب شد. حجاریان در مقابل کشتار آزادیخواهان دیماه و آبانماه سکوت اختیار کرد. لابد چون “هرج و مرج” بود رژیم محق بود هزاران نفر را وحشیانه بکشد. هراس حجاریان نه از “انقلاب مخملی” بلکه از انقلاب کلاسیک است و دور خودش و رژیم جنایتکار اسلامی فوت میکند که “بعید و غیر ممکن است” که در ایران اتفاق بیفتد! اما حجاریان قبلا گفته بود که “کف گیر به ته دیگ خورده است”. خجاریان با گذشته امنیتی که دارد بعید است از گزارشهای مختلف و هراس از قیام مردم کارگر و زحمتکش علیه رژیم بی خبر باشد. ایشان خیلی صریح خواهان اتحاد با آن بخش از اپوزیسیون رژیم در خارج کشور است که “فارغ از عقاید سیاسی شان، روی مفهوم وطن و حراست” از آن با همپالیگی های وی در داخل توافق دارند. قبلا اردشیر زاهدی آخرین وزیر خارجه نظام سلطنتی و داماد شاه سابق در رسای قاسم سلیمانی جنایتکار در بی بی سی حرف زده بود و به عنوان “سرباز وطن” از وی تجلیل کرد و رضا پهلوی هم سکوت اختیار کرد و بطور ضمنی در عزای این جنایتکار با حجاریان، صادق زیبا کلام و خامنه ای و فرخ نگهدار و بهنود و بی بی سی هم آوا شد. آیا لایف مشترک مصطفی تاج زاده با چهره بدنامی مثل فرخ نگهدار پادوی رژیم در خارج کشور در اینستاگرام توسط “انصاف نیوز” اولین میوه این تزهای حجاریان است؟
وی در ادامه این یادداشت دوباره بر سیاست ارتجاعی “نه انقلاب، نه اصلاحات” تاکید دارد. اما تکرار این شعار البته به معنی پاسیفیسم نیست! او در همان حال آب سردی روی اعتراضات پرشور طبقه کارگر همین امروز و مردم علی العموم می ریزد. انگار مردم در ٤٢ سال اخیر منتظر “جامعه مدنی اسلامی” مد نظر ایشان برای ابراز اعتراضاتشان علیه رژیم بوده اند. مردم از روز اول با اصلاحات و بدون اصلاحات در سنگرهای مختلف کار و زندگی علیه رژیم اسلامی جنگیده اند. این جنگ تا سرنگونی رژیم اسلامی ادامه پیدا خواهد کرد. او در ادامه مینویسد “جامعه مدنی ضعیف و مردم فرسوده شده اند و اساسا میل به خروج از منزل از بین رفته است چه رسد به خروج از حاکمیت”. ممکن است حجاریان خودش به دلایل فیزیکی امکان خروج از منزل را نداشته باشد اما اگر از پنجره اتاقش نگاهی به بیرون بیاندازد حتما صدای رسای کارگران اعتصابی هفته تپه که قهرمانانه بیش از ٦٠ روز است در دمای بالای ٤٥ درجه خوزستان همراه با خانواده هایشان با دانستن خطر ویروس کرونا در مقابل فرمانداری و سطح شهر علیه سرمایه داران و دولتشان در حال اعتصاب و شعار میدهند. یکی پس از دیگری روی چهار پایه میروند و علیه وضع موجود سخنرانی میکنند و خواهان پرداخت حقوق معوقه و خلع ید از اسد بیگی و شرکا هستند.
حجاریان اگر کمی دورتر نگاه کنید صدای اعتصاب صنایع نفت و گاز و پتروشیمی ها و بازنشستگان و دهها اعتراض کوچک و بزرگ دیگر کارگری را خواهید شنید. جمهوری اسلامی رژیم شما اصلاح طلبان شکست خورده است و در بقایش منفعت دارید اما خوب می دانید اگر فقط یک روز ابزارهای سرکوب و کشتار و زندان را کنار بگذارید یکی یکی از خانه های ویلایی تان همان مردمی که شما فکر میکنید “فرسوده” شده اند بیرونتان خواهند کشید و در دادگاههای مردمی به جرم مشارکت در ٤٢ سال جنایت رژیم اسلامی محاکمه خواهید شد. شما حق دارید هراس از انقلاب و آشتی با “شیطان بزرگ” را که “چه جمهوری خواه چه دمکرات”، “چه با واسطه و چه بی واسطه” به عنوان راه نجات به برادران اصلاح طلب و اصولگرایت گوش زد کنید، ولی
مردم در دیماه ٩٦ از هر دو جناح رژیم عبور کرده اند.
***